علوی، سید محمد بن علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ علوی، محمد بن علی بن حسین را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به علوی، سید محمد بن علی بن حسین منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن علی بن حسین علوی''' بنا به گفته محقق كتاب مناقب يا به عبارتى كتاب عتيق فى فضائل اهل‌البيت كه مجلسى از آن نقل كرده، اين كتاب يا رساله نوشته شخصى به نام سيد محمد بن على بن الحسين علوى از علماى شيعه در قرن پنجم هجرى است. | '''سید محمد بن علی بن حسین علوی''' بنا به گفته محقق كتاب مناقب يا به عبارتى كتاب عتيق فى فضائل اهل‌البيت كه مجلسى از آن نقل كرده، اين كتاب يا رساله نوشته شخصى به نام سيد محمد بن على بن الحسين علوى از علماى شيعه در قرن پنجم هجرى است. | ||
[[آقا بزرگ تهرانى]] از اين شخص ياد كرده و او را معاصر [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] دانسته است وى از محمد بن احمد دوريستى و ابن المرزبان نقل كرده و اطلاعات چندانى از وى در دست نيست. | [[آقا بزرگ تهرانى]] از اين شخص ياد كرده و او را معاصر [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] دانسته است وى از محمد بن احمد دوريستى و ابن المرزبان نقل كرده و اطلاعات چندانى از وى در دست نيست. | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۰۳
| نام | علوی، محمد بن علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | علی |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | المناقب ينقل عنه العلامة المجلسي رحمه‌الله بعنوان: كتاب عتيق |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01417AUTHORCODE |
سید محمد بن علی بن حسین علوی بنا به گفته محقق كتاب مناقب يا به عبارتى كتاب عتيق فى فضائل اهل‌البيت كه مجلسى از آن نقل كرده، اين كتاب يا رساله نوشته شخصى به نام سيد محمد بن على بن الحسين علوى از علماى شيعه در قرن پنجم هجرى است.
آقا بزرگ تهرانى از اين شخص ياد كرده و او را معاصر نجاشى و شيخ طوسى دانسته است وى از محمد بن احمد دوريستى و ابن المرزبان نقل كرده و اطلاعات چندانى از وى در دست نيست.
نام اين شخص در پايان نسخه‌اى از كتاب آمده و محقق كتاب با بررسى‌هاى تفصيلى، او را نویسنده كتاب حاضر می‌داند با آنكه علامه مجلسى هنگام نقل از اين رساله، مؤلف آن را نشناخته و ياد نكرده است. اين اثر با اين نویسنده براى اولين بار توسط كتابخانه علامه مجلسى كه متصدى احياى مصادر بحار الانوار است، منتشر شده است.