الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[رسائل حجابيه]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR11194J1.jpg|بندانگشتی|رسائل حجابيه|175px]] | ||
''' | '''رسائل حجابيه (شصت سال تلاش علمى در برابر بدعت كشف حجاب)''' مجموعه 33 رساله و كتاب است كه از سال 1290 تا 1348ش درباره حجاب نوشته شده و توسط جناب آقاى [[جعفریان، رسول|رسول جعفريان]] و به زبان فارسى گرد آمده است. | ||
به دليل طرح كشف حجاب كه پس از مشروطيت اوج گرفت، بسيارى از علما و دانشمندان اسلامى به دفاع از حجاب پرداختند و آثار زيادى در اين باب تدوين شد. مؤلف، اين آثار را از منابع مختلف گردآورى و ضمن تحقيق و تصحيح، آنها را به چاپ رسانده است. | |||
رسالهها و كتابهاى اين مجموعه دو جلدى مختلف است. برخى رسالهها به جنبههاى اجتماعى حجاب پرداختهاند و تعدادى از آنها نيز به مباحث علمى و فقهى اختصاص دارند. | |||
مؤلف، در مقدمه مفصلى كه بر اين رسالهها نگاشته است به نخستين برخوردها با پديده بىحجابى اشاره مىكند. | |||
وى معتقد است رساله ناصريه، رساله ميزان الملل و رساله اتحاد اسلام از جمله اولين آثارى است كه در زمينه مبارزه با بىحجابى به نگارش درآمده است. | |||
همچنين به روش بحث و استدلالى كه در اين رسالهها آمده است اشاره مىكند. به اعتقاد وى در نگارش اين رسالهها نوعى از عقلگرايى در قضاياى كلامى و فقهى و تاريخى مشهود است و اين روىكرد به دليل ورود تجدد به ايران بوده. | |||
علماى اين دوره براى پاسخ گويى به اشكالات نسل جديد متأثر از تجدد، جهت گيرى استدلالهاى فقهى خود را متناسب با اين فضا تغيير دادند و در كنار استدلال به قرآن و حديث، از تفهيم عقلايى و بيان فلسفه حجاب نيز بهره گرفتند. <div class="mw-ui-button">[[رسائل حجابيه|'''ادامه''']]</div> |
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۸
رسائل حجابيه (شصت سال تلاش علمى در برابر بدعت كشف حجاب) مجموعه 33 رساله و كتاب است كه از سال 1290 تا 1348ش درباره حجاب نوشته شده و توسط جناب آقاى رسول جعفريان و به زبان فارسى گرد آمده است.
به دليل طرح كشف حجاب كه پس از مشروطيت اوج گرفت، بسيارى از علما و دانشمندان اسلامى به دفاع از حجاب پرداختند و آثار زيادى در اين باب تدوين شد. مؤلف، اين آثار را از منابع مختلف گردآورى و ضمن تحقيق و تصحيح، آنها را به چاپ رسانده است.
رسالهها و كتابهاى اين مجموعه دو جلدى مختلف است. برخى رسالهها به جنبههاى اجتماعى حجاب پرداختهاند و تعدادى از آنها نيز به مباحث علمى و فقهى اختصاص دارند.
مؤلف، در مقدمه مفصلى كه بر اين رسالهها نگاشته است به نخستين برخوردها با پديده بىحجابى اشاره مىكند.
وى معتقد است رساله ناصريه، رساله ميزان الملل و رساله اتحاد اسلام از جمله اولين آثارى است كه در زمينه مبارزه با بىحجابى به نگارش درآمده است.
همچنين به روش بحث و استدلالى كه در اين رسالهها آمده است اشاره مىكند. به اعتقاد وى در نگارش اين رسالهها نوعى از عقلگرايى در قضاياى كلامى و فقهى و تاريخى مشهود است و اين روىكرد به دليل ورود تجدد به ايران بوده.
علماى اين دوره براى پاسخ گويى به اشكالات نسل جديد متأثر از تجدد، جهت گيرى استدلالهاى فقهى خود را متناسب با اين فضا تغيير دادند و در كنار استدلال به قرآن و حديث، از تفهيم عقلايى و بيان فلسفه حجاب نيز بهره گرفتند.