آل محسن، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'روحانی، محمدصادق' به 'روحانی، سید محمدصادق') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02289.jpg|بندانگشتی|آل محسن، | [[پرونده:NUR02289.jpg|بندانگشتی|آل محسن، علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" |آل محسن، | ! نام!! data-type="authorName" |آل محسن، علی | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۶
| نام | آل محسن، علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | مدن |
| متولد | 1377ق-1957م |
| محل تولد | سیهات در استان قطیف عربستان سعودی |
| رحلت | |
| اساتید | میرزا علی غروی تبریزی
عبدالرسل بیابی، محسن معلم جارودی، محمدرضا مامقانی، محمدعلی مراغی، سید احمد مددی، مصطفی هرندی |
| برخی آثار | افشای یک توطئه
کشف الحقائق رد علی هذه نصیحتي إلی کل شیعي |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02289AUTHORCODE |
علی آل محسن (متولد-1377ق}، یکی از علمای شیعه عربستان می‌باشد که مدتی در قم، در محضر اساتیدی چون عبدالرسل بیابی، محسن معلم جارودی، محمدرضا مامقانی، محمدعلی مراغی تلمذ نموده و آثاری مانند «دليل المتحيرين في بيان الناجين»، «كشف الحقائق: رد على هذه نصيحتي إلى كل شيعي» و «مسائل خلافية حار فيها أهل السنة» را از خود به یادگار گذاشته است.
ولادت
«علی آل محسن»، در سال 1377ق، در شهر سیهات در استان قطیف عربستان سعودی به دنیا آمد.
تحصیلات
ایشان تحصیلات علمی خود را ابتدا در عربستان پی گرفت و برای تحصیلات دانشگاهی به سراغ رشته پزشکی رفت، اما بعدا آن را رها کرده، در سال 1398ق، برای تحصیل علوم دینی به قم مراجعه نمود. اساتید ایشان در قم، عبدالرسل بیابی، محسن معلم جارودی، محمدرضا مامقانی، محمدعلی مراغی، سید احمد مددی، مصطفی هرندی و دیگران بودند[۱].
ایشان بعد از اتمام دروس سطح، در سال 1405ق، به قطیف بازگشت و مشغول به ارشاد و سخنرانی و تدریس و اقامه نماز جماعات شد. شیخ علی برای ادامه تحصیل، سال 1416ق، به نجف رفت و در دروس خارج شیخ میرزا علی غروی تبریزی و شیخ محمداسحاق فیاض حضور یافت.
ایشان سپس در نجف شروع به تدریس کتب «مختصر المعاني»، «أصول المظفر»، «الأصول العامة للفقه المقارن» سید محمدتقی حکیم، «شرح اللمعة الدمشقية» و کتاب «شرح التجريد» نمود[۲].
وی در سال 1422ق، دوباره به قطیف بازگشت و به تألیف کتب، تدریس و تبلیغ شیعه پرداخت. ایشان در قم، نجف و قطیف شاگردان بسیاری را تربیت نمود. ایشان اجازه وکالت حقوق شرعی از کثیری از علما همچون حضرات آیات میرزا جواد تبریزی، سید علی سیستانی، محمداسحاق فیاض، محمدصادق روحانی و... را دارا است.[۳].
آثار
ایشان دارای تألیفات گسترده‌ای در حوزه اعتقادات شیعی، پاسخگویی به شبهات و نقد وهابیت می‌باشند. از جمله آثار ایشان می‌توان به این موارد اشاره نمود:
- دليل المتحيرين في بيان الناجين؛
- كشف الحقائق: رد على (هذه نصيحتي إلى كل شيعي) لأبي‌بكر الجزائري؛
- مسائل خلافية حار فيها أهل السنة؛
- عبدالله بن سبأ: دراسة و تحليل؛
- لله و للحقيقة: رد على كتاب لله ثم للتاريخ؛
- الرد الوجيز على كتاب لله ثم للتاريخ؛
- من هو خليفة المسلمین في هذا العصر؛
- الردود المحكمة؛
- دراسات في الفكر السلفي؛
- العقيدة الصحيحة: سلسلة من الدروس في العقيدة الإسلامیة؛
- عبدالله بن سبأ حقيقة أم خرافة؛
- براءة الشيعة الإمامیة من العقائد و الأحكام الیهودية؛
- إثبات الرجعة؛
- أتباع أهل‌البيت؛
- المذهب الصحيح؛
- خلفاء الرسول[۴].