قزوینی، فضل‌علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" |فضلعلي بن ملا ولي‌محمد شريعت مهدوي قزويني | ||
آيت‌الله قزويني، فضلعلي | |||
مهدوي قزويني، فضلعلي بن ولي‌محمد | |||
|- | |- | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" |1290ق | | data-type="authorbirthDate" |1251ش / 1290ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |1367ق | | data-type="authorDeathDate" |1326ش / 1367ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |حياه الزهراء عليها السلام بعد ابيها الرسول صلي الله عليه و آله | ||
[[الإمام الحسين(ع) و أصحابه]] | [[الإمام الحسين(ع) و أصحابه]] | ||
| خط ۶۷: | خط ۷۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۴۶
| نام | قزوینی، فضل‌علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | فضلعلي بن ملا ولي‌محمد شريعت مهدوي قزويني
آيت‌الله قزويني، فضلعلي مهدوي قزويني، فضلعلي بن ولي‌محمد |
| نام پدر | |
| متولد | 1251ش / 1290ق |
| محل تولد | الموت قزوین |
| رحلت | 1326ش / 1367ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | حياه الزهراء عليها السلام بعد ابيها الرسول صلي الله عليه و آله |
| کد مؤلف | AUTHORCODE08070AUTHORCODE |
فضل‌علی قزوینی(1290-1367ق)، روحانی ایرانی، تحصیل‌کرده حوزه علمیه قم، اصفهان و نجف و از شاگردان میرزا حبیب‌الله رشتی و آخوند خراسانی.
تولد
شیخ فضل‌علی مهدوی قزوینی به سال 1290ق در روستای «توره» الموت قزوین متولد شد.
تحصیلات
دوران کودکی را در زادگاهش گذراند و هنوز به سن پانزده‌سالگی پا نگذاشته بود که به خواسته پدرش به قزوین هجرت کرد و در مدرسه صالحیه آن شهر به تحصیل علوم دینی و حوزوی پرداخت و برخی از دانش‌های مقدماتی حوزوی را در آنجا آموخت و برای ادامه تحصیل عازم تهران شد و از معروف‌ترین عالمان آن شهر بهره برد. پس از آن به اصفهان مهاجرت کرد و در آنجا افزون بر آموختن دیگر کتاب‌های رایج در حوزه‌های علمیه، با فلسفه و دیگر علوم عقلی آشنا شد و سپس راهی نجف اشرف گردید و سال‌ها در آن دیار به‌منظور طی مراتب علمی و معنوی اقامت گزید.
اساتید
میرزا حبیب‌الله رشتی و ملا محمدکاظم، معروف به آخوند خراسانی، دو تن از معروف‌ترین اساتید ایشان بودند.
ملا فضل‌علی قزوینی پس از مدتی جزو اعضای گروه استفتای آخوند خراسانی شد و موفق به دریافت اجازه اجتهاد از استادش گردید.
تدریس
آخوند خراسانی از جناب شیخ فضل‌علی مهدوی قزوینی خواست به زادگاهش قزوین بازگردد و به تحقیق، تدریس و تبلیغ بپردازد؛ ازاین‌رو ایشان سخن استادش را گوش داده و به وطنش بازگشت. او در قزوین فقه و اصول را تدریس کرد و در مسجد خلج و مسجدالنبی(ص) اقامه جماعت کرد.
علاوه بر این او هر سال مدتی به مشهد و قم می‌رفت و در آنجا درس خارج فقه و اصول می‌گفت و گروهی از فاضلان و دانش‌طلبان از او بهره می‌بردند.
ایشان با مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی ارتباط تنگاتنگی داشت و چون به مشهد مقدس می‌رفت با او و با مرحوم کفایی فرزند آخوند خراسانی معاشرت می‌کرد.
وفات
شیخ فضل‌علی قزوینی در اواخر عمرش به کربلا مهاجرت کرد و مدت چهارده ماه در آنجا ساکن شد و از این فرصت برای تألیف آثاری بهره گرفت. سپس برای زیارت ثامن‌الحجج علی بن موسی‌الرضا(ع) راهی ایران شد و چون به قم رسید، سه روز بیمار شد و در سال 1367ق، از دنیا رفت و در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد.
آثار
- تقریر مباحث درس استادش آخوند خراسانی؛
- الإمام الحسين وأصحابه؛
- شرح خطبة الزهراء(ع)؛
- أحوال السيدة المعصومة[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه اینترنتی مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی‌عصر(عج)
منابع مقاله
پایگاه مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی‌عصر(عج)، 17 خرداد 1400، به آدرس: