عراقی، مجتبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب' به 'تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR09330.jpg|بندانگشتی|عراقی، مجتبی]] | [[پرونده:NUR09330.jpg|بندانگشتی|عراقی، مجتبی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |عراقی، مجتبی | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1333ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |كرهرود اراک | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |جمعه ۲۴ فروردین ۱۳۷۹ش (۱۸ محرم الحرام ۱۴۲۲ق) | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[حائری یزدی، عبدالکریم|آيت‌الله حائرى]] | ||
[[خوانساری، سید محمدتقی|سید محمدتقى خوانسارى]] | |||
[[حجت کوه‌کمری، سید محمد|حجت کوه کمرى]] | |||
[[بروجردی، سید حسین|آیت‌اللّه بروجردى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[عوالی اللئالی العزیزیه فی الاحادیث الدینیه]] | ||
[[نهایه المرام فی تتمیم مجمع الفائده و البرهان تأليف المولی احمد المقدس الاردبیلی]] | [[نهایه المرام فی تتمیم مجمع الفائده و البرهان تأليف المولی احمد المقدس الاردبیلی]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE09330AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''مجتبى عراقى''' فرزند مرحوم حاج آقا محمد عراقى، در سال | '''مجتبى عراقى''' عالم، نویسنده، محقق، پدر شهید | ||
== ولادت == | |||
فرزند مرحوم حاج آقا محمد عراقى، در سال 1333ق در قريه كرهرود اراک ديده به جهان گشود. . پدر بزرگوارش مرحوم آیت‌اللّه حاج آقا محمد عراقى (م۲۸صفر ۱۳۵۸ق) و او فرزند علامه آیت‌اللّه آخوند ملامحمدباقر عراقى (م۲۵ربیع الثانى ۱۳۱۵ق) ـ معروف به آخوند کبیر ـ و مادرش از نوادگان آخوند ملا محمود میثمى عراقى صاحب لوامع و قوامع و دارالسلام بوده است | |||
== | ==تحصیلات== | ||
در 14 سالگى همراه با پدر - طبق تقاضاى اهالى و امريه علماء عصر به قصبه كنگاور كه در دوازده فرسخى کرمانشاه و هجده فرسخى همدان است، جهت اقامت مهاجرت نمود و تحصيلات ابتدائى و مقدارى از سطح را در خدمت پدر فراگرفت. ايشان در سال | در 14 سالگى همراه با پدر - طبق تقاضاى اهالى و امريه علماء عصر به قصبه كنگاور كه در دوازده فرسخى کرمانشاه و هجده فرسخى همدان است، جهت اقامت مهاجرت نمود و تحصيلات ابتدائى و مقدارى از سطح را در خدمت پدر فراگرفت. ايشان در سال 1349ق به منظور تكميل دروس حوزوى به وطن اصلى (روستاى كوهرود) بازگشته و مدت چهار سال در محضر اساتيد فن و حجج اسلام مانند مرحوم آقا سيد محسن هفته‌اى و محقق مدقق آقا شيخ محند سلطان‌العماء حاضر گرديد. | ||
وى در سال 1353 به شهر قم هجرت نمود و از محضر علماى بزرگوارى همچون آيت‌الله حائرى و پس از ايشان از محضر | وى در سال 1353 به شهر قم هجرت نمود و از محضر علماى بزرگوارى همچون [[حائری یزدی، عبدالکریم|آيت‌الله حائرى]] و پس از ايشان از محضر [[خوانساری، سید محمدتقی|سید محمدتقى خوانسارى]] و [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|حجت کوه کمرى]] استفاده نموده و تقريرات و درس‌هاى فقه و اصول آنان را به رشته تحرير آورد. ايشان در 28 صفر 1358ق به علت درگذشت والد خود، به كنگاور مراجعت و تا هشت سال به ترويج دين و اقامه جماعت پرداخته و مسجد بزرگى را بنا نمود. وى در 16 محرم الحرام 1370ق مجدداً به شهر قم مهاجرت نمود و مورد توجه مرحوم [[بروجردی، سید حسین|آیت‌اللّه بروجردى]] قرار گرفت و علاوه بر شرکت در درس‌هاى فقه و اصول معظم له و جلسات استفتاى ایشان، به تولیت مدرسه خان و مدیریت کتابخانه مدرسه فیضیه منصوب شد و خدمات فراوانى را به حوزه علمیه قم ارائه نمود، که تجدید بناى مدرسه خان به بهترین شکل و احیاى کتابخانه فیضیه و بازسازى آن و مرمّت و حفاظت کتاب‌هاى خطّى کتابخانه از آفت هاى طبیعى و تهیه فهرست کتابخانه و رسیدگى به امور نظام وظیفه روحانیون از آن جمله است. در سال ۱۳۷۷ق، براى حمل ضریح مطهر حضرت رقیه به سوریه و ترویج تشیع در آن کشور، سفرى بدانجا نمود که گزارش دیدارها و سخنرانى هایش در روزنامه هاى سوریه به چاپ رسید. | ||
وى از بیشتر اساتیدش و مراجع قم و نجف اجازه روایت، اجتهاد و امور حسبیه داشت و در جریان جنگ تحمیلى عراق علیه ایران، فرزند برومندش مهندس محمدتقى محمدى را به کاروان شهیدان انقلاب اسلامى تقدیم نمود. فروتنى و ساده زیستى از رفتارش، و تقوا و متانت از سیمایش نمایان بود. | |||
وفات | |||
سرانجام آن عالم بزرگوار و محقق خدمتگزار در حدود ۸۹ سالگى در روز جمعه ۲۴فروردین ۱۳۷۹ش (۱۸ محرم الحرام ۱۴۲۲ق) بدرود زندگى گفت و پیکرِ پاکش، عصر روز شنبه ۲۵ فروردین، پس از تشییع شایسته و نماز [[بهجت، محمدتقی|آیت‌اللّه حاج شیخ محمدتقى بهجت]]، در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه ـ سلام‌الله علیها ـ به خاک سپرده شد. | |||
== آثار== | |||
او پس از وفات آیت‌اللّه بروجردى، یکسره به تألیف و تحقیق روى آورد و آثار بسیارى به سامان رسانید که برخى از آنها عبارتند از: | |||
#دومين بشر يا على بن الحسين الاكبر | #دومين بشر يا على بن الحسين الاكبر | ||
#وقايع الايام | #وقايع الايام | ||
| خط ۵۲: | خط ۶۴: | ||
#فهرست كتب كتابخانه فيضيه | #فهرست كتب كتابخانه فيضيه | ||
#تصحيح كتاب غوالى اللئالى | #تصحيح كتاب غوالى اللئالى | ||
#همراه با خورشید (خاطراتش از آیت‌اللّه بروجردى) | |||
#علماى گمنام (شرح احوال اجداد و علماى کرهرود اراک) | |||
#تقریرات درس فقه و اصول اساتیدش | |||
نسخهٔ ۱۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۶
| نام | عراقی، مجتبی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 1333ق |
| محل تولد | كرهرود اراک |
| رحلت | جمعه ۲۴ فروردین ۱۳۷۹ش (۱۸ محرم الحرام ۱۴۲۲ق) |
| اساتید | آيت‌الله حائرى |
| برخی آثار | عوالی اللئالی العزیزیه فی الاحادیث الدینیه
نهایه المرام فی تتمیم مجمع الفائده و البرهان تأليف المولی احمد المقدس الاردبیلی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09330AUTHORCODE |
مجتبى عراقى عالم، نویسنده، محقق، پدر شهید
ولادت
فرزند مرحوم حاج آقا محمد عراقى، در سال 1333ق در قريه كرهرود اراک ديده به جهان گشود. . پدر بزرگوارش مرحوم آیت‌اللّه حاج آقا محمد عراقى (م۲۸صفر ۱۳۵۸ق) و او فرزند علامه آیت‌اللّه آخوند ملامحمدباقر عراقى (م۲۵ربیع الثانى ۱۳۱۵ق) ـ معروف به آخوند کبیر ـ و مادرش از نوادگان آخوند ملا محمود میثمى عراقى صاحب لوامع و قوامع و دارالسلام بوده است
تحصیلات
در 14 سالگى همراه با پدر - طبق تقاضاى اهالى و امريه علماء عصر به قصبه كنگاور كه در دوازده فرسخى کرمانشاه و هجده فرسخى همدان است، جهت اقامت مهاجرت نمود و تحصيلات ابتدائى و مقدارى از سطح را در خدمت پدر فراگرفت. ايشان در سال 1349ق به منظور تكميل دروس حوزوى به وطن اصلى (روستاى كوهرود) بازگشته و مدت چهار سال در محضر اساتيد فن و حجج اسلام مانند مرحوم آقا سيد محسن هفته‌اى و محقق مدقق آقا شيخ محند سلطان‌العماء حاضر گرديد.
وى در سال 1353 به شهر قم هجرت نمود و از محضر علماى بزرگوارى همچون آيت‌الله حائرى و پس از ايشان از محضر سید محمدتقى خوانسارى و حجت کوه کمرى استفاده نموده و تقريرات و درس‌هاى فقه و اصول آنان را به رشته تحرير آورد. ايشان در 28 صفر 1358ق به علت درگذشت والد خود، به كنگاور مراجعت و تا هشت سال به ترويج دين و اقامه جماعت پرداخته و مسجد بزرگى را بنا نمود. وى در 16 محرم الحرام 1370ق مجدداً به شهر قم مهاجرت نمود و مورد توجه مرحوم آیت‌اللّه بروجردى قرار گرفت و علاوه بر شرکت در درس‌هاى فقه و اصول معظم له و جلسات استفتاى ایشان، به تولیت مدرسه خان و مدیریت کتابخانه مدرسه فیضیه منصوب شد و خدمات فراوانى را به حوزه علمیه قم ارائه نمود، که تجدید بناى مدرسه خان به بهترین شکل و احیاى کتابخانه فیضیه و بازسازى آن و مرمّت و حفاظت کتاب‌هاى خطّى کتابخانه از آفت هاى طبیعى و تهیه فهرست کتابخانه و رسیدگى به امور نظام وظیفه روحانیون از آن جمله است. در سال ۱۳۷۷ق، براى حمل ضریح مطهر حضرت رقیه به سوریه و ترویج تشیع در آن کشور، سفرى بدانجا نمود که گزارش دیدارها و سخنرانى هایش در روزنامه هاى سوریه به چاپ رسید.
وى از بیشتر اساتیدش و مراجع قم و نجف اجازه روایت، اجتهاد و امور حسبیه داشت و در جریان جنگ تحمیلى عراق علیه ایران، فرزند برومندش مهندس محمدتقى محمدى را به کاروان شهیدان انقلاب اسلامى تقدیم نمود. فروتنى و ساده زیستى از رفتارش، و تقوا و متانت از سیمایش نمایان بود.
وفات
سرانجام آن عالم بزرگوار و محقق خدمتگزار در حدود ۸۹ سالگى در روز جمعه ۲۴فروردین ۱۳۷۹ش (۱۸ محرم الحرام ۱۴۲۲ق) بدرود زندگى گفت و پیکرِ پاکش، عصر روز شنبه ۲۵ فروردین، پس از تشییع شایسته و نماز آیت‌اللّه حاج شیخ محمدتقى بهجت، در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه ـ سلام‌الله علیها ـ به خاک سپرده شد.
آثار
او پس از وفات آیت‌اللّه بروجردى، یکسره به تألیف و تحقیق روى آورد و آثار بسیارى به سامان رسانید که برخى از آنها عبارتند از:
- دومين بشر يا على بن الحسين الاكبر
- وقايع الايام
- ليلة القدر (در ذكر دليل و براهين در اين‌كه شب قدر، شب بيست و سوم ماه رمضان است)
- شرح زندگانى آيت‌الله مرحوم حاج سيد محمدتقى خوانسارى
- فهرست كتب كتابخانه فيضيه
- تصحيح كتاب غوالى اللئالى
- همراه با خورشید (خاطراتش از آیت‌اللّه بروجردى)
- علماى گمنام (شرح احوال اجداد و علماى کرهرود اراک)
- تقریرات درس فقه و اصول اساتیدش