کاشی، حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    {{شعر}}
    {{شعر}}
    {{ب|''منم كه مى‌زنم از حبّ آل حيدر لاف''|2='' ز جان و دل شده مولاى آل عبدمناف''}}
    {{ب|''منم كه مى‌زنم از حبّ آل حيدر لاف''|2='' ز جان و دل شده مولاى آل عبدمناف''}}
    {{ب|''منم که موی وجودم به گاه رزم سخن ''|2='' شود به کین خوارج چو رمح زهره شکاف''}}
    {{ب|''منم که موی وجودم به گاه رزم سخن ''|2='' شود به کین خوارج چو رمح زهره شکاف''<ref>متن كامل اين قصيده را در مجالس المؤمنين (635/2) و تذكره هفت اقليم (1020/2) ببينيد</ref>}}
    {{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}


    سلطان محمد يك طشت طلا بدو بخشيد و از مشهد بازگشت.[3]
    سلطان محمد يك طشت طلا بدو بخشيد و از مشهد بازگشت.<ref> تاريخ جديد يزد ص 79</ref>


    علاوه بر شعر و مداحى، از مقام علمى و كلامى شيخ حسن كاشى سخن گفته‌اند.[4] وى به جز بر ديوان شعر آثار ديگرى دارد كه آنها را هم در قالب نظم فارسى بيان كرده است.[5]
    علاوه بر شعر و مداحى، از مقام علمى و كلامى شيخ حسن كاشى سخن گفته‌اند.<ref>ر.ک: تاريخ محمدى (مقدمه)، ص 18 و 20 به نقل از تذكره دولتشاه سمرقندى</ref> وى به جز بر ديوان شعر آثار ديگرى دارد كه آنها را هم در قالب نظم فارسى بيان كرده است.<ref>ر.ک: همان ص 7.24. رياض العلماء 308/1</ref>


    افندى مى‌نويسد: او فاضل و عالم محقق و شاعرى زبردست بود. مقامش با شيخ على كركى و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در انتشار مذهب شيعه يكى است و حق بزرگى به جهت هدايت مردم به راه صحيح، بر آنان دارد از اين‌رو اهل سنت از قديم او را دشمن مى‌داشته‌اند و مى‌گويند او سبب حدوث مذهب تشيع است.[6]
    افندى مى‌نويسد: او فاضل و عالم محقق و شاعرى زبردست بود. مقامش با شيخ على كركى و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در انتشار مذهب شيعه يكى است و حق بزرگى به جهت هدايت مردم به راه صحيح، بر آنان دارد از اين‌رو اهل سنت از قديم او را دشمن مى‌داشته‌اند و مى‌گويند او سبب حدوث مذهب تشيع است.[6]
    خط ۵۷: خط ۵۷:
    اثر مهم كاشى منظومه تاريخ محمدى در شرح حال پيامبر و ائمه است. ديگر آثار او عبارتند از هفت بند درباره على(ع)، معرفت‌نامه رساله‌اى منظوم در كلام و عقايد، كتاب الانشاء، ديوان.  
    اثر مهم كاشى منظومه تاريخ محمدى در شرح حال پيامبر و ائمه است. ديگر آثار او عبارتند از هفت بند درباره على(ع)، معرفت‌نامه رساله‌اى منظوم در كلام و عقايد، كتاب الانشاء، ديوان.  


    (1) .
    ==پانويس ==
     
    <references />
    (2) متن كامل اين قصيده را در مجالس المؤمنين (635/2) و تذكره هفت اقليم (1020/2) ببينيد.
     
    (3) تاريخ جديد يزد ص 79.
     
    (4) تاريخ محمدى (مقدمه)، ص 18 و 20 به نقل از تذكره دولتشاه سمرقندى.
     
    (5). همان ص 7.24. [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] 308/1.




    خط ۷۴: خط ۶۷:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:آذر(1400)]]

    نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۸

    کاشی، حسن
    نام کاشی، حسن
    نام‌های دیگر
    نام پدر محمود
    متولد
    محل تولد آمل
    رحلت 708 ق
    اساتید
    برخی آثار ‏تاریخ محمدی، یا، تاریخ دوازده امام - تاریخ رشیدی - تاریخ الاولاد الحضره المصطفوی - ائمه نامه

    ‏دیوان حسن کاشی

    کد مؤلف AUTHORCODE01351AUTHORCODE

    حسن بن محمود كاشى آملی ملقب به کمال‌الدین، از شعراى قرن هشتم هجرى است كه اشعار فراوانى در مدح اهل‌بيت عليهم‌السلام بخصوص اميرمؤمنان على عليه‌السلام سروده است.

    ولادت

    از زمان ولادت او اطلاعى نداريم، ليكن با توجه به اينكه اشعار كتاب تاريخ محمدى را در سال 708 و در سن 60 سالگى سروده است، ولادتش را بايد به سال 658 بدانيم. او متولد و ساكن آمل بود ولى از آنجا كه اجداد او اهل كاشان بوده‌اند به «كاشى» تخلص دارد، ضمن اينكه در موارد متعددى از دلبستگى‌اش به كاشان و مشكلاتش در آمل سخن مى‌گويد.

    كاشى كه ملقب به كمال‌الدين بود، فقط در مدح اهل‌بيت بخصوص اميرمؤمنان عليه‌السلام شعر سروده[۱] و اشعار وى نشانگر محبت شديد به اين خاندان است. احمد بن حسين كاتب مورخ قرن نهم مى‌نويسد: زمانى كه سلطان محمد خدابنده به مشهد سفر كرد درويشى را در كنار بارگاه امام ديد و از او پرسيد تو كيستى؟ ملا حسن فى البداهه قصيده‌اى سرود و چنين گفت:

    منم كه مى‌زنم از حبّ آل حيدر لاف ز جان و دل شده مولاى آل عبدمناف
    منم که موی وجودم به گاه رزم سخن شود به کین خوارج چو رمح زهره شکاف[۲]

    سلطان محمد يك طشت طلا بدو بخشيد و از مشهد بازگشت.[۳]

    علاوه بر شعر و مداحى، از مقام علمى و كلامى شيخ حسن كاشى سخن گفته‌اند.[۴] وى به جز بر ديوان شعر آثار ديگرى دارد كه آنها را هم در قالب نظم فارسى بيان كرده است.[۵]

    افندى مى‌نويسد: او فاضل و عالم محقق و شاعرى زبردست بود. مقامش با شيخ على كركى و علامه حلى در انتشار مذهب شيعه يكى است و حق بزرگى به جهت هدايت مردم به راه صحيح، بر آنان دارد از اين‌رو اهل سنت از قديم او را دشمن مى‌داشته‌اند و مى‌گويند او سبب حدوث مذهب تشيع است.[6]

    وفات

    ملاحسن كاشى پس از سال 708 (سال تأليف تاريخ محمدى) و احتمال زياد پيش از مرگ خدابنده (716) از دنيا رفته است چون سلطان محمد خدابنده الجايتو مزار او را بنا كرده است. اين مزار در سلطانيه در حوالى زنجان مشهور و محل رفت و آمد علاقمندان اوست.

    آثار

    اثر مهم كاشى منظومه تاريخ محمدى در شرح حال پيامبر و ائمه است. ديگر آثار او عبارتند از هفت بند درباره على(ع)، معرفت‌نامه رساله‌اى منظوم در كلام و عقايد، كتاب الانشاء، ديوان.

    پانويس

    1. ر.ک: تذكره هفت اقليم، 1019/2
    2. متن كامل اين قصيده را در مجالس المؤمنين (635/2) و تذكره هفت اقليم (1020/2) ببينيد
    3. تاريخ جديد يزد ص 79
    4. ر.ک: تاريخ محمدى (مقدمه)، ص 18 و 20 به نقل از تذكره دولتشاه سمرقندى
    5. ر.ک: همان ص 7.24. رياض العلماء 308/1


    وابسته‌ها

    تاریخ محمدی

    دیوان حسن کاشی