همایونفرخ، رکنالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00947.jpg|بندانگشتی|همایونفرخ، رکنالدین]] | [[پرونده:NUR00947.jpg|بندانگشتی|همایونفرخ، رکنالدین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |همایونفرخ، رکنالدین | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1297 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1379 ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[طریقت‌نامه]] | ||
[[حکيم مختاری غزنوی، گوينده نامدار قرن پنجم هجری]] | [[حکيم مختاری غزنوی، گوينده نامدار قرن پنجم هجری|حکیم مختاری غزنوی، گوینده نامدار قرن پنجم هجری]] | ||
[[ديوان امير نظام‌الدين عليشير نوايی «فانی»]] | [[ديوان امير نظام‌الدين عليشير نوايی «فانی»|دیوان امیر نظام‌الدین علیشیر نوایی «فانی»]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00947AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''رکنالدین همایونفرخ'''، نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار و شاعر، متخلص به «رخ» در مهر 1297ش، در تهران متولد شد. در مدرسه شرف مظفرى به تحصیل پرداخت و پس از طى دوران دبستان، ادامه تحصیل را در ارومیه به پایان آورد. با آموختن رشته‌هاى مختلف هنرى، سرانجام، با ادامه تحصیل در کالیفرنیا در دانشگاه نیوپورت به دریافت درجه دکترا در رشته ایران‌شناسى نائل آمد و دکتراى ادبیات را در ایران گرفت. پایان‌نامه ایشان با عنوان «تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانى» مورد تقدیر قرار گرفت. | ||
وى در نوجوانى به نوشتن داستان علاقه‌مند شد و داستان‌هاى «سوز دل»، «عاشق | وى در نوجوانى به نوشتن داستان علاقه‌مند شد و داستان‌هاى «سوز دل»، «عاشق بینوا»، «عروس گورستان»، «شهریار» و «بالکون» را از سال 1318 تا 1321 به چاپ رساند. در سال 1324ش، به نوشتن نمایش‌نامه‌اى به نام «اسکندر و دارا» توفیق یافت و پس از آن، نمایش‌نامه دیگرى به نام «ابومسلم خراسانى» نوشت. | ||
در سال 1322، | در سال 1322، کتابى به نام «خویین خونین» نوشت و در 1336 به تصحیح و تنقیح و شرح حال شاعران گران‌قدرى که نامشان در محافل ادبى زمان مهجور مانده بود، پرداخت. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از | از همایونفرخ، آثارى ماندگار، بر جاى مانده که عبارتند از: | ||
1. | 1. تصحیح و تنقیح دیوان فارسى امیر على‌شیر نوایى؛ | ||
2. سهم | 2. سهم ایرانیان در آفرینش و پیدایش خط در جهان؛ | ||
3. | 3. تاریخ کتاب و کتابخانه‌هاى ایران (جلد اول، از دوران هخامنشیان تا حمله عرب)؛ | ||
4. | 4. تاریخ کتاب و کتابخانه‌هاى ایران (جلد دوم، از حمله عرب تا عصر حاضر)؛ | ||
5. | 5. تصحیح و تنقیح مثنوى‌هاى عرفانى عمادالدین، فقیه کرمانى، به نام پنج گنج عماد؛ | ||
6. | 6. تصحیح تذکره تحفه سامى و شرح حال سام میرزا؛ | ||
7. حافظ خراباتى، در ده جلد؛ | 7. حافظ خراباتى، در ده جلد؛ | ||
8. شاعر ساحر (نسخه | 8. شاعر ساحر (نسخه دیوان حافظ، مورخ 805 که سیزده سال با درگذشت خواجه حافظ فاصله زمانى دارد)؛ | ||
9. | 9. ایران مهد تمدن جهان؛ | ||
10. | 10. تاریخچه کتابخانه‌هاى عمومى ایران؛ | ||
11. | 11. سیر تحول و تکامل خط فارسى درى؛ | ||
12. | 12. بهترین راه جلب مردم؛ | ||
13. | 13. نکته‌اى چند درباره دو کتاب لطائف اشرفى و مکتوبات اشرفى؛ | ||
14. | 14. یک دسته گل دماغ‌پرور؛ | ||
15. معرفى 17 جلد | 15. معرفى 17 جلد کتاب خطى منحصربه‌فرد؛ | ||
16. | 16. تحقیق و پژوهش «همایون‌نامه»، تألیف محمد بن على بن جمال الاسلام، ملقب به منشى؛ | ||
17. | 17. تصحیح تنکلوشا یا صور درج؛ | ||
18. | 18. تصحیح منشأ الانشاء، اثر عبدالواسع نظامى؛ | ||
19. اسناد و | 19. اسناد و مکتوبات تاریخى (مجموعه فرمان‌هاى تاریخى امیر تیمور گورکان و پادشاهان صفویه، ضمیمه بررسى‌هاى تاریخى)؛ | ||
20. | 20. تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانى (در دو جلد)؛ | ||
21. پژوهشى نو | 21. پژوهشى نو پیرامون شاهنامه و فردوسى (در دو جلد)؛ | ||
22. تصوف و عرفان، دو | 22. تصوف و عرفان، دو مکتب و دو نحوه اندیشه و باورند؛ | ||
23. مهرها و نشان‌هاى استوانه‌اى | 23. مهرها و نشان‌هاى استوانه‌اى ایران باستان؛ | ||
24. حافظ عارف؛ | 24. حافظ عارف؛ | ||
25. شرح حال و آثار سام | 25. شرح حال و آثار سام میرزاى صفوى و تصحیح انتقادى تذکره تحفه سامى؛ | ||
26. | 26. تصحیح و تحشیه طریقت‌نامه. | ||
دکتر همایونفرخ، در ایجاد و تأسیس کتابخانه‌هاى عمومى به سبک و روش کتابخانه‌هاى عمومى کشورهاى پیشرفته، در تهران و ایران همت گماشت و با کوشش و همت ایشان قانون کتابخانه‌هاى عمومى از تصویب مجلس سنا و شوراى ملى گذشت. | |||
از | از دکتر همایونفرخ، آثارى چاپ‌نشده نیز بر جاى مانده که از آن جمله است: | ||
1. منوهر و دمالت | 1. منوهر و دمالت یا ازریا و اوریا؛ | ||
2. سعدى در | 2. سعدى در مکتب آدمیت؛ | ||
3. | 3. دیوان اشعار؛ | ||
4. فرهنگ مصطلحات خاص در شعر شاعران (در | 4. فرهنگ مصطلحات خاص در شعر شاعران (در این فرهنگ، سه هزار و سیصد و شانزده اصطلاح خاص در شعر چهار صد و هفده تن از شاعران آمده و معرفى شده که در نوع خود در ادب فارسى بى‌نظیر است)؛ | ||
5. منظومه «نقش | 5. منظومه «نقش بدیع»، اثر ملک‌الشعراى غزالى توسى. | ||
رکنالدین همایونفرخ، از سال 1319 شروع به کار مطبوعاتى کرد. وى مدیریت روزنامه‌هاى آرزو، نیروى ملى و آزادى شرق را بر عهده داشت و با مجله مهرگان و روزنامه نجات ایران همکارى نزدیک داشت. دکتر همایونفرخ، در بهمن‌ماه سال1379ش، درگذشت. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
بى‌نام، | بى‌نام، دکتر همایونفرخ درگذشت، مجله کتاب ماه ادبیات و فلسفه، بهمن 1379،ش 40، ص 72. | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۵
| نام | همایونفرخ، رکنالدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1297 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1379 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | طریقت‌نامه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00947AUTHORCODE |
رکنالدین همایونفرخ، نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار و شاعر، متخلص به «رخ» در مهر 1297ش، در تهران متولد شد. در مدرسه شرف مظفرى به تحصیل پرداخت و پس از طى دوران دبستان، ادامه تحصیل را در ارومیه به پایان آورد. با آموختن رشته‌هاى مختلف هنرى، سرانجام، با ادامه تحصیل در کالیفرنیا در دانشگاه نیوپورت به دریافت درجه دکترا در رشته ایران‌شناسى نائل آمد و دکتراى ادبیات را در ایران گرفت. پایان‌نامه ایشان با عنوان «تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانى» مورد تقدیر قرار گرفت.
وى در نوجوانى به نوشتن داستان علاقه‌مند شد و داستان‌هاى «سوز دل»، «عاشق بینوا»، «عروس گورستان»، «شهریار» و «بالکون» را از سال 1318 تا 1321 به چاپ رساند. در سال 1324ش، به نوشتن نمایش‌نامه‌اى به نام «اسکندر و دارا» توفیق یافت و پس از آن، نمایش‌نامه دیگرى به نام «ابومسلم خراسانى» نوشت.
در سال 1322، کتابى به نام «خویین خونین» نوشت و در 1336 به تصحیح و تنقیح و شرح حال شاعران گران‌قدرى که نامشان در محافل ادبى زمان مهجور مانده بود، پرداخت.
آثار
از همایونفرخ، آثارى ماندگار، بر جاى مانده که عبارتند از:
1. تصحیح و تنقیح دیوان فارسى امیر على‌شیر نوایى؛
2. سهم ایرانیان در آفرینش و پیدایش خط در جهان؛
3. تاریخ کتاب و کتابخانه‌هاى ایران (جلد اول، از دوران هخامنشیان تا حمله عرب)؛
4. تاریخ کتاب و کتابخانه‌هاى ایران (جلد دوم، از حمله عرب تا عصر حاضر)؛
5. تصحیح و تنقیح مثنوى‌هاى عرفانى عمادالدین، فقیه کرمانى، به نام پنج گنج عماد؛
6. تصحیح تذکره تحفه سامى و شرح حال سام میرزا؛
7. حافظ خراباتى، در ده جلد؛
8. شاعر ساحر (نسخه دیوان حافظ، مورخ 805 که سیزده سال با درگذشت خواجه حافظ فاصله زمانى دارد)؛
9. ایران مهد تمدن جهان؛
10. تاریخچه کتابخانه‌هاى عمومى ایران؛
11. سیر تحول و تکامل خط فارسى درى؛
12. بهترین راه جلب مردم؛
13. نکته‌اى چند درباره دو کتاب لطائف اشرفى و مکتوبات اشرفى؛
14. یک دسته گل دماغ‌پرور؛
15. معرفى 17 جلد کتاب خطى منحصربه‌فرد؛
16. تحقیق و پژوهش «همایون‌نامه»، تألیف محمد بن على بن جمال الاسلام، ملقب به منشى؛
17. تصحیح تنکلوشا یا صور درج؛
18. تصحیح منشأ الانشاء، اثر عبدالواسع نظامى؛
19. اسناد و مکتوبات تاریخى (مجموعه فرمان‌هاى تاریخى امیر تیمور گورکان و پادشاهان صفویه، ضمیمه بررسى‌هاى تاریخى)؛
20. تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانى (در دو جلد)؛
21. پژوهشى نو پیرامون شاهنامه و فردوسى (در دو جلد)؛
22. تصوف و عرفان، دو مکتب و دو نحوه اندیشه و باورند؛
23. مهرها و نشان‌هاى استوانه‌اى ایران باستان؛
24. حافظ عارف؛
25. شرح حال و آثار سام میرزاى صفوى و تصحیح انتقادى تذکره تحفه سامى؛
26. تصحیح و تحشیه طریقت‌نامه.
دکتر همایونفرخ، در ایجاد و تأسیس کتابخانه‌هاى عمومى به سبک و روش کتابخانه‌هاى عمومى کشورهاى پیشرفته، در تهران و ایران همت گماشت و با کوشش و همت ایشان قانون کتابخانه‌هاى عمومى از تصویب مجلس سنا و شوراى ملى گذشت.
از دکتر همایونفرخ، آثارى چاپ‌نشده نیز بر جاى مانده که از آن جمله است:
1. منوهر و دمالت یا ازریا و اوریا؛
2. سعدى در مکتب آدمیت؛
3. دیوان اشعار؛
4. فرهنگ مصطلحات خاص در شعر شاعران (در این فرهنگ، سه هزار و سیصد و شانزده اصطلاح خاص در شعر چهار صد و هفده تن از شاعران آمده و معرفى شده که در نوع خود در ادب فارسى بى‌نظیر است)؛
5. منظومه «نقش بدیع»، اثر ملک‌الشعراى غزالى توسى.
رکنالدین همایونفرخ، از سال 1319 شروع به کار مطبوعاتى کرد. وى مدیریت روزنامه‌هاى آرزو، نیروى ملى و آزادى شرق را بر عهده داشت و با مجله مهرگان و روزنامه نجات ایران همکارى نزدیک داشت. دکتر همایونفرخ، در بهمن‌ماه سال1379ش، درگذشت.
منابع مقاله
بى‌نام، دکتر همایونفرخ درگذشت، مجله کتاب ماه ادبیات و فلسفه، بهمن 1379،ش 40، ص 72.