بحرانی، محمد صنقور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:فروردین(99)' به '') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '</div> {{' به '</div> {{') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بحرانی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|بحرانی (ابهام زدایی)}} | ||
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۴
| نام | بحرانی، محمد صنقور علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | علی بحرانی، محمد صنقور
محمد صنقور علی بحرانی ح‍ی‍در، محمد صنقور علی علی، محمد صنقور صنقور، محمد |
| نام پدر | على حيدر |
| متولد | 1968 م |
| محل تولد | روستای سنابس بحرين |
| رحلت | |
| اساتید | ميرزا جواد تبريزى
حسین وحيد خراسانى |
| برخی آثار | المعجم الأصولی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02459AUTHORCODE |
محمد صنقور علي بحراني (متولد 1مه 1968م- بحرین)، فرزند على حيدر، از علماى شيعى بحرين، رئيس حوزه علميه «هدى» بوده و در آن، مشغول تدريس علوم دينى و مذهبى مى‌باشد.
ولادت
در 1 مه 1968م، در روستای «سنابس» بحرين، به دنيا آمد.
تحصیلات
وى، تحصيلات دينى خود را از ده سالگى آغاز نموده و پس از گذراندن مقدمات و سطوح در بحرين، راهى ایران و شهر مقدس قم شد و دروس خارج فقه و اصول را در مدت نه سال، نزد اساتيد و بزرگان اين شهر، ادامه داد.
گوشه‌اى از فعالیت‌های فرهنگى و اجرايى ايشان، عبارتند از:
- رياست حوزه درس اسلامی «هدى»؛
- امامت جماعت برخى از مساجد؛
- ايراد سخنرانى و خطب؛
- تدريس دروس خارج فقه و اصول؛
ايشان، در ایران، از محضر علما و بزرگان برجسته‌اى استفاده نموده‌اند كه به‌عنوان مثال، مى‌توان از آيات عظام زير نام برد:
آثار
- شرح الاصول(دو جلد)؛
- قراءة في مقتل الحسين(ع)؛
- تساؤلات حول النهضة الحسينية؛
- مقالات حول حقوق المرأة؛
- المعجم الأصولى (دو جلد)؛
- أساسيات المنطق؛
- محاضرة في تاريخ السفارات الكاذبة؛
- مشروعية الشهادة بالولاية في الأذان؛
- مشروعية السجود على التربة الحسينية و النذر و الذبح لأهل القبور؛
- قبض اليدين في الصلاة و مشروعية الجمع بين الصلاتين؛
- الخمس فريضة إلهية، شبهات و ردود؛
- مشروعية التبرک و فلسفة التوسل و دليل شرعيته؛
- مشروعية النياحة على الحسين(ع) و مشروعية الجزع على الحسين(ع)؛
- شئون قرآنیة(دو جلد).
ايشان، هم‌اكنون نيز رياست حوزه علميه «هدى» در بحرين را بر عهده داشته و در آن‌جا، مشغول تدريس، تحقيق و مطالعات دينى خود مى‌باشند.