موسوی علوی خوانساری، سید حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> موسوی علوی خوانساری، سید حسین| {| class="wikitable aboutAutho...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |[[میرزا محمدمهدی علوی]] | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1287ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |خوانسار | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] | ||
[[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]] | |||
[[نائینی، محمدحسین|نائینی]] | |||
[[اصطهباناتی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید حسین موسوی علوی خوانساری''' (متوفی 1409ق)، فقیه و مجتهد، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف، از شاگردان حضرات آیات سید ابوالحسن | '''سید حسین موسوی علوی خوانساری''' (متوفی 1409ق)، فقیه و مجتهد، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف، از شاگردان حضرات آیات [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[نائینی، محمدحسین|نائینی]] و [[اصطهباناتی]]. | ||
== | ==ولادت == | ||
ایشان در سال 1287ش در شهر خوانسار متولد شد. پدر ایشان، مرحوم میرزا محمدمهدی | ایشان در سال 1287ش در شهر خوانسار متولد شد. پدر ایشان، مرحوم [[میرزا محمدمهدی علوی]]، از شاگردان مبرز [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]] و آقای [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدی]]، پس از اتمام تحصیلات عالیه در نجف اشرف و نگاشتن دوره خارج کفایه آخوند و فقه مرحوم یزدی، به امر آنان به خوانسار مراجعت و متأسفانه در سنین جوانی، حدود سی‌وپنج سالگی به رحمت ایزدی می‌پیوندد و در نتیجه سرپرستی سید حسین بر عهده جد بزرگوارشان، مرحوم آقا سید علی مجتهد که از علمای بزرگ زمان خود است، قرار می‌گیرد. | ||
==تحصیلات و اساتید== | ==تحصیلات و اساتید== | ||
دراین‌باره در زندگینامه خودنوشت ایشان به اختصار آمده است: در سن نه سالگی پدرم از دنیا رفت و تحت کفالت جدم درآمدم و در خدمت ایشان [به] مقدمات و صرف و نحو و معالم مشغول بودم. بعد از فوت ایشان (1337ق) برای ادامه تحصیلات به اصفهان رفتم و مدت شش سال از خدمت اساتید بزرگ آن زمان آقای سید محمد نجف‌آبادی و آقا میر محمدصادق و آقا سید محمدباقر درچه‌ای استفاده نمودم. | دراین‌باره در زندگینامه خودنوشت ایشان به اختصار آمده است: در سن نه سالگی پدرم از دنیا رفت و تحت کفالت جدم درآمدم و در خدمت ایشان [به] مقدمات و صرف و نحو و معالم مشغول بودم. بعد از فوت ایشان (1337ق) برای ادامه تحصیلات به اصفهان رفتم و مدت شش سال از خدمت اساتید بزرگ آن زمان آقای [[سید محمد نجف‌آبادی]] و آقا میر محمدصادق و آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] استفاده نمودم. | ||
سپس برای کسب فلسفه و حکمت به خوانسار مراجعت و از محضر باارزش مرحوم آخوند ملا محمدعلی حکیم که در زمان خود و در نوع خود بی‌نظیر بوده و ظاهراً با یک واسطه شاگرد ملاهادی سبزواری بود به تحصیل منظومه حکمت و سایر کتب حکمت و کلام مشغول بودم. پس‌ازآن حرکت کردم به نجف اشرف و زمانی که در آنجا بودم، از محضر اساتید بزرگ، آقا سید ابوالحسن | سپس برای کسب فلسفه و حکمت به خوانسار مراجعت و از محضر باارزش مرحوم آخوند ملا [[محمدعلی حکیم]] که در زمان خود و در نوع خود بی‌نظیر بوده و ظاهراً با یک واسطه شاگرد [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]] بود به تحصیل منظومه حکمت و سایر کتب حکمت و کلام مشغول بودم. پس‌ازآن حرکت کردم به نجف اشرف و زمانی که در آنجا بودم، از محضر اساتید بزرگ، آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[نائینی، محمدحسین|نائینی]] و [[اصطهباناتی]] استفاده کردم و چون مریض شدم، برحسب دستور آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] حرکت کردم برای ایران، با چندین اجازه روایی و اجتهاد از اشخاص نامبرده. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۴۶: | خط ۵۲: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
عمر ایشان بیشتر به تدریس و رتق‌وفتق امور مردم و انذار و موعظت سپری شد و فرصت تألیف نیافتند. عمده اثر تألیفی که برجای نهادند، تقریرات فقه استادشان | عمر ایشان بیشتر به تدریس و رتق‌وفتق امور مردم و انذار و موعظت سپری شد و فرصت تألیف نیافتند. عمده اثر تألیفی که برجای نهادند، تقریرات فقه استادشان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]] (قدس‌سرهما) است که در سال 1347ق نگاشته‌اند که دفتر انتشارات اسلامی در سال 1415ق در 252 صفحه، با عنوان «صلاة المسافر» آن را چاپ کرده است<ref>مطلبی، سید ابوالحسن </ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۴
| نام | موسوی علوی خوانساری، سید حسین |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | میرزا محمدمهدی علوی |
| متولد | 1287ش |
| محل تولد | خوانسار |
| رحلت | 1368ش / 1409ق / 1989م |
| اساتید | سید ابوالحسن اصفهانی |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07954AUTHORCODE |
سید حسین موسوی علوی خوانساری (متوفی 1409ق)، فقیه و مجتهد، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف، از شاگردان حضرات آیات سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، نائینی و اصطهباناتی.
ولادت
ایشان در سال 1287ش در شهر خوانسار متولد شد. پدر ایشان، مرحوم میرزا محمدمهدی علوی، از شاگردان مبرز آخوند خراسانی و آقای سید کاظم یزدی، پس از اتمام تحصیلات عالیه در نجف اشرف و نگاشتن دوره خارج کفایه آخوند و فقه مرحوم یزدی، به امر آنان به خوانسار مراجعت و متأسفانه در سنین جوانی، حدود سی‌وپنج سالگی به رحمت ایزدی می‌پیوندد و در نتیجه سرپرستی سید حسین بر عهده جد بزرگوارشان، مرحوم آقا سید علی مجتهد که از علمای بزرگ زمان خود است، قرار می‌گیرد.
تحصیلات و اساتید
دراین‌باره در زندگینامه خودنوشت ایشان به اختصار آمده است: در سن نه سالگی پدرم از دنیا رفت و تحت کفالت جدم درآمدم و در خدمت ایشان [به] مقدمات و صرف و نحو و معالم مشغول بودم. بعد از فوت ایشان (1337ق) برای ادامه تحصیلات به اصفهان رفتم و مدت شش سال از خدمت اساتید بزرگ آن زمان آقای سید محمد نجف‌آبادی و آقا میر محمدصادق و آقا سید محمدباقر درچه‌ای استفاده نمودم.
سپس برای کسب فلسفه و حکمت به خوانسار مراجعت و از محضر باارزش مرحوم آخوند ملا محمدعلی حکیم که در زمان خود و در نوع خود بی‌نظیر بوده و ظاهراً با یک واسطه شاگرد ملاهادی سبزواری بود به تحصیل منظومه حکمت و سایر کتب حکمت و کلام مشغول بودم. پس‌ازآن حرکت کردم به نجف اشرف و زمانی که در آنجا بودم، از محضر اساتید بزرگ، آقا سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، نائینی و اصطهباناتی استفاده کردم و چون مریض شدم، برحسب دستور آقا سید ابوالحسن اصفهانی حرکت کردم برای ایران، با چندین اجازه روایی و اجتهاد از اشخاص نامبرده.
وفات
آیت‌الله علوی خوانساری در تاریخ بیست و یکم تیرماه 1368 (1409ق) وفات یافت.
آثار
عمر ایشان بیشتر به تدریس و رتق‌وفتق امور مردم و انذار و موعظت سپری شد و فرصت تألیف نیافتند. عمده اثر تألیفی که برجای نهادند، تقریرات فقه استادشان آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی و میرزای نائینی (قدس‌سرهما) است که در سال 1347ق نگاشته‌اند که دفتر انتشارات اسلامی در سال 1415ق در 252 صفحه، با عنوان «صلاة المسافر» آن را چاپ کرده است[۱].
پانویس
- ↑ مطلبی، سید ابوالحسن
منابع مقاله
مطلبی، سید ابوالحسن، «شرح‌حال حضرت آیت‌الله حاج سید حسین موسوی علوی خوانساری(ره)»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، مجله پیام حوزه، تابستان 1378، شماره 22؛ به آدرس اینترنتی:
https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4210/4228/27725