ابن فراء، عتیق بن احمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 بهمن الی 24 اسفند' به '') |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
{{کاربردهای دیگر|ابن فراء (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|ابن فراء (ابهام زدایی)}} | ||
'''قاضى ابوبكر عتيق بن احمد بن محمد غسائى غرناطى''' (635-698ق)، از اهل وادى آش در شهر غرناطه، در ذىالحجه سال 635ق به دنيا آمد. وادى آش منطقهاى است كه دانشمندان آن در علم و فضل معروف بودهاند. | '''قاضى ابوبكر عتيق بن احمد بن محمد غسائى غرناطى''' (635-698ق)، از اهل وادى آش در شهر غرناطه، در ذىالحجه سال 635ق به دنيا آمد. وادى آش منطقهاى است كه دانشمندان آن در علم و فضل معروف بودهاند. |
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۲
نام | ابن فراء، عتیق بن احمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | احمد |
متولد | 635ق |
محل تولد | وادى آش در شهر غرناطه |
رحلت | 698 ق |
اساتید | ابوالحسن يوسف بن عبدالعزيز بن عبدالله ابوالحجاج ابذى
اسماعيل بن ابوالولید ازدى |
برخی آثار | نزهة الأبصار في فضائل الأنصار |
کد مؤلف | AUTHORCODE03997AUTHORCODE |
قاضى ابوبكر عتيق بن احمد بن محمد غسائى غرناطى (635-698ق)، از اهل وادى آش در شهر غرناطه، در ذىالحجه سال 635ق به دنيا آمد. وادى آش منطقهاى است كه دانشمندان آن در علم و فضل معروف بودهاند.
گروهى از علماء مانند ابن خطاب، ابن عبدالملك و ديگران به شخصيت علمى و اخلاقى وى اشاره نمودهاند.
تحصیلات
محمد بن ابراهیم بن احمد معروف به مشعور، عبدالله بن محمد كواب، ابوعلى حسین بن عبدالعزيز بن محمد بن ابىاحوص از جمله شيوخ وى در علم قرائات، بودهاند.
در علم لغت و علوم مختلف آن از ابوالحسن يوسف بن عبدالعزيز بن عبدالله ابوالحجاج ابذى تلمذ نموده است.
از اساتيد ديگر وى مىتوان، مقرى اسماعيل بن ابوالولید ازدى، قاضى ابوالقاسم عبدالرحمن بن ابىعامر بن عبدالرحمن ابن ربيع اشعرى نام برد.
در كتب تراجم، اسمى از شاگردان وى ذكر نشده است اما در نسخههایى از کتاب نام افرادى ذكر شده كه به تكمیل این کتاب پرداختهاند و از شاگردان او محسوب مىشدهاند مانند: محمد بن على بن قاسم تجبيبى و محمد بن ابراهیم بن سلمه خزرجى.
وفات
مؤلف در سال 696ق و يا 698ق درگذشته است.
آثار
- نزهه الابصار في فضائل الانصار؛
- نظم الحلى في شرح ارجوزه ابى على؛
- جزء في فضائل سور القرآن؛
- ناظر العين في مختصر البرهان لامام الحرمین؛
- انفاق المقتر و تلفيق المقصر.