ملکشاهی، حسن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:استادان دانشگاه تهران' به 'رده:استادان دانشگاه') |
|||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:استادان دانشگاه | [[رده:استادان دانشگاه]] | ||
[[رده:شهریور(1400)]] | [[رده:شهریور(1400)]] |
نسخهٔ ۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۳
نام | ملکشاهی، حسن |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1307ش |
محل تولد | بابل |
رحلت | 19 فروردینماه 1387ش |
اساتید | آیتالله خویى |
برخی آثار | فصول منتزعه فارابی
حرکت و استيفای اقسام آن |
کد مؤلف | AUTHORCODE05812AUTHORCODE |
حسن ملکشاهى (1307-1387ش)، مترجم، شارح فلسفه اسلامی به فارسی، استاد گروه فلسفه دانشکده الهیات دانشگاه تهران و استاد مدعو دانشگاه پرینستون آمریکا، نماینده مجلس از حوزه ایلام درمجلس شورای ملی قبل از انقلاب، کتاب ترجمه و شرح اشارات و تنبیهات وی برگزیده کتاب سال گردید.
ولادت
در سال 1307ش، در بابل متولد شد.
تحصیلات
تحصیلات خود را در مدرسههاى خیراتخان مشهد و سپهسالار تهران گذراند. دروس خارج را در نجف اشرف خواند و درجه اجتهاد را از محضر آیات عظام، آیتالله خویى و آیتالله شاهرودى گرفت.
او پس از اخذ درجه مدرسى به پیشنهاد بدیعالزمان فروزانفر، در دانشكده الهیات دانشگاه تهران همزمان با تدریس، در سال 1339 موفق به اخذ درجه دكترى در رشتهى فلسفه و الهیات شد.
از سال 1352 به مدت 15 سال مدیریت گروه فلسفه دانشكده الهیات دانشگاه تهران را بر عهده داشت و نیز استاد مدعو در دانشگاه پرینستون آمریكا بود.
ملکشاهى در محضر كسانى همچون: ادیب نیشابورى، بدیعالزمان فروزانفر، فاضل تونى و مهدى الهى قمشهاى شاگردى كرده بود.
ملکشاهى كه مدتى به علت عارضه ریوى در بستر بیمارى بود،
وفات
عصر روز دوشنبه، 19 فروردینماه در بیمارستان طالقانى تهران از دنیا رفت. وى در پنجشنبه، 22 فروردین 1387، تشییع و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. در این مراسم جمعى از استادان فلسفه و همكاران ملکشاهى و نیز آیتالله شبیرى زنجانى حضور داشتند.
آثار
- حركت و استیفاى اقسام آن؛
- تهذیب المنطق؛
- اثولوجیا؛
- السیاسة المدنیة؛
- الهیات شفا؛
- ترجمه و شرح فصول منتزعهى ابونصر فارابى.
منابع مقاله
سایت روزنامه جام جم، یکشنبه، 5 تیر 1390.