ارغوان زار شفق: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    '''ارغوان‌زار شفق،'''  برگزیده دیوان [[طغرای مشهدی]] (درگذشته 1078ق) شاعر برجسته سبک هندی سده یازدهم هجری است. ذکر واژگان هندی و خراسانی و پیچیدگی بیانی از جمله ویژگی‌های اشعار طغراست. این اثر به اهتمام [[قهرمان، محمد|محمد قهرمان]] با تعلیقات وی منتشر شده است.
    '''ارغوان‌زار شفق،'''  برگزیده دیوان [[طغرای مشهدی]] (درگذشته 1078ق) شاعر برجسته سبک هندی سده یازدهم هجری است. ذکر واژگان هندی و خراسانی و پیچیدگی بیانی از جمله ویژگی‌های اشعار طغراست. این اثر به اهتمام [[قهرمان، محمد|محمد قهرمان]] با تعلیقات وی منتشر شده است.
       
       
    گزیده دیوان طغرای مشتمل بر ساقی‌نامه، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، قصاید، مقطعات، مثنویات (تنها یک مثنوی 118 بیتی)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص46-46</ref>‏. غزل‌ها، رباعی‌های اوست. منتخب حاضر، دربرگیرنده 2605 بیت است، ولی اگر بیت برگردان را که در ترجیع‌بند شاعر پانزده بار تکرار شده است، از این شمار کم کنیم، ابیات به 2590 می‌رسد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص22</ref>     
    گزیده دیوان طغرای مشتمل بر ساقی‌نامه، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، قصاید، مقطعات، مثنویات (تنها یک مثنوی 118 بیتی)،<ref>ر.ک: متن کتاب، ص46-46</ref>‏ غزل‌ها و رباعی‌های اوست. منتخب حاضر، دربرگیرنده 2605 بیت است، ولی اگر بیت برگردان را که در ترجیع‌بند شاعر پانزده بار تکرار شده است، از این شمار کم کنیم، ابیات به 2590 می‌رسد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص22</ref>     


    اکثر غزل‌های طغرا هشت یا نه‌بیتی است و تکرار قافیه در آنها به‌ندرت دیده می‌شود. مطالع غزل‌های او غالباً خوب است. در بحوری که به‌کار گرفته، در تنها وزنی که طغرا نمی‌گنجیده، شیفته تخلص کرده و قریب ده غزل در این وزن ساخته است:   
    اکثر غزل‌های طغرا هشت یا نه‌بیتی است و تکرار قافیه در آنها به‌ندرت دیده می‌شود. مطالع غزل‌های او غالباً خوب است. در بحوری که به‌کار گرفته، در تنها وزنی که طغرا نمی‌گنجیده، شیفته تخلص کرده و قریب ده غزل در این وزن ساخته است:   


    '''شیفته را تخلصم کرد خرد درین زمین*** تا که خفیف نشمرد، بی‌خبر سخن مرا'''.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>‏  
    او گاهی به تفنن، لغات و اصطلاحات هندی چون: پرکنه، کهّار، راجه و سکاسن را وارد شعر می‌کند و گاه از برخی لغات که جنبه شعری و به‌خصوص غزلی ندارد چون: چیق، قابو و مستأجر سود می‌جوید.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>‏ واژگان هندی و لغات ناآشنای خراسانی از برجسته‌ترین ویژگی‌های اشعار طغراست  که توضیح آنها در تعلیقات و شرح لغات ذکر شده است.


    او گاهی به تفنن، لغات و اصطلاحات هندی چون: پرکنه، کهّار، راجه و سکاسن را وارد شعر می‌کند و گاه از برخی لغات که جنبه شعری و بخصوص غزلی ندارد چون: چیق، قابو و مستأجر سود می‌جوید.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>‏ واژگان هندی و لغات ناآشنای خراسانی از برجسته‌ترین ویژگی‌های اشعار طغراست که توضیح آنها در تعلیقات و شرح لغات ذکر شده است.
    طغرا شاعری مضمون‌یاب است، ولی طرز بیانی کم‌وبیش پیچیده دارد. از به‌کار گرفتن قافیه و ردیف‌های مشکل، حتی نازیبا پرهیز نمی‌کند:  


    طغرا شاعری مضمون‌یاب است، ولی طرز بیانی کم‌وبیش پیچیده دارد. از به‌کار گرفتن قافیه و ردیف‌های مشکل، حتی نازیبا پرهیز نمی‌کند:
    '''کند چو شب ز رخ و زلف، جلو‌ه‌گر گل و مو'''


    '''کند چو شب ز رخ و زلف، جلو‌ه‌گر گل و مو*** ز شرم او نبود شمع را به سر گل و مو '''.<ref>ر.ک: همان</ref>‏
    '''ز شرم او نبود شمع را به سر گل و مو'''.<ref>ر.ک: همان</ref>‏


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==

    نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۶

    ارغوان زار شفق برگزیده دیوان طغرای مشهدی
    ارغوان زار شفق
    پدیدآورانطغرای مشهدی (نویسنده) قهرمان، محمد (نویسنده)
    ناشرمؤسسه انتشارات امير کبير
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1384ش.
    چاپاول
    شابک964-00-1010-3
    موضوعشعر فارسي - قرن 11ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏1384 ‎‏/‎‏د‎‏901 / 6417 PIR


    ارغوان‌زار شفق، برگزیده دیوان طغرای مشهدی (درگذشته 1078ق) شاعر برجسته سبک هندی سده یازدهم هجری است. ذکر واژگان هندی و خراسانی و پیچیدگی بیانی از جمله ویژگی‌های اشعار طغراست. این اثر به اهتمام محمد قهرمان با تعلیقات وی منتشر شده است.

    گزیده دیوان طغرای مشتمل بر ساقی‌نامه، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، قصاید، مقطعات، مثنویات (تنها یک مثنوی 118 بیتی)،[۱]‏ غزل‌ها و رباعی‌های اوست. منتخب حاضر، دربرگیرنده 2605 بیت است، ولی اگر بیت برگردان را که در ترجیع‌بند شاعر پانزده بار تکرار شده است، از این شمار کم کنیم، ابیات به 2590 می‌رسد.[۲]

    اکثر غزل‌های طغرا هشت یا نه‌بیتی است و تکرار قافیه در آنها به‌ندرت دیده می‌شود. مطالع غزل‌های او غالباً خوب است. در بحوری که به‌کار گرفته، در تنها وزنی که طغرا نمی‌گنجیده، شیفته تخلص کرده و قریب ده غزل در این وزن ساخته است:

    او گاهی به تفنن، لغات و اصطلاحات هندی چون: پرکنه، کهّار، راجه و سکاسن را وارد شعر می‌کند و گاه از برخی لغات که جنبه شعری و به‌خصوص غزلی ندارد چون: چیق، قابو و مستأجر سود می‌جوید.[۳]‏ واژگان هندی و لغات ناآشنای خراسانی از برجسته‌ترین ویژگی‌های اشعار طغراست که توضیح آنها در تعلیقات و شرح لغات ذکر شده است.

    طغرا شاعری مضمون‌یاب است، ولی طرز بیانی کم‌وبیش پیچیده دارد. از به‌کار گرفتن قافیه و ردیف‌های مشکل، حتی نازیبا پرهیز نمی‌کند:

    کند چو شب ز رخ و زلف، جلو‌ه‌گر گل و مو

    ز شرم او نبود شمع را به سر گل و مو.[۴]

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص46-46
    2. ر.ک: مقدمه، ص22
    3. ر.ک: همان، ص10
    4. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها