شیروانی، علی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'سلوک عرفانی در سیره اهل بیت علیهمالسلام' به 'سلوک عرفانی در سیره اهلبیت علیهمالسلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04450.jpg|بندانگشتی|شیروانی، علی]] | [[پرونده:NUR04450.jpg|بندانگشتی|شیروانی، علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شیروانی، علی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1343ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] | ||
[[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده]] آملی | |||
[[تبریزی، جواد|ميرزا جواد آقا تبريزى]] | |||
[[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
[[ترجمه و شرح بداية الحكمة]] | [[ترجمه و شرح بداية الحكمة]] | ||
خط ۴۰: | خط ۴۵: | ||
[[ترجمه اصول استنباط]] و شارح | [[ترجمه اصول استنباط]] و شارح | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04450AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''على شيروانى'''، در سال | '''على شيروانى''' (متولد 1343-تهران)، محقق، پژوهشگر و مترجم حوزه فلسفه، منطق، فقه و اصول و عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه | ||
== ولادت == | |||
در سال 1343ش در تهران متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
در سال 56 به فراگيرى علوم حوزوى علاقهمند گشته، فراگيرى علوم حوزوى را در مدرسه ملا محمد جعفر (معروف به مدرسه مجتهدى)، آغاز كرد و همزمان با گذراندن دوره دبيرستان(در رشته رياضى - فیزیک)، صرف، نحو، معانى، بيان، منطق، اصول فقه و فقه را نزد اساتيد برجسته حوزه تهران(آیتالله [[ضياءآبادى]]، [[آیتالله رحمانى]]، [[آیتالله رئوفى]] و ديگران)، فراگرفت. در سال 61، پس از اخذ ديپلم، براى ادامه تحصيل به قم هجرت كرد. در سال تحصيلى 64 - 65، بنا بر تقاضاى امام جمعه وقت و مدير مدرسه، براى تدريس به حوزه علميه مسجد سليمان عزيمت نمود. وى، در آنجا دروس مختلف، از جمله منطق، [[معالمالدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] الاصول و شرح لمعه را تدريس كرد. | |||
در سال 65، با كسب امتياز عالى و درجه ممتازى، دوره سطح حوزه را به پايان رساند و بهطور فعال و جدى، دوره خارج فقه و اصول را آغاز كرد و از محضر آيات عظام [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] و ميرزا جواد آقا تبريزى بهرهمند شد. به سبب علاقه فراوان به ديدگاههاى اصولى [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، به حوزه اصولى ايشان راه يافت و از محضر شاگردان برجسته آن شهيد سعيد، آیتالله حائرى و آیتالله شاهرودى، بهره برد. | در سال 65، با كسب امتياز عالى و درجه ممتازى، دوره سطح حوزه را به پايان رساند و بهطور فعال و جدى، دوره خارج فقه و اصول را آغاز كرد و از محضر آيات عظام [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] و [[تبریزی، جواد|ميرزا جواد آقا تبريزى]] بهرهمند شد. به سبب علاقه فراوان به ديدگاههاى اصولى [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، به حوزه اصولى ايشان راه يافت و از محضر شاگردان برجسته آن شهيد سعيد، آیتالله حائرى و آیتالله شاهرودى، بهره برد. | ||
همزمان با تحصيل فقه، اصول، فلسفه، كلام و تفسير را از محضر اساتيد بزرگوار، آيات معظم، حسنزاده و جوادى آموخت. | همزمان با تحصيل فقه، اصول، فلسفه، كلام و تفسير را از محضر اساتيد بزرگوار، آيات معظم، [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده]] و [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملی]] آموخت. | ||
وى، از همان آغاز به تدريس علاقه داشت. در بدو ورود به قم(سال 61)، [[معالمالدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] الاصول را تدريس كرد و پيش از آن، در تهران، ادبيات و منطق مىگفت. از سال 61 تا كنون(سال 81)، علاوه بر كتابهاى رسمى حوزه (مانند اصول فقه، [[معالمالدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] الاصول، شرح لمعه، حاشيه، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و كفاية الاصول)، حلقات اصول [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، بداية الحكمة، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهاية الحكمة]]، كشف المراد، اشارات و تنبيهات و بسيارى از كتابهاى ديگر را در حوزه و يا دانشگاه تدريس كرد. در دوران تحصيل، به چيزى جز كسب دانش نمىانديشيد و براى تبليغ جز به جبهه نرفت. | وى، از همان آغاز به تدريس علاقه داشت. در بدو ورود به قم(سال 61)، [[معالمالدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] الاصول را تدريس كرد و پيش از آن، در تهران، ادبيات و منطق مىگفت. از سال 61 تا كنون(سال 81)، علاوه بر كتابهاى رسمى حوزه (مانند اصول فقه، [[معالمالدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] الاصول، شرح لمعه، حاشيه، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و كفاية الاصول)، حلقات اصول [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، بداية الحكمة، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهاية الحكمة]]، كشف المراد، اشارات و تنبيهات و بسيارى از كتابهاى ديگر را در حوزه و يا دانشگاه تدريس كرد. در دوران تحصيل، به چيزى جز كسب دانش نمىانديشيد و براى تبليغ جز به جبهه نرفت. | ||
خط ۶۵: | خط ۷۶: | ||
آخرين نوشته ايشان كه پژوهش برگزيده كنگره دينپژوهان بوده است، به نام «مبانى نظرى تجربه دينى»، توسط بوستان كتاب قم منتشر شده است. | آخرين نوشته ايشان كه پژوهش برگزيده كنگره دينپژوهان بوده است، به نام «مبانى نظرى تجربه دينى»، توسط بوستان كتاب قم منتشر شده است. | ||
منابع مقاله | |||
[http://ashirvani.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html پایگاه اندیشوران حوزه] | |||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۵
نام | شیروانی، علی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1343ش |
محل تولد | تهران |
رحلت | |
اساتید | وحيد خراسانى
حسنزاده آملی |
برخی آثار |
برنامه سلوک در نامههای سالکان ترجمه اصول استنباط و شارح |
کد مؤلف | AUTHORCODE04450AUTHORCODE |
على شيروانى (متولد 1343-تهران)، محقق، پژوهشگر و مترجم حوزه فلسفه، منطق، فقه و اصول و عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
ولادت
در سال 1343ش در تهران متولد شد.
تحصیلات
در سال 56 به فراگيرى علوم حوزوى علاقهمند گشته، فراگيرى علوم حوزوى را در مدرسه ملا محمد جعفر (معروف به مدرسه مجتهدى)، آغاز كرد و همزمان با گذراندن دوره دبيرستان(در رشته رياضى - فیزیک)، صرف، نحو، معانى، بيان، منطق، اصول فقه و فقه را نزد اساتيد برجسته حوزه تهران(آیتالله ضياءآبادى، آیتالله رحمانى، آیتالله رئوفى و ديگران)، فراگرفت. در سال 61، پس از اخذ ديپلم، براى ادامه تحصيل به قم هجرت كرد. در سال تحصيلى 64 - 65، بنا بر تقاضاى امام جمعه وقت و مدير مدرسه، براى تدريس به حوزه علميه مسجد سليمان عزيمت نمود. وى، در آنجا دروس مختلف، از جمله منطق، معالم الاصول و شرح لمعه را تدريس كرد.
در سال 65، با كسب امتياز عالى و درجه ممتازى، دوره سطح حوزه را به پايان رساند و بهطور فعال و جدى، دوره خارج فقه و اصول را آغاز كرد و از محضر آيات عظام وحيد خراسانى و ميرزا جواد آقا تبريزى بهرهمند شد. به سبب علاقه فراوان به ديدگاههاى اصولى شهيد صدر، به حوزه اصولى ايشان راه يافت و از محضر شاگردان برجسته آن شهيد سعيد، آیتالله حائرى و آیتالله شاهرودى، بهره برد.
همزمان با تحصيل فقه، اصول، فلسفه، كلام و تفسير را از محضر اساتيد بزرگوار، آيات معظم، حسنزاده و جوادى آملی آموخت.
وى، از همان آغاز به تدريس علاقه داشت. در بدو ورود به قم(سال 61)، معالم الاصول را تدريس كرد و پيش از آن، در تهران، ادبيات و منطق مىگفت. از سال 61 تا كنون(سال 81)، علاوه بر كتابهاى رسمى حوزه (مانند اصول فقه، معالم الاصول، شرح لمعه، حاشيه، رسائل و كفاية الاصول)، حلقات اصول شهيد صدر، بداية الحكمة، نهاية الحكمة، كشف المراد، اشارات و تنبيهات و بسيارى از كتابهاى ديگر را در حوزه و يا دانشگاه تدريس كرد. در دوران تحصيل، به چيزى جز كسب دانش نمىانديشيد و براى تبليغ جز به جبهه نرفت.
وى، همزمان با حضور فعال در حوزه علميه قم - كه تا كنون ادامه دارد - در دانشگاه نيز به تحصيل و تدريس اشتغال داشت. در سال 70، از ميان تقريبا 500 تن از فضلاى شركت كننده در آزمون ورودى كارشناسى ارشد الهيات و معارف، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 79 از رساله دكتراى خود در دانشگاه تربيت مدرس، دفاع كرد و در رشته فلسفه و كلام فارغ التحصيل شد.
ايشان، در عرصه تحقيق و نگارش حضورى فعال و جدى داشته و دارد. از ميان نوشتههايش برخى رسما و برخى عملا بهعنوان متن درسى در حوزه و يا دانشگاه مورد استفاده قرار گرفته است، از جمله: «كليات فلسفه» و «تحرير منطق»(در حوزههاى علميه خواهران در سراسر كشور)؛ «درسنامه عقايد»(در مركز جهانى علوم اسلامى براى عموم طلاب غير ايرانى)؛ «منطق» و «شرح بداية الحكمه»(از جمله كتب برگزيده سال 73 در رشتههاى الهيات و فلسفه)؛ «ترجمه اللمعة الدمشقية»(در رشتههاى حقوق و نيز در حوزههاى علميه)؛ «معارف اسلامى در آثار شهيد مطهرى» و «اخلاق اسلامى و مبانى نظرى آن»(در دروس عمومى معارف و اخلاق).
كتابهای «سرشت انسان»، «منابع انديشه مذهبى شيعه»، «فرااخلاق»، «اخلاق هنجارى»، «ترجمه الروضة البهية»(تا كنون 7 جلد آن منتشر شده)، «شرح نهاية الحكمة» و «شرح منازل السائرين» از ديگر آثار قلمى نامبرده است.
از ايشان چندين مقاله در مجلههاى علمى معتبر(مانند خردنامه صدرا، قبسات، نامه مفيد، ذهن و معرفت) منتشر شده است.
«تصحيح شرح حكمة الاشراق»(در دست انتشارات حكمت)، «ترجمه كشف المراد»(در دست انتشارات سروش) و «سيماى جهاد و مجاهدان در قرآن»(در دست مركز جهانى علوم اسلام)، از ديگر آثار ايشان است كه هنوز منتشر نشده است.
آخرين نوشته ايشان كه پژوهش برگزيده كنگره دينپژوهان بوده است، به نام «مبانى نظرى تجربه دينى»، توسط بوستان كتاب قم منتشر شده است.
منابع مقاله
وابستهها
شرح منازل السائرين خواجه عبدالله أنصاری بر اساس شرح عبدالرزاق کاشانی
سلوک عرفانی در سیره اهلبیت علیهمالسلام
ترجمه و شرح باب حادي عشر (علامه حلی، حسن بن یوسف)
ترجمه و شرح کشف المراد (شیروانی)
منازل السائرين
تحریر الاسفار للمولی صدرالدین الشیرازی
شرح مصطلحات فلسفی بدایه الحکمه و نهایه الحکمه
سرشت انسان پژوهشی در خداشناسی فطري
برنامه سلوک در نامههای سالکان: با آثاری از عارفان وارسته: امام خمینی...
مديريت و مدارا در کلام علي(ع) (دريافتي از فرمان امیرالمؤمنین به مالک)
[[سروش هدايت (مجموعه ای از دستورالعملها و مکتوبات اخلاقي و عرفاني از آيات حق: مرعشي نجفي، فيض کاشاني، شهيدثاني، شعراني، بهاري همداني، سيد بحرالعلوم، حسن]]
برنامه سلوک در نامههای سالکان: با آثاری از عارفان وارسته: امام خمینی...