مکتبی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" |مسجدبردى | | data-type="authorBirthPlace" |مسجدبردى در غرب شیراز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[كلمات علیه غرا: شرح منظوم کلمات امیرمؤمنان علی علیه‌السلام]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''مكتبى شيرازى''' (متوفای حدود 916 تا 900ق)، متخلص به مکتبی، شاعر، از خمسه سرایان معروف در عهد خود در شيراز در اواخر قرن نهم و نيمه اول قرن دهم هجرى قمرى، لیلی و مجنون را به تقلید از [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی گنجوی]] سرود. | '''مكتبى شيرازى''' (متوفای حدود 916 تا 900ق)، متخلص به مکتبی، شاعر، از خمسه سرایان معروف در عهد خود در شيراز در اواخر قرن نهم و نيمه اول قرن دهم هجرى قمرى، لیلی و مجنون را به تقلید از [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی گنجوی]] در ۲۱۶۰ بیت سرود. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== فعالیتها == | == فعالیتها == | ||
سپس در زادگاه خود به مكتب‌دارى مشغول شده و از اين جهت تخلص خود را مكتبى گذاشته است. او به خراسان و هندوستان سفر كرد، در بازگشت به عربستان رفت و از صحراى نجد گذشت. از آثار او منظومه ليلى و مجنون كه در سال 895 هجرى قمرى به تقليد از [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامى]] سروده شده است، شهرت دارد. مثنوى ديگرى از او در حدود 200 بيت در تفسير كلمات قصار [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب]] در دست است. آثار ديگرى نيز به وى نسبت داده‌اند. آرمگاه مكتبى در محل مكتب‌خانه خود در قصرالدشت شيراز قرار دارد. | سپس در زادگاه خود به مكتب‌دارى مشغول شده و از اين جهت تخلص خود را مكتبى گذاشته است. او به خراسان و هندوستان سفر كرد، در بازگشت به عربستان رفت و از صحراى نجد گذشت. از آثار او منظومه ليلى و مجنون كه در سال 895 هجرى قمرى به تقليد از [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامى]] در ۲۱۶۰ بیت سروده شده است، شهرت دارد. مثنوى ديگرى از او در حدود 200 بيت در تفسير كلمات قصار [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب]] در دست است. آثار ديگرى نيز به وى نسبت داده‌اند. آرمگاه مكتبى در محل مكتب‌خانه خود در قصرالدشت شيراز قرار دارد. | ||
بنا بر نوشته محمد قزوينى، مكتبى شيرازى «شخصى است»، جامع فنون فضايل و كمالات كه در علم موسيقى دستى توانا دارد، سازى مثل قانون تصنيف كرده است، ليلى و مجنون را در غايت زيبايى ساخته و اين ابيات از يكى از مثنوى‌هاى خمسه اوست: | بنا بر نوشته محمد قزوينى، مكتبى شيرازى «شخصى است»، جامع فنون فضايل و كمالات كه در علم موسيقى دستى توانا دارد، سازى مثل قانون تصنيف كرده است، ليلى و مجنون را در غايت زيبايى ساخته و اين ابيات از يكى از مثنوى‌هاى خمسه اوست: | ||
نسخهٔ ۲۵ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۸
| نام | مکتبی شیرازی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | مسجدبردى در غرب شیراز |
| رحلت | متوفای حدود 916 تا 900 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | كلمات علیه غرا: شرح منظوم کلمات امیرمؤمنان علی علیه‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04648AUTHORCODE |
مكتبى شيرازى (متوفای حدود 916 تا 900ق)، متخلص به مکتبی، شاعر، از خمسه سرایان معروف در عهد خود در شيراز در اواخر قرن نهم و نيمه اول قرن دهم هجرى قمرى، لیلی و مجنون را به تقلید از نظامی گنجوی در ۲۱۶۰ بیت سرود.
ولادت
او در «مسجدبردى» در شش كيلومترى غرب شيراز (قصرالدشت) زاده شد.
تحصیلات
در مدارس شيراز سال‌ها به تحصيل دانش و فنون ادب پرداخته است.
فعالیتها
سپس در زادگاه خود به مكتب‌دارى مشغول شده و از اين جهت تخلص خود را مكتبى گذاشته است. او به خراسان و هندوستان سفر كرد، در بازگشت به عربستان رفت و از صحراى نجد گذشت. از آثار او منظومه ليلى و مجنون كه در سال 895 هجرى قمرى به تقليد از نظامى در ۲۱۶۰ بیت سروده شده است، شهرت دارد. مثنوى ديگرى از او در حدود 200 بيت در تفسير كلمات قصار على بن ابى‌طالب در دست است. آثار ديگرى نيز به وى نسبت داده‌اند. آرمگاه مكتبى در محل مكتب‌خانه خود در قصرالدشت شيراز قرار دارد.
بنا بر نوشته محمد قزوينى، مكتبى شيرازى «شخصى است»، جامع فنون فضايل و كمالات كه در علم موسيقى دستى توانا دارد، سازى مثل قانون تصنيف كرده است، ليلى و مجنون را در غايت زيبايى ساخته و اين ابيات از يكى از مثنوى‌هاى خمسه اوست:
| بحر زمين آمد و كهسار موج | آه از اين قلزم بسيار موج | |
| كاين همه مردم كه بر او مى‌روند | عاقبۀ الامر فرو مى‌روند |
سخن سام ميرزا صفوى، درباره ارتباط تخلّص مكتبى با شغل او، مكتب‌دارى، هم پذيرفتنى است و احتمالا اطلاع اجمالى او از حكايات شاهنامه، آثار نظامى و عطار، مرزبان نامه و غير آن، از همين جاست. آيا سال 916 را كه محمد صالح اصفهانى در شاهد صادق براى سال درگذشت مكتبى شيرازى گفته است، مى‌توان پذيرفت، توجه به ميزان اعتبار ترجمه مجالس النفائس و چگونگى سخن مترجم كه وى را به مثابه شخصيتى در قيد حيات معرفى مى‌كند، آن را در محل ترديد قرار مى‌دهد.