شمشاطی، علی بن محمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |377ق | | data-type="authorDeathDate" |بعد 377ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[الأنوار و محاسن الأشعار]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''علی بن محمد شمشاطی''' (متوفی بعد 377ق)، ادیب قرن چهارم، آشنا به شعر و تاریخ و صاحب کتاب | '''علی بن محمد شمشاطی''' (متوفی بعد 377ق)، ادیب قرن چهارم، آشنا به شعر و تاریخ و صاحب کتاب «[[الأنوار و محاسن الأشعار|الأنوار في محاسن الأشعار]]». | ||
==اصل و موطن== | ==اصل و موطن== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۱
نام | شمشاطی، علی بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | ابي الحسن علي بن محمد بن المطهر العدوي المعروف بالشمشاطي |
نام پدر | محمد |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | بعد 377ق |
اساتید | |
برخی آثار | الأنوار و محاسن الأشعار |
کد مؤلف | AUTHORCODE04037AUTHORCODE |
علی بن محمد شمشاطی (متوفی بعد 377ق)، ادیب قرن چهارم، آشنا به شعر و تاریخ و صاحب کتاب «الأنوار في محاسن الأشعار».
اصل و موطن
ابوالحسن علی بن محمد شمشاطی عدوی، معروف به شمشاطی، از قبیله بنیعدی، یکی از شاخههای تغلب و اصل وی از شمشاط (در ارمینیه) بوده است و در الجزیره مشهور بود.
جایگاه علمی
وی ادیب بوده و به تاریخ و شعر اشتغال داشته است.
جایگاه اجتماعی
او با آل حمدان مرتبط گردید و تعلیم و تربیت دو فرزند ناصرالدوله بن حمدان را عهدهدار شد و سپس از ندیمان و همنشینان آن دو قرار گرفت.
آثار
- النزه والابتهاج؛
- الأنوار في محاسن الأشعار؛
- الديارات؛
- أخبار أبيتمام والمختار من شعره؛
- تفضيل أبينواس على أبيتمام؛
- المثلث؛
- مختصر تاريخ الطبري؛
- الرسائل (نامههایی که به سیفالدوله ارسال نموده است)[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج4، ص325
منابع مقاله
زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، لبنان، بیروت، دارالعلم للملايين، الطبعة السادسة عشرة، 2005م.