الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۳

مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام

مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام

'مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام تأليف عزيزالله عطاردى و عليرضا هزار، دربردارنده روايات نقل شده از طريق حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) است. اين اثر به زبان فارسى و در سال 1382ش نوشته شده است.

کتاب در دو بخش «درآمد» (در 121 صفحه) و مسند عبدالعظيم حسنى (در 132 صفحه)، سامان يافته است. در مجموع 118 حديث همراه با ترجمه فارسى آن‌ها در اين کتاب گردآمده‌اند. مؤلفان کوشيده‌اند حتى‌الامکان روايات را از مصادر اصلى حديث نقل کنند و کمتر از بحار الانوار يا ساير جوامع روايى نقل حديث کرده‌اند.

عبدالعظيم حسنى(ع) شخصيتى است که روايات بسيارى از طريق او نقل شده است. با اينکه پيش از اين کتاب، مسند عبدالعظيم حسنى(ع)، به شکل مستقل و جدا تدوين نشده است، ولى در کتاب‌هايى که در شرح حال ايشان نگارش شده‌اند، بخش‌هايى را مى‌توان ديد که به جمع روايات عبدالعظيم(ع) اختصاص داده شده است. نویسنده در اين رابطه، به اشخاص و کتب زير اشاره نموده است: ملا اسماعيل فدايى کزازى (م 1263ق) در کتاب «جنات النعيم» شصت روايت را گردآورى کرده است؛ ملا محمدباقر کجورى (م 1313ق) در کتاب «روح و ريحان» 57 روايت و محمدابراهيم کلباسى (متوفای 1261ق) در «التذکرة العظيمية» 40 روايت و عطاردى در کتاب «عبدالعظيم الحسني حياته و مسنده» 78 روايت از عبدالعظيم(ع) را جمع‌آورى کرده است.....

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[الوهابيون و البيوت المرفوعة]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR03392J1.jpg|بندانگشتی|الوهابيون و البيوت المرفوعة|175px]]
+[[پرونده:NUR20966J1.jpg|بندانگشتی|مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام|175px]]
-'''الوهابيون و البيوت المرفوعة'''، تألیف علامه محقق و محدث [[سنقری حائری، محمدعلی|شيخ محمدعلى بن حسن همدانى سنقرى کردستانى]]، درباره عدم جواز تخريب اماکن و قبور ائمه و صالحين، به زبان عربى مى‌باشد و تحقيقى که بر روى اين کتاب انجام گرفته، توسط جمعى از علماء مى‌باشد.
+''''مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام''' تأليف [[عطاردی قوچانی، عزیزالله|عزيزالله عطاردى]] و [[هزار، علیرضا|عليرضا هزار]]، دربردارنده روايات نقل شده از طريق حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) است. اين اثر به زبان فارسى و در سال 1382ش نوشته شده است.
-مطالب این کتاب در سه مقام مورد بررسی قرار گرفته است:
+کتاب در دو بخش «درآمد» (در 121 صفحه) و مسند عبدالعظيم حسنى (در 132 صفحه)، سامان يافته است. در مجموع 118 حديث همراه با ترجمه فارسى آن‌ها در اين کتاب گردآمده‌اند. مؤلفان کوشيده‌اند حتى‌الامکان روايات را از مصادر اصلى حديث نقل کنند و کمتر از [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] يا ساير جوامع روايى نقل حديث کرده‌اند.
-#در معناى عبادت است؛ مجرد خواندن شخصى ديگرى را عبادت نيست، بلکه عبادت علاوه بر خواندن، قصد عبوديت از طرف دعا کننده و الوهيت در مدعو نيز نياز دارد. لذا استغاثه به انبياء و ائمه و اولیاء، که آنان را واسطه به سوى خدا قرار مى‌دهد به خاطر قربى است که نزد خدا دارند، اين کار عبادت اين افراد نيست، بلکه عبادت خود خداست، زيرا اين نيز مامور از طرف خداوند مى‌باشد. همين طور است، استشفاع به آنان.
+عبدالعظيم حسنى(ع) شخصيتى است که روايات بسيارى از طريق او نقل شده است. با اينکه پيش از اين کتاب، مسند عبدالعظيم حسنى(ع)، به شکل مستقل و جدا تدوين نشده است، ولى در کتاب‌هايى که در شرح حال ايشان نگارش شده‌اند، بخش‌هايى را مى‌توان ديد که به جمع روايات عبدالعظيم(ع) اختصاص داده شده است. نویسنده در اين رابطه، به اشخاص و کتب زير اشاره نموده است: ملا [[اسماعيل فدايى كزازى|اسماعيل فدايى کزازى]] (م 1263ق) در کتاب «[[جنات النعيم]]» شصت روايت را گردآورى کرده است؛ ملا [[محمدباقر کجورى]] (م 1313ق) در کتاب «[[روح و ريحان]]» 57 روايت و [[محمدابراهيم کلباسى]] (متوفای 1261ق) در «[[التذکرة العظيمية]]» 40 روايت و [[عطاردی قوچانی، عزیزالله|عطاردى]] در کتاب «عبدالعظيم الحسني حياته و مسنده» 78 روايت از عبدالعظيم(ع) را جمع‌آورى کرده است.....<div class="mw-ui-button">[[مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
-#ادله وهابيون در انکار شفاعت را جواب داده‌اند و گفته‌اند که استشفاء در حى و ميت بدون اين که فرقى بکند، محقق خواهد شد، به خاطر ورود اين مطلب در ادعيه و زيارات وارده، از اهل‌بيت عليهم‌السلام و همان طور که سيره امت اسلامى در طول عصرها و قرن‌هاى اولیه که بهترين قرون بوده و در طول سال‌هاى متعاقب، صورت گرفته است. همچنين در اين مقام رديه‌اى بر قول به جدايى زندگى و مرگ پيامبر(ص) و توسل به وى آورده شده است.
-#امور شرعيه‌اى که مربوط به توسل و استغاثه و زيارت اموات و بناء ضريح و قبه‌هاست، را عنوان نموده است. به علاوه جواب از شبهاتى را که در اين باب به اين منظور که بناء اين گونه موارد، تصرف در زمين و وقف مى‌باشد. و اثبات اينکه، قبه‌هایى که در بقيع وجود دارد، ملک آنان است نه وقف آنها و همچنين جواب از عدم بت بودن قبور و حرمت زيارت آن را بيان داشته‌اند.
-در خاتمه‌ى کتاب، مؤلف احاديثى را که از پيامبر اسلام درباره‌ى ظهور اين فرقه و بر حذر بودن از آن - که خود اين خبر از دلائل نبوت و معجزه آن مى‌باشد - نقل نموده است و همچنين فهرست‌هایى از گروه محققین، از آيات و احاديث و الفاظ نيز ذکر شده است.....<div class="mw-ui-button">[[الوهابيون و البيوت المرفوعة|'''ادامه''']]</div>