طالقانی، نظرعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
سرانجام این حکیم و عالم بزرگ به سال | سرانجام این حکیم و عالم بزرگ به سال ۱۳۰۶ق معادل ۱۲۶۷ش پس از ۶۴ سال زندگی پربار و برکت و سرشار از زهد و عبادت و علم و ارشاد و برجای نهادن کتب ارزنده در زمینه های مختلف علوم و معارف اسلامی و تربیت شاگردانی فاضل و جامع کمالات علمی و عملی در مشهد مقدس و در جوار [[امام رضا علیه‌السلام|امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام]] دار فانی را وداع گفت و به لقاء محبوب باقی شتافت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# مناط الأحکام در اصول فقه | |||
# کاشف الأسرار در عقاید و اخلاق | |||
# کلمات القرآن در تفسیر مفردات قرآن کریم | |||
# اجتماع امر و نهي | |||
# رسالة في الفناء | |||
# طراز المصائب | |||
# اشتراط الحس في قبول الشهاده | |||
# حاشية الرسائل شيخ مرتضی انصاری | |||
# رسالة فی حجية الخبر الواحد | |||
# تحقيق العناوين | |||
براى اطلاع بیشتر از شرح حال و آثار طالقانى به منابع زیر رجوع کنید: | براى اطلاع بیشتر از شرح حال و آثار طالقانى به منابع زیر رجوع کنید: | ||
مقدمۀ کاشف الأسرار(به کوشش مهدى طیّب، تهران، مؤسسه خدمات فرهنگى رسا، 1372)؛ مکارم الآثار، ج 4، ص 1129؛ ادبیات فارسى بر مبناى تألیف استورى، ج 1، ص 237؛ أحسن الودیعه، ج 1، ص 90؛ المآثر و الآثار، ج 1، ص 235؛ ج 2، ص 781. | مقدمۀ کاشف الأسرار (به کوشش مهدى طیّب، تهران، مؤسسه خدمات فرهنگى رسا، 1372)؛ مکارم الآثار، ج 4، ص 1129؛ ادبیات فارسى بر مبناى تألیف استورى، ج 1، ص 237؛ أحسن الودیعه، ج 1، ص 90؛ المآثر و الآثار، ج 1، ص 235؛ ج 2، ص 781. | ||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۴۶
| نام | طالقانی، نظرعلی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | سلطان محمد |
| متولد | 1240ق |
| محل تولد | روستای سوهان طالقان |
| رحلت | 1306ق |
| اساتید | شیخ انصارى |
| برخی آثار | کاشف الاسرار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01854AUTHORCODE |
نظرعلى طالقانى بن سلطان محمّد طالقانى (1240-1306ق)، عالم عامل، حکیم، متکلم، فقیه، عارف، حافظ قرآن، صاحب قلم و مولف توانا، صاحب کتاب کاشف الاسرار
ولادت
نظرعلی طالقانی فرزند سلطان محمد در سال ۱۲۴۰ق معادل ۱۲۰۳ش در روستای سوهان از توابع طالقان دیده به جهان گشود.
دوران کودکی را در زادگاه خود گذراند و مبادی علوم را نیز فرا گرفت و سپس رهسپار نجف اشرف شد تا در جوار بارگاه نورانی مولای خویش امیرالمؤمنین علیه‌السلام به طی مدارج علمی و کسب کمالات معنوی پردازد و در این مدت از محضر اساتید بسیار بزرگی را در علوم معقول و منقول بهره برد.
تحصیلات
طالقانى پس از گذران مبادى علوم در ایران، رهسپار نجف شد.
سید محسن امین صاحب اعیان الشیعه و شیخ محمد شریف رازی مؤلف گنجینه دانشوران، اساتید وی را چنین نقل کرده‌اند:
- ۱. شیخ نظرعلی نجفی که خود از عرفاء عصر مرحوم علامه سید مهدی بحرالعلوم طباطبائی بوده است.
- ۲. ابن محمد امین تستری
- ۳. ابن حاج اسماعیل حائری
- ۴. نظیر مشهدی
- ۵. صاحب جواهر
- ۶. شیخ اعظم شیخ مرتضی انصاری
مؤلف المآثر و الآثار در بارۀ او مى‌نویسد:
عالمى ربّانى بود و در فقه و اصول و حکمت و حدیث تبحّر داشت. تصنیفات سودمند به عربى و فارسى ساخته است...این عالم عامل و فقیه فاضل، حافظ قرآن و مقیم تهران و مفخر ایران بود.
تدریس
ملا نظرعلی طالقانی پس از تکمیل مبانی علمی و مدارج معنوی به ایران بازگشت و در مدرسه خان مروی تهران، در حجره دوم حیاط کوچک طبقه فوقانی سمت چپ مدرسه اقامت گزید. به‌طور هم زمان به تدریس فضلاء و طلاب شیفته معارف اسلامی و تألیف کتب ارزنده علمی و اخلاقی و ایراد و وعظ و خطابه در منابر عمومی مشغول شد و تا پایان عمر شریف خود به این امور اشتغال داشت.
وفات
سرانجام این حکیم و عالم بزرگ به سال ۱۳۰۶ق معادل ۱۲۶۷ش پس از ۶۴ سال زندگی پربار و برکت و سرشار از زهد و عبادت و علم و ارشاد و برجای نهادن کتب ارزنده در زمینه های مختلف علوم و معارف اسلامی و تربیت شاگردانی فاضل و جامع کمالات علمی و عملی در مشهد مقدس و در جوار امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام دار فانی را وداع گفت و به لقاء محبوب باقی شتافت.
آثار
- مناط الأحکام در اصول فقه
- کاشف الأسرار در عقاید و اخلاق
- کلمات القرآن در تفسیر مفردات قرآن کریم
- اجتماع امر و نهي
- رسالة في الفناء
- طراز المصائب
- اشتراط الحس في قبول الشهاده
- حاشية الرسائل شيخ مرتضی انصاری
- رسالة فی حجية الخبر الواحد
- تحقيق العناوين
براى اطلاع بیشتر از شرح حال و آثار طالقانى به منابع زیر رجوع کنید:
مقدمۀ کاشف الأسرار (به کوشش مهدى طیّب، تهران، مؤسسه خدمات فرهنگى رسا، 1372)؛ مکارم الآثار، ج 4، ص 1129؛ ادبیات فارسى بر مبناى تألیف استورى، ج 1، ص 237؛ أحسن الودیعه، ج 1، ص 90؛ المآثر و الآثار، ج 1، ص 235؛ ج 2، ص 781.