سپیده امید کاوشی در مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (افزودن ناوبری)
    خط ۸۶: خط ۸۶:
    #مقدمه و متن كتاب.
    #مقدمه و متن كتاب.
    #پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص523.
    #پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص523.
    {{مهدویت}}


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۴۵

    سپیده امید: کاوشی در مهدویت
    سپیده امید کاوشی در مهدویت
    پدیدآوراناسحاقی، سید حسین (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرکاوشی در مهدویت
    ناشربوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم)
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1386 ش
    چاپ4
    شابک978-964-548-743-8
    موضوعمحمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - کتاب‌شناسی

    مهدویت - انتظار

    مهدویت - کتاب‌شناسی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏224‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏5‎‏س‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سپيده اميد(كاوشى در مهدویت)، اثر سيد حسین اسحاقى، تحقيقى است در زندگى، غيبت، و انتظار امام زمان(عج) كه با بهره‌گيرى از آيات، روايات و منابع تاريخى، انجام گرفته و به زبان فارسى نوشته شده است.

    ساختار

    كتاب با مقدمه مؤلف كه اثرى ادبى در عرض ارادت به حضرت مهدى(عج) است، آغاز شده و مطالب در نه بخش، ابتدا به تولد آن حضرت و شرح زندگى ايشان تا دوران غيبت اشاره كرده و سپس، پيشينه اعتقاد به مهدویت در ساير اديان و ملل؛ از جمله هندوها، مسيحيت، زرتشت، يهود، اهل سنت و متفكران عرب، بررسى و ارزيابى مى‌گردد.

    در پى آن، جايگاه امام زمان(عج) در قرآن و حكومت ايشان، سيره امام، خصوصيات ياران او، جامعه موعود، انتطار و ديدگاه‌هاى درباره آن، تبيين شده و در پايان، پرسش‌هايى در خصوص شخصيت امام زمان(عج)، غيبت و ظهور وى همراه با پاسخ آن‌ها ارائه شده و متونى از شخصيت‌هاى بزرگ مسلمان درباره امام و حكاياتى از تشرف يافتگان به محضر ايشان نقل مى‌شود.

    گزارش محتوا

    بخش اول، نگاهى گذراست به زندگانى حضرت مهدى(عج)، از تولد تا آغاز غيبت.

    اسامى و القاب امام زمان(عج)، سفيران امام(ع) در دوران غيبت صغرى، نيابت عامه، غيبت از نگاه معصومان(ع)، ديدار در زمان غيبت و وظايف شیعیان در اين دوران، از مباحث اين بخش است.

    مؤلف، با اشاره به اين كه اعتقاد به امام مهدى(عج) به عنوان مصلح الهى و جهانى در بسيارى از مذاهب و اديان وجود دارد و نه تنها شيعه كه اهل تسنن و حتى پيروان اديان ديگر؛ مانند يهود، نصارا، زرتشتیان و هندويان نيز به ظهور مصلحى بزرگ و الهى اذعان دارند، در دوم، اعتقاد به مهدویت در اين اديان و مذاهب را بررسى كرده است.

    سوم، به بيان و بررسى آياتى از قرآن كه به گونه‌اى به حضرت مهدى(ع) اشاره داشته و در مورد ايشان تفسير شده است، اختصاص دارد.

    مؤلف در اين آيه از قرآن كه مى‌فرمايد: «ياران خدا كسانى هستند كه هر گاه در زمين به آن‌ها قدرت بخشيديم، نماز برپا مى‌دارند و زكات مى‌پردازند و امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند»، توجه به چند نكته را حائز اهميت مى‌داند:

    1. موقعيت آيه
    2. برنامه عملى ياران خدا كه عبارت است از برپاداشتن نماز، پرداخت زكات و امر به معروف و نهى از منكر
    3. مصداق آيه.

    چهارم، در چهار بخش، جامعه مطلوب مهدوى را به تصوير كشيده است:

    1. بيان فوايد وجودى امام(عج)؛ از جمله: واسطه فيض بودن، اميدبخشى، پاسدارى از آيين خدا و...
    2. توضيح مختصر درباره رفتار و سيره حضرت مهدى(عج)؛ از جمله: سيره دينى، خلقى، عملى، انقلابى، سياسى، قضايى و...
    3. پرداختن به خصوصيات ياران قائم(عج) كه برخى مربوط به ويژگى‌ها و صفات ظاهرى و جسمانى است و برخى ديگر مربوط به خصايل اخلاقى و روحى.
    4. تشريح خصوصيت جامعه موعود كه عبارتند از: ساده زيستى كارگزاران حكومت، قاطعيت با كارگزاران و ملاطفت با زيردستان، تأمين رفاه اقتصادى مردم و گسترش عدالت و مساوات.

    به عقيده مؤلف، انتظار فرج به دو گونه است:

    1. انتظارى كه سازنده، نگهدارنده، تعهدآور و تحرك بخش است؛ به گونه‌اى كه مى‌تواند نوعى عبادت شمرده شود.
    2. انتظارى كه گناه، ويرانگر و اسارت‌بخش است.

    وى اين دو انتظار را معلول دو نوع برداشت از ظهور عظيم مهدى موعود(عج) دانسته كه به نوبه خود از دو نوع بينش درباره تحولات و انقلاب‌هاى تاريخى ناشى مى‌شود، لذا در پنجم، به بررسى و بحث پيرامون اين دگرگونى‌ها و تحولات تاريخى پرداخته است.

    ششم، به مطرح كردن پرسش‌هايى درباره امام زمان(عج) و پاسخ به آن‌ها اختصاص دارد، از جمله اين كه:

    1. چرا بايد به هنگام شنيدن نام قائم(عج) لازم است از جا برخیزيم؟
    2. آيا در زمان غيبت ذكر نام امام زمان(عج) به طور صريح جايز است؟
    3. نشانه‌هاى ظهور امام زمان(عج) كدامند و چگونه بايد آن‌ها را شناخت؟ و...

    هفتم، به ارائه متون و اشعار برگيزيده‌اى كه در وصف حضرت مهدى(عج) سروده شده پرداخته است.

    در هشتم، توصيه‌هايى به ترويج كنندگان فرهنگ مهدویت شده است؛ از جمله: ساماندهى و رژه سربازان در روز ميلاد امام زمان(عج)، طرح سؤالات و مصاحبه‌هايى در مورد آن حضرت و...

    آخرين بخش، به معرفى فهرست گونه بعضى از كتاب‌هايى كه بزرگان و عالمان شيعه و اهل تسنن درباره حضرت مهدى(عج) نوشته‌اند، اختصاص دارد.

    وضعيت كتاب

    فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ در انتهاى كتاب آمده است.

    پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص523.