ابن بسطام، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: آبان (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
{{کاربردهای دیگر|ابن بسطام (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|ابن بسطام (ابهام زدایی)}} | ||
'''حسین بن بسطام بن شاپور زيات نيشابورى''' (متوفای 401ق)، محدث شيعى امامى سدۀ 4ق10/م بود. از زندگى وى چندان اطلاعى در دست نيست. پدرش بسطام و عموهایش زكريا، زياد و حفص، از ثقات بوده و از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام كاظم(ع) روايت كرده‌اند. خوانسارى وى را هم طبقۀ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و ابن قولویه قمى دانسته است. [[حر عاملى]] او را از راویان حديث ذكر كرده است. | '''حسین بن بسطام بن شاپور زيات نيشابورى''' (متوفای 401ق)، محدث شيعى امامى سدۀ 4ق10/م بود. از زندگى وى چندان اطلاعى در دست نيست. پدرش بسطام و عموهایش زكريا، زياد و حفص، از ثقات بوده و از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام كاظم(ع) روايت كرده‌اند. خوانسارى وى را هم طبقۀ [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و ابن قولویه قمى دانسته است. [[حر عاملى]] او را از راویان حديث ذكر كرده است. | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۹
| نام | ابن بسطام، حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | زی‍ات، ح‍س‍ی‍ن‌ب‍ن بسطام
زی‍ات واس‍طی، ح‍س‍ی‍ن‌ب‍ن بسطام |
| نام پدر | بسطام |
| متولد | سدۀ 4ق |
| محل تولد | |
| رحلت | 401ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | طب الأئمة علیهم‌السلام (ابن بسطام) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04519AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، ابن بسطام (ابهام زدایی) را ببینید.
حسین بن بسطام بن شاپور زيات نيشابورى (متوفای 401ق)، محدث شيعى امامى سدۀ 4ق10/م بود. از زندگى وى چندان اطلاعى در دست نيست. پدرش بسطام و عموهایش زكريا، زياد و حفص، از ثقات بوده و از امام صادق(ع) و امام كاظم(ع) روايت كرده‌اند. خوانسارى وى را هم طبقۀ كلينى و ابن قولویه قمى دانسته است. حر عاملى او را از راویان حديث ذكر كرده است.
آثار
کتاب «طب الائمة» را او و برادرش ابوعتاب (عبدالله بن بسطام) تأليف كرده‌اند. این کتاب بسيار سودمند است و در آن در باب بهداشت خوراكى‌ها و منافع آنها و نيز ادعيه و تعویذها گفت و گو شده است.[۱]
پانویس
- ↑ مقیمی، قهار، ج3، ص112
منابع مقاله
مقیمی، قهار، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374