رسالة أسئلة بهمنيار و أجوبتها: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 فروردین الی 24 اردیبهشت' به '') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'رده:فیلسوفان، آ–ی' به 'رده:کتابهای فیلسوفان، آ–ی') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01822 | ||
| کتابخوان همراه نور =01822 | | کتابخوان همراه نور =01822 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | [[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | ||
[[رده:فیلسوفان، آ–ی]] | [[رده:کتابهای فیلسوفان، آ–ی]] | ||
[[رده:صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979-1050ق]] | [[رده:صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979-1050ق]] | ||
[[رده:آثار انفرادی صدرالدین شیرازی]] | [[رده:آثار انفرادی صدرالدین شیرازی]] | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۳
| رسائل اخری لابن سینا (هامش شرح الهدایة الاثیریة) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | هدایه الحکمه. شرح |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - |
| سال نشر | 13 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر، - 660؟ق. هدایه الحکمه - نقد و تفسیر فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BBR 1099 1300 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالة أسئلة بهمنيار و أجوبتها، رساله‌اى است از ابن سينا، به زبان عربى و در بر گيرنده چند سئوال از سوى بهمنيار، راجع به نظريات استادش، بوعلى، در مورد نفس و پاسخ‌هاى استاد به وى.
این رساله یکی از شش رساله‌ای است که با عنوان رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية) چاپ شده است.
ساختار
رساله، بسيار كوتاه، به صورت سؤال و جواب و فاقد باب‌بندى و فصل‌بندى است.
گزارش محتوا
پاره‌اى از مطالب مطرح شده در اين رساله، عبارتند از: دليل محال بودن اينكه اعراض و صور قائم به مواد، نمى‌توانند وجود ذاتى قائم به نفس و بدون ماده و... را افاده نمايند؛ بررسى دليل اين مطلب كه جسم متناهى، قوه‌اى محدود دارد؛ بررسى اين مطلب كه علت قوى‌تر بودن بعضى از قوا در برخى از افراد، موافق‌تر بودن برخى از مزاج‌ها با بعضى از قوا مى‌باشد؛ بررسى اينكه قوه‌ى عقليه، در هنگام تعلّم و تذكّر، از فكر استفاده مى‌كند، پس بعد از مفارقت نفس از بدن و بطلان قوه مفكره، وضعيت ادراكات ما چگونه خواهد بود؟ علت اينكه برخى از قواى نفس، مدرکه و بعضى، غير مدرکه‌اند، چيست با اينكه همگى قواى يك ذاتند؟...