دیوان شمس مغربی (انتشارات امیرکبیر): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان شمس مغربی''' مجموعه اشعار [[شمس مغربی، محمدشیرین بن عزالدین|شمسالدین محمد شمس مغربی]] (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملامحمد شیرین، از شاعران صوفی مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب [[محیالدین بن عربی]] است. این اثر با تحقیق و مقدمه [[سید ابوطالب میرعابدینی]] منتشر شده است. | |||
'''دیوان شمس مغربی''' مجموعه اشعار [[شمس مغربی، محمدشیرین بن عزالدین|شمسالدین محمد شمس مغربی]] (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملامحمد شیرین، از شاعران صوفی مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب [[محیالدین بن عربی]] است. این اثر با تحقیق و مقدمه سید ابوطالب میرعابدینی منتشر شده است. | |||
کلیات دیوان مغربی مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>. | کلیات دیوان مغربی مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>. | ||
مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از [[ترجمان الاشواق (ترجمه و شرح)|ترجمان الاشواق]] | مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از [[ترجمان الاشواق (ترجمه و شرح)|ترجمان الاشواق]] [[ابن عربی، محمد بن علی|محییالدین]] عشق و ارادت خویش را به وی بیان کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص21-2؛ مقدمه منثور دیوان شمس مغربی، ص45</ref>. او یکی از مشهورترین شاعران و شاید شبیهترین همه آنها به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] میباشد که مذهب و مشربش در وحدت وجود و شهود، خلاصه میشود. و حتی برخی بر این عقیده هستند که شهرت اصلی او به سبب تبلیغ و تفسیر اندیشههای ابن عربی میباشد.<ref>ر.ک: اکبرزاده، فریبا، ص28</ref>. | ||
در تجدید نظر چاپ دوم دیوان سخنی کوتاه در باب وحدت وجود افزوده شده است تا چگونگی ارتباط و اتصال این اندیشه با تصوف قرن نهم بهویژه با تفکر شمس مغربی آشکارتر گردد. چه زیبا سروده است در باب اینکه این صورت ممکنات در علم خدا ثابت است: | در تجدید نظر چاپ دوم دیوان سخنی کوتاه در باب وحدت وجود افزوده شده است تا چگونگی ارتباط و اتصال این اندیشه با تصوف قرن نهم بهویژه با تفکر [[شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین|شمس مغربی]] آشکارتر گردد. چه زیبا سروده است در باب اینکه این صورت ممکنات در علم خدا ثابت است: | ||
'''بیرون دوید یار ز خلوتگه شهود*** خود را به شکل جمله جهان خود به خود نمود''' | '''بیرون دوید یار ز خلوتگه شهود*** خود را به شکل جمله جهان خود به خود نمود''' |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۵
دیوان شمس مغربی | |
---|---|
پدیدآوران | شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین (نویسنده) میرعابدینی، ابوطالب (محقق) |
ناشر | امیرکبیر |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1381ش. |
چاپ | یکم |
شابک | 964-00-0859-1 |
موضوع | شعر فارسي - قرن 8ق. شمس مغربي، محمد شيرين بن عز الدين ، 750؟ - 809ق. - سرگذشت نامه توحيد |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1381 / 5513 PIR |
دیوان شمس مغربی مجموعه اشعار شمسالدین محمد شمس مغربی (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملامحمد شیرین، از شاعران صوفی مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب محیالدین بن عربی است. این اثر با تحقیق و مقدمه سید ابوطالب میرعابدینی منتشر شده است.
کلیات دیوان مغربی مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است[۱].
مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از ترجمان الاشواق محییالدین عشق و ارادت خویش را به وی بیان کرده است.[۲]. او یکی از مشهورترین شاعران و شاید شبیهترین همه آنها به ابن عربی میباشد که مذهب و مشربش در وحدت وجود و شهود، خلاصه میشود. و حتی برخی بر این عقیده هستند که شهرت اصلی او به سبب تبلیغ و تفسیر اندیشههای ابن عربی میباشد.[۳].
در تجدید نظر چاپ دوم دیوان سخنی کوتاه در باب وحدت وجود افزوده شده است تا چگونگی ارتباط و اتصال این اندیشه با تصوف قرن نهم بهویژه با تفکر شمس مغربی آشکارتر گردد. چه زیبا سروده است در باب اینکه این صورت ممکنات در علم خدا ثابت است:
بیرون دوید یار ز خلوتگه شهود*** خود را به شکل جمله جهان خود به خود نمود
با آنکه شد غنی همه عالم زگنج او*** یکجو از او نه کاشت نه در وی جوی فزود[۴].
در انتهای کتاب نیز اصطلاحات عرفانی در اشعار شمس مغربی با استفاده از شرح گلشن راز و اصطلاحات عراقی و دیگر منابع شرح و تبیین شده است.[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- اکبرزاده، فریبا، «بررسی و تحلیل تطبیقی وحدت وجود در شعر ابن عربی و شمس مغربی»، کاوشنامه ادبیات تطبیقی تابستان 1397، شماره 30، ص 25 تا 40؛ به آدرس اینترنتی:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1398369