۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ صدوق' به 'شيخ صدوق') |
جز (جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
پس از وفات هارون عباسى با پدرش شاذان بن خليل كه خود از محدثان اماميه به شمار مى‌آمد به بغداد رفت و به آموختن قرآن پرداخت. | پس از وفات هارون عباسى با پدرش شاذان بن خليل كه خود از محدثان اماميه به شمار مى‌آمد به بغداد رفت و به آموختن قرآن پرداخت. | ||
در بغداد از محضر علمى محمد بن ابى عمير بهره برد، سپس به كوفه رفته و از محضر مشايخى همچون حسن بن على بن فضال،حسن بن محبوب، احمد بن محمد بن ابى نصر،صفوان بن يحيى و نصر بن مزاحم منقرى بهره جست.نجاشى قائل است كه ابن شاذان،حضور حضرت امام جواد(ع)را درك و از او روايت كرده است، ولى شيخ طوسى در رجالش او را از اصحاب حضرت امام هادى(ع)شمرده است. | در بغداد از محضر علمى محمد بن ابى عمير بهره برد، سپس به كوفه رفته و از محضر مشايخى همچون حسن بن على بن فضال،حسن بن محبوب، احمد بن محمد بن ابى نصر،صفوان بن يحيى و نصر بن مزاحم منقرى بهره جست.[[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] قائل است كه ابن شاذان،حضور حضرت امام جواد(ع)را درك و از او روايت كرده است، ولى شيخ طوسى در رجالش او را از اصحاب حضرت امام هادى(ع)شمرده است. | ||
[[شيخ صدوق]] در كتاب توحيد و عيون اخبار الرضا و خصالش رواياتى را از فضل بن شاذان از حضرت امام رضا(ع)نقل مى‌كند كه اين امر را هيچ‌كدام از | [[شيخ صدوق]] در كتاب توحيد و عيون اخبار الرضا و خصالش رواياتى را از فضل بن شاذان از حضرت امام رضا(ع)نقل مى‌كند كه اين امر را هيچ‌كدام از برقى،[[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و شيخ طوسى تائيد نمى‌كنند. | ||
ابن شاذان پس از مدتى از عراق به نيشابور بازگشت و در آنجا اقامت گزيد.در | ابن شاذان پس از مدتى از عراق به نيشابور بازگشت و در آنجا اقامت گزيد.در | ||