الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR15445J1.jpg|بندانگشتی|موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|175px]]
    [[پرونده:NUR00364.jpg|بندانگشتی|نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|175px]]


    '''موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب'''، اثر [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه شيخ عبدالحسين احمد امينى نجفى]]، كتابى است در اثبات ولايت بلافصل [[امام على(ع)|حضرت على(ص)]] بعد از پيامبر(ص) و اثبات حقانيت مذهب شيعه كه به زبان عربى نوشته شده است.
    '''نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد''' (579 -‌653ش)، ملقب به استادالبشر، معروف به محقق طوسى و خواجه نصيرالدين طوسى، شاعر، فیلسوف، منجم، متکلم، فقیه و ریاضی‌دان ایرانی قرن ششم و هفتم قمری.


    برخى اين كتاب را معتبرترين كتاب براى اثبات حقانيت شيعه مى‌دانند. نویسنده در اين كتاب، به 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر(ص) كه حديث غدير را روايت كرده‌اند اشاره مى‌كند. آنگاه 360 تن از راويان حديث غدير از قرن دوم تا چهاردهم را برمى‌شمارد. در پايان هم اشعار شاعران مختلف را درباره اين موضوع ذكر مى‌كند.
    ایشان در سحرگاه شنبه 11 جمادى‌الأول 597ق، برابر با فوريه 1201م، در طوس متولد شد. پدرش محمد بن حسن از فقهاى اماميه و محدثان طوس بود و خواجه در تحت تربيت چنين پدر دانشمندى پرورش يافته است.
    او در آغاز كودكى، قرآن مجيد را آموخت و اقسام علوم ادبى، از قبيل صرف و نحو و اشتقاق و مبانى علل و لغت را فراگرفت و احاديث نبوى و آثار بزرگان دين را آموخت و در نزد پدر به تحصيل علم فقه و اصول و حديث پرداخت و به گفته بعضى او نزد دايى خود مقدمات منطق و حكمت را ياد گرفت و بر حقايق علوم طبيعى و الهى واقف گشت.


    از آنجا كه كتاب‌شناسى اين اثر در نرم‌افزار موجود مى‌باشد، در اين مقاله به بررسى نسخه‌اى پرداخته شده است كه توسط مركز مطالعات اسلامى الغدير، به اشراف [[هاشمی شاهرودی، محمود|آيت‌الله سيد محمود هاشمى]] شاهرودى تحقيق و منتشر شده است.
    در اين دوران به تحصيل علوم رياضى از قبيل حساب و هندسه، جبر و موسيقى رو آورد و با دقت تمام به تحصيل اين علوم پرداخت. گفته‌اند او نزد كمال‌الدين محمد حاسب از شاگردان افضل‌الدين كاشانى و دوست و همدم پدرش، فن رياضى را خوانده است.


    اين مجموعه در چهارده جلد تنظيم شده است. جلد اول، به مقدمه محقق اختصاص يافته و جلد سيزدهم و چهاردهم، به فهارس فنى كتاب.
    وى بعد از وفات پدرش بنا بر وصيت او كه گفته بود: «به جاهايى برو كه در آنجا اساتيد فن هستند»، به مسافرت پرداخت و در هر جا عالمى را يافت، از او بهره گرفت تا اينكه در نيشابور اقامت گزيد.


    در مقدمه محقق، ابتدا زندگى‌نامه مفصلى از [[علامه امينى]] ارائه گرديده و سپس به تعريف كتاب «الغدير» و بيان نكاتى پيرامون خصوصيات و ويژگى‌هاى آن پرداخته شده است. از جمله مباحث مطرح‌شده در اين مقدمه، عبارتند از: مسئله بحث تاريخى الغدير؛ تبريز مدينه ابواب نه‌گانه و مهد [[علامه امينى]]؛ مشكلات تاريخى مطالعه غدير؛ ضرورت وجود امام؛ خصائص امام؛ روايت واقعه غدير توسط صحابه، تابعين و علما؛ واقعه غدير در شعر قرن اول تا دوازده هجرى و رسائل و تقاريظ نوشته‌شده در مورد كتاب الغدير <div class="mw-ui-button">[[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|'''ادامه''']]</div>
    شهر نيشابور با آنكه در حمله طايفه غزّ، دچار خرابى بسيار شده و بيشتر مساجد و مدارس آن در آن واقعه ويران گرديده و كتابخانه‌هاى مهم آن به غارت رفته بود و بسيارى از دانشمندان ساكن در آنجا، يا كشته شده يا جلاى وطن اختيار كرده بودند، بااين‌وجود تا حمله مغول اهميت علمى خويش را از دست نداده بود و در زمان هجرت خواجه به آنجا باز هم مجمع علما، فقها، راويان حديث، حكما و اطبا بود. در اين شهر، خواجه نزد بسيارى از فقها و حكماى عصر خويش تلمذ نمود و به رتبه علمى والايى دست يافت <div class="mw-ui-button">[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۴

    نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد

    نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (579 -‌653ش)، ملقب به استادالبشر، معروف به محقق طوسى و خواجه نصيرالدين طوسى، شاعر، فیلسوف، منجم، متکلم، فقیه و ریاضی‌دان ایرانی قرن ششم و هفتم قمری.

    ایشان در سحرگاه شنبه 11 جمادى‌الأول 597ق، برابر با فوريه 1201م، در طوس متولد شد. پدرش محمد بن حسن از فقهاى اماميه و محدثان طوس بود و خواجه در تحت تربيت چنين پدر دانشمندى پرورش يافته است. او در آغاز كودكى، قرآن مجيد را آموخت و اقسام علوم ادبى، از قبيل صرف و نحو و اشتقاق و مبانى علل و لغت را فراگرفت و احاديث نبوى و آثار بزرگان دين را آموخت و در نزد پدر به تحصيل علم فقه و اصول و حديث پرداخت و به گفته بعضى او نزد دايى خود مقدمات منطق و حكمت را ياد گرفت و بر حقايق علوم طبيعى و الهى واقف گشت.

    در اين دوران به تحصيل علوم رياضى از قبيل حساب و هندسه، جبر و موسيقى رو آورد و با دقت تمام به تحصيل اين علوم پرداخت. گفته‌اند او نزد كمال‌الدين محمد حاسب از شاگردان افضل‌الدين كاشانى و دوست و همدم پدرش، فن رياضى را خوانده است.

    وى بعد از وفات پدرش بنا بر وصيت او كه گفته بود: «به جاهايى برو كه در آنجا اساتيد فن هستند»، به مسافرت پرداخت و در هر جا عالمى را يافت، از او بهره گرفت تا اينكه در نيشابور اقامت گزيد.

    شهر نيشابور با آنكه در حمله طايفه غزّ، دچار خرابى بسيار شده و بيشتر مساجد و مدارس آن در آن واقعه ويران گرديده و كتابخانه‌هاى مهم آن به غارت رفته بود و بسيارى از دانشمندان ساكن در آنجا، يا كشته شده يا جلاى وطن اختيار كرده بودند، بااين‌وجود تا حمله مغول اهميت علمى خويش را از دست نداده بود و در زمان هجرت خواجه به آنجا باز هم مجمع علما، فقها، راويان حديث، حكما و اطبا بود. در اين شهر، خواجه نزد بسيارى از فقها و حكماى عصر خويش تلمذ نمود و به رتبه علمى والايى دست يافت