دیوان غبار همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
به منظور آشنایی بیشتر با این کتاب، به غزلی از غزل‌های آن اشاره می‌شود: | به منظور آشنایی بیشتر با این کتاب، به غزلی از غزل‌های آن اشاره می‌شود: | ||
تا کی رودم خون دل از هر مژه چون جوی | {{شعر}} | ||
{{ب|''تا کی رودم خون دل از هر مژه چون جوی''|2='' تا بو که تو چون سرو خرامان ببرایی''}} | |||
تا بو که تو چون سرو خرامان ببرایی | {{ب|''بیمار غمت جن به لب و دل نگران است''|2=''شاید که به آیین طببیان ببرآیی''}} | ||
{{ب|''من شمع صفت گریان کنان جان دهم از شوق''|2=''چون صبح تو گر با لب خندان ببرآیی''}} | |||
بیمار غمت جن به لب و دل نگران است | {{ب|''شک نیست که جمعیت خاطر دهدم دست''|2=''آن شب که تو با زلف پریشان برآیی''}} | ||
{{ب|''پروانه صفت جامع جان پیش تو سوزم''|2=''چون شمع اگر ای کوکب رخشان ببرآیی''}} | |||
شاید که به آیین طببیان ببرآیی | {{ب|''مشکل بتوان زیست به هجران تو هرچند''|2=''باور نتوان کرد که آسان ببرآیی''<ref>متن کتاب، ص199- 200</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
من شمع صفت گریان کنان جان دهم از شوق | |||
چون صبح تو گر با لب خندان ببرآیی | |||
شک نیست که جمعیت خاطر دهدم دست | |||
آن شب که تو با زلف پریشان برآیی | |||
پروانه صفت جامع جان پیش تو سوزم | |||
چون شمع اگر ای کوکب رخشان ببرآیی | |||
مشکل بتوان زیست به هجران تو هرچند | |||
باور نتوان کرد که آسان ببرآیی<ref>متن کتاب، ص199- 200</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۶۴: | خط ۴۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# بی‌نام، «غبار همدانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ارمغان، مرداد و شهریور 1308، دوره دهم، شماره 5 و | #[[:noormags:456642| بی‌نام، «غبار همدانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ارمغان، مرداد و شهریور 1308، دوره دهم، شماره 5 و 6]]. | ||
| خط ۸۰: | خط ۶۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۷
| دیوان غبار همدانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غبار همدانی، حسین بن رضا (نویسنده) کرمی، احمد (مصحح) |
| ناشر | نشر ما |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1362ش. |
| چاپ | اول |
| موضوع | شعر فارسي - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | یک |
| کد کنگره | /د9 / 7784 PIR |
دیوان غبار همدانی مجموعه اشعار حسین رضوی همدانی (1265- 1322ق)، متخلص به «غبار» است که به کوشش احمد کرمی، در قالب غزل‌ها، مقطعات، دوبیتی‌ها و تک‌بیتی‌ها، گردآوری شده است.
آنچه باعث اهمیت این دیوان شعر شده، این است که شاعر آن، در زمان خود، در شهر همدان، یکی از اساتید سخن و ارکان شعر به شمار می‌رفته و در سخن‌سنجی و نکته‌پردازی، کم نظیر بوده است. وی از شعرای مقل و مجید است؛ یعنی شعر کم گفته ولی آنچه از او باقی مانده از اشعار برگزیده و منتخب اوست که از هشتصد بیست تجاوز نمی‌کند[۱].
آنچه از شعر غبار به جای مانده، اندکی بیش نیست ولی همین مایه، بر بلندای طبع و لطافت اندیشه و ذوق سیراب از سرچشمه عشق و عرفان وی گواه است. شعر غبار مثل نسیم صبحگاهی لطیف و مانند ناله جانسوز نی، غم‌انگیز است. خواننده صاحبدل و صاحب ذوق با مطالعه اشعار غبار، بهتر درمی‌یابد که در قلب پرتپش این شاعر شوریده همدانی، چه می‌گذشته است[۲].
به منظور آشنایی بیشتر با این کتاب، به غزلی از غزل‌های آن اشاره می‌شود:
| تا کی رودم خون دل از هر مژه چون جوی | تا بو که تو چون سرو خرامان ببرایی | |
| بیمار غمت جن به لب و دل نگران است | شاید که به آیین طببیان ببرآیی | |
| من شمع صفت گریان کنان جان دهم از شوق | چون صبح تو گر با لب خندان ببرآیی | |
| شک نیست که جمعیت خاطر دهدم دست | آن شب که تو با زلف پریشان برآیی | |
| پروانه صفت جامع جان پیش تو سوزم | چون شمع اگر ای کوکب رخشان ببرآیی | |
| مشکل بتوان زیست به هجران تو هرچند | باور نتوان کرد که آسان ببرآیی[۳] |
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- بی‌نام، «غبار همدانی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ارمغان، مرداد و شهریور 1308، دوره دهم، شماره 5 و 6.
پانویس