حائری (ابهام‌زدایی)

حائری ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:

• سيد على‌اكبر حائرى (متولد 1374ق- نجف)، فقیه، اصولی، استاد درس خارج حوزه علمیه نجف اشرف، برادر آیت‌الله سید کاظم حسینی حائری

• عبدالهادى حائرى (1314-1372ش)، نویسنده، مورخ، روزنامه‌نویس معاصر ايرانى، فرزند ميرزا احمد حائرى و نوه دخترى شيخ عبدالكريم حائرى يزدى بود.

• محمدباقر حائری (1273-‌1331ق)، مجتهد اصولی و فقیه، از شاگردان حاج میرزا حبیب‌الله رشتی و صاحب کتاب «منظومة الكلام».

• محمديوسف آرام (1313-1394ق)، معروف به حائرى، خراسانی و بیارجمندی شاهرودی، فرزند شهیدشيخ زين‌العابدين فرزند ملا شریف از علماى معاصر است.

• محمدحسین بن محمدرحيم ايوان كيفى ورامينى تهرانى اصفهانى (1185-1254ق)، معروف به صاحب فصول، از علما و فقیهان برحسته شیعی در قرن سیزدهم هجری، ریاست حوزه علمیه کربلا، مبارزه با فرقه انحرافی شیخیه. مهم‌ترین اثر وی «الفصول الغرویه فی الاصول الفقهیه» است که به جهت نگارش آن به صاحب فصول مشهور شد.

• مهدى حائرى تهرانى (1304-1379ش)، فقیه مبارز، نویسنده، تأسیس مراکز خیریه، کتابخانه‌ها،حوزه‌های علمیه از جمله تأسيس مدرسه فاطميه قم، تجديد بناى مدرسه رضويه قم، تأسيس مدرسه امام مهدى علیه‌السلام، مدرسه امام باقر علیه‌السلام و مدرسه بقيةالله علیه‌السلام در مشهد مقدس و تجديد بناى مدرسه حاج شيخ فضل‌الله نورى در تهران از جمله کارهای او است.

• محمدصادق (محى‌الدين) حائرى شيرازى (۱۳۱۵-۱۳۹۶ق)، استاد برجسته اخلاق، از مبارزان علیه رژیم ستم شاهی، عضومجلس خبرگان رهبری و امام جمعه سابق شیراز

• محمدعلى حائرى قمى (1295-1364ش)، (1299-1358ق)، فقیه، مجتهد، اصولی، على صفايى حائرى نوه ایشان می‌باشد.

• على صفايى حائرى (1330-1378ش)، معروف به (عين - صاد)، فقیه، مجتهد، نویسنده، اندیشمند پر تلاش شیعه، نوه شيخ محمدعلى صفايى حائرى

• محمدصالح حائرى (1258-1350ش)، معروف به علامه سمنانی، فقیه، فیلسوف مشاء، ادیب، شاعر قرن چهاردهم

• آیت‌الله عبدالكریم حائرى یزدى فقیه امامی، مرجع تقلید و مؤسس حوزه علمیه قم از سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۱۵ش، از مهمترین شاگردان او می‌توان به میرزاهاشم آملى، محمدعلى اراكى، امام خمینى، سیداحمد خوانسارى، سیدمحمدرضا گلپایگانى، سیدشهاب‌الدین نجفى مرعشى

• آی‍ت‌ال‍ل‍ه‌ مرتضی ح‍ائ‍ری‌ (1295-1364ش)، فرزند آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائرى مؤسس حوزه علمیه قم

• آیت‌الله مهدى حائرى يزدى (1302-1378ش)، فيلسوف و متكلم نام‌دار، فرزند آیت‌الله شيخ عبدالكريم حائرى يزدى است.

• علی بن زین‌العابدین یزدی حائری (وفات: 1333ق - کربلا)، عالم شیعی قرن چهاردهم، اصالتاً اهل یزد بوده اما از آنجا که تا پایان عمر، در شهر کربلا سکونت داشته به حائری شهرت یافته است. دارای تألیفات متعددی بوده که از جمله آن کتاب الزام الناصب درباره احوالات امام زمان(عج) است. 

• مير سيد على حائرى (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى

• عباس حائری طهرانی (1298 – 1360ق) از مراجع تهران و علمای قم بود. او از اساتید اخلاق و دارای کرامات و جانشین شیخ عبدالکریم حائری در نمازهای جماعت وی بود که گاهی شیخ عبدالکریم در احتیاطاتش هم به وی ارجاع می‌داد.