۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |سلیمان | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |مردا از شهرهای نابلس در فلسطین | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[محمد بن احمد بن محمد بن عبدالقادر بن حسن موصلی]] | ||
[[عبدالرحمن ابوشعر]] | |||
[[ناصرالدین دمشقی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[شرح الكوكب المنير المسمی بمختصر التحرير أو المختبر المبتكر شرح المختصر في أصول الفقه]] | | data-type="authorWritings" |[[شرح الكوكب المنير المسمی بمختصر التحرير أو المختبر المبتكر شرح المختصر في أصول الفقه]] | ||
التحبیر شرح التحریر في أصول الفقه | |||
تحرير المنقول و تهذيب علم الأصول | |||
الفروع و معه تصحیح الفروع | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''علی بن سلیمان مرداوی مقدسی''' (817-885ق)، فقیه حنبلی، از شاگردان علی بن حسین بن عروه حنبلی و اساتید محمد بن احمد بن محمد بن عبدالقادر بن حسن موصلی و صاحب کتاب | '''علی بن سلیمان مرداوی مقدسی''' (817-885ق)، فقیه حنبلی، از شاگردان علی بن حسین بن عروه حنبلی و اساتید [[محمد بن احمد بن محمد بن عبدالقادر بن حسن موصلی]] و صاحب کتاب «[[التنقيح المشبع]]». | ||
==نام و نسب== | ==نام و نسب== | ||
وی، علی بن سلیمان بن احمد بن محمد مرداوی دمشقی صالحی حنبلی است. علامه علیمی در | وی، علی بن سلیمان بن احمد بن محمد مرداوی دمشقی صالحی حنبلی است. علامه علیمی در «[[المنهج الأحمد في تراجم أصحاب الإمام أحمد]]»، نسبت «السعدي» را نیز به نام وی افزوده است<ref>ر.ک: عبدالرحمن بن عبدالله جبرین، عوض بن محمد قرنی و احمد بن محمد سراح، ج1، ص30</ref>. | ||
مرداوی ازآن‌رو خوانده شده که اصالتا اهل «مردا»، یکی از شهرهای نابلس در فلسطین می‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. در کتب تراجم و فقه، وی را با صفت «قاضی» وصف کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | مرداوی ازآن‌رو خوانده شده که اصالتا اهل «مردا»، یکی از شهرهای نابلس در فلسطین می‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. در کتب تراجم و فقه، وی را با صفت «قاضی» وصف کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۷: | ||
کنیه او «ابوالحسن» و لقبش «علاءالدین» است<ref>ر.ک: همان</ref>. | کنیه او «ابوالحسن» و لقبش «علاءالدین» است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
== | ==ولادت== | ||
وی در سال 817ق، در شهر مردا، به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | وی در سال 817ق، در شهر مردا، به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خویش فراگرفت و سپس، به شهر خلیل رفت و در زاویه عمر بن نجم‌الدین یعقوب بغدادی مقدسی، معروف به شیخ عمر مجرد (712-795ق)، به فراگیری قرآن پرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خویش فراگرفت و سپس، به شهر خلیل رفت و در زاویه عمر بن نجم‌الدین یعقوب بغدادی مقدسی، معروف به شیخ عمر مجرد (712-795ق)، به فراگیری قرآن پرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۶: | ||
==اولین سفر حج== | ==اولین سفر حج== | ||
در سال 855ق، به سفر حج رفت و در سال 857ق، در مکه، ابوالقاسم نویری را ملاقات نمود<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. بدون شک، وی پیش از این سفر، از مشایخی که قبل از این سال وفات یافته‌اند، کسب علم نموده است که از جمله آنها عبارتند از: ناصرالدین دمشقی (متوفی 842ق)، شیخ عبدالرحمن ابوشعر (متوفی 844ق)، زین‌الدین بن طحان (متوفی 845ق) و ابوعبدالله کرکی (متوفی 851ق) که در سال 850ق، به وی اجازه روایت داد<ref>ر.ک: همان</ref>. احتمال اینکه وی قبل از این سفر، از غیر افراد مذکور، مخصوصا از حسن صفدی (متوفی 858ق) و عبدالرحمن طرابلسی (866ق) اخذ روایت کرده باشد نیز وجود دارد<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. وی در این سفر حج، از علمای مکه، از جمله ابوالقاسم نویری و ابوالفتح مراغی (متوفی 859ق)، کسب فیض نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | در سال 855ق، به سفر حج رفت و در سال 857ق، در مکه، ابوالقاسم نویری را ملاقات نمود<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. بدون شک، وی پیش از این سفر، از مشایخی که قبل از این سال وفات یافته‌اند، کسب علم نموده است که از جمله آنها عبارتند از: [[ناصرالدین دمشقی]] (متوفی 842ق)، شیخ [[عبدالرحمن ابوشعر]] (متوفی 844ق)، زین‌الدین بن طحان (متوفی 845ق) و ابوعبدالله کرکی (متوفی 851ق) که در سال 850ق، به وی اجازه روایت داد<ref>ر.ک: همان</ref>. احتمال اینکه وی قبل از این سفر، از غیر افراد مذکور، مخصوصا از حسن صفدی (متوفی 858ق) و عبدالرحمن طرابلسی (866ق) اخذ روایت کرده باشد نیز وجود دارد<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. وی در این سفر حج، از علمای مکه، از جمله ابوالقاسم نویری و ابوالفتح مراغی (متوفی 859ق)، کسب فیض نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==بازگشت از حج== | ==بازگشت از حج== | ||