طالقانی، محمدحسن بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ | [[الشيخية نشأتها و تطورها و مصادر دراستها]] | ||
[[القاديانية]] | |||
[[عمدة الطالب في أنساب آل أبي طالب]] | [[عمدة الطالب في أنساب آل أبي طالب]] | ||
[[زهرة المقول في نسب ثاني فرعي الرسول]] | [[زهرة المقول في نسب ثاني فرعي الرسول]] | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:اردیبهشت (1400)]] | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۹
| نام | آل طالقانی، محمدحسن |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07516AUTHORCODE |
محمدحسن آل طالقانی، فقیه و فیلسوف شیعه، در سال 1287ق، متولد شد. او از شاگردان محمدباقر درچه‌ای، میرزا جهان‌گیرخان حکیم قشقایى و آخوند ملا محمد کاشى بوده است. وی در سال 1371ق، در سن 84 سالگى درگذشت.
تولد و تحصیل
حاج شیخ محمدحسن طالقانى، فرزند عالم بزرگ آخوند ملا عبداللَّه طالقانى، از مشاهیر علما و معاریف دانشمندان تهران بودند. وی در سال 1287ق، متولد شد. در ده سالگى به اتفاق والد ماجدش به تهران منتقل و در مدرسه حاج رجبعلى خان مشغول به تحصیل شد. پس از خواندن مقدمات واجبات، در سن 16 سالگى به اصفهان مسافرت نمود و از محضر آیتاللَّه حاج محمدباقر درچهاى (استاد مرحوم آیتاللَّهالعظمى بروجردى) و آیتاللَّه ابوالمعالى کرباسى و دیگران استفاده نمود. دروس عقلى و فلسفى را از مرحوم میرزا جهان‌گیرخان حکیم قشقایى و مرحوم حجت‌الاسلام آخوند ملا محمد کاشى بهرهمند گردید. او بعد از بیست سال توقف در آن سامان براى دیدار والدین، مسافرتى به تهران نمود. سپس به اصفهان مراجعت کرد و بعد از چند سال توقف و تدریس و تدرس در اوائل مشروطیت به تهران رحل اقامت افکند و در مدرسه دارالشفا و محمودیه مشغول به تدریس فقه و اصول گردید و در مسجد سیفالدوله که اکنون به مسجد طالقانى معروف است، به اقامه جماعت و ترویجات دینى پرداخت. وی در سال 1371ق، که دعوت حق را در سن 84 سالگى لبیک گفته و جنازهاش با تجلیل فراوان در مسجد بالاسر در جوار حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. مرحوم آیتاللَّه طالقانى مجسمه تقوا و فضیلت و پیکره زهد و پارسایى و داراى ملکات فاضله و اخلاق حسنه و مورد توجه و علاقه مردم بودند[۱].
آثار
- رسالهاى در لباس مشکوک؛
- رسالهاى در غصب[۲]؛
- تصحیح «عمدة الطالب في أنساب آل أبي‌طالب» ابن عنبه[۳]؛
- الشيخية؛
- تصحیح و مقدمه بر «القاديانية»؛
- مقدمه بر «زهرة المقول في نسب ثاني فرعي الرسول»؛
- مقدمه بر «ديوان الكعبي»؛
- تحقیق «ديوان السيد موسی الطالقاني».
پانویس
منابع مقاله
- بنیاد محقق طباطبایی، به تاریخ 13 آبان 1399، به آدرس اینترنتی:
- نصیری، محمدرضا، «اثرآفرینان، زندگی‌نامه نام‌آوران فرهنگی ایران»، جلد چهارم، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384ش.