منصور بالله عیانی، قاسم بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[مجموع کتب و رسائل الإمام القاسم العیانی]] | [[مجموع کتب و رسائل الإمام القاسم العیانی]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۷
| نام | منصوربالله العیانی، قاسم بن علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | عیانی، ابی‌الحسن قاسم بن علی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 393 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مجموع کتب و رسائل (عیانی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00527AUTHORCODE |
قاسم بن على بن عبداللّٰه عيانى (310-393ق)، فقيه، محقق، نویسنده و امام زيديه در سال 310ق، در تباله، از بلاد خثعم در حجاز به دنيا آمد و در همانجا بزرگ شد.
او از نوادگان قاسم رسى است و از طريق عبداللّٰه به قاسم مى‌رسد. وى از اين‌رو به عيانى شهرت يافت كه در عيان (جنوب صعده) مدفون گرديد. او در 388ق به امامت رسيد. نفوذ وى در سراسر صنعا و ذمار گسترده شد و در 389ق شريف قاسم بن حسين زيدى را حاكم و نماينده خود در اين دو شهر ساخت. امير اسعد بن عبداللّٰه با او بيعت كرد و تاج‌الدين در كحلان به نام او خطبه خواند و هدايايى براى او فرستاد. اما مردم نجران و برخى از زيديان سر از فرمان او برتافتند و او چند بار با آنان جنگيد. سرانجام در 392ق به نفع داعى يوسف، از مدعیان حكومت رسى، از امامت كناره‌گيرى كرد.
آثار
1-التفريع
2-مجموعه كتب و رسايل
3- اجوبه مسائل الطبريين
4- الادله من القرآن على توحيد اللّٰه تعالى
5- الاستفهام
6- التثبيت و الدلالة
7- التجريد
منابع مقاله
1-مقدمه كتاب مجموع الامام القاسم العيانى ص 7 به قلم عبدالكريم احمد جدبان.
2-دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جلد دوم، ص 60 مقاله آل طباطبا، به قلم حسن يوسفى اشكورى.