۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
وى از شاگردان آيتاللَّه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] و آيتاللَّه [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و آيتاللَّه شيخ على گنابادى و آيتاللَّه شيخ على قوچانى و آيتاللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيتاللَّه شيخ على قوچانى و آيتاللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيتاللَّه [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] و [[صدر، سید اسماعیل|آيتاللَّه سيد اسماعيل صدر]] بود و نزد آنان در نجف، سامرا و كربلا مراحل علمى را طى كرد. آن گاه مشغول به تدريس و تأليف شد. | وى از شاگردان آيتاللَّه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] و آيتاللَّه [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و آيتاللَّه شيخ على گنابادى و آيتاللَّه شيخ على قوچانى و آيتاللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيتاللَّه شيخ على قوچانى و آيتاللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيتاللَّه [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] و [[صدر، سید اسماعیل|آيتاللَّه سيد اسماعيل صدر]] بود و نزد آنان در نجف، سامرا و كربلا مراحل علمى را طى كرد. آن گاه مشغول به تدريس و تأليف شد. | ||
در 1333ق به تهران آمد و به تدريس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آيتاللَّه آقا محمد آقازادهى كفايى استفاده نمود. در 1344ق به نجف بازگشت و از محضر اساتيد وقت، آيتاللَّه آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيتاللَّه آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] و آيتاللَّه شيخ محمدحسین غروى، استفاده نمود تا به مراتب عاليهى اجتهاد رسيد و به دريافت اجازههاى اجتهاد نايل شد. در 1348ق براى ارشاد و سرپرستى شیعیان به لبنان رفت و در 1370ق به تهران بازگشت و به امور علمى و دينى پرداخت. وى در مسجد محموديه سرچشمه به انجام امور مذهبى مشغول بود. لواسانى از دوستان نزدیک [[علامه امينى]] بود. | در 1333ق به تهران آمد و به تدريس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آيتاللَّه آقا محمد آقازادهى كفايى استفاده نمود. در 1344ق به نجف بازگشت و از محضر اساتيد وقت، آيتاللَّه آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيتاللَّه آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] و آيتاللَّه شيخ محمدحسین غروى، استفاده نمود تا به مراتب عاليهى اجتهاد رسيد و به دريافت اجازههاى اجتهاد نايل شد. | ||
او در سال 1348ق به توصیه [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[نائینی، محمدحسین|میرزای نایینی]] و به درخواست شیعیان جنوب لبنان براى ارشاد و سرپرستى شیعیان به لبنان رفت و به مدت ۲۲ سال در آن منطقه به ارشاد و نشر احکام پرداخت. سپس در 1370ق به تهران بازگشت و به امور علمى و دينى پرداخت. وى در مسجد محموديه سرچشمه به انجام امور مذهبى مشغول بود. لواسانى از دوستان نزدیک [[علامه امينى]] بود. | |||
== وفات == | == وفات == | ||