شهیدی گلپایگانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '|رحلت |data-type='authorDeathDate'|0 ق' به '|رحلت |data-type='authorDeathDate'|') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00887.jpg|بندانگشتی|شهیدی گلپایگانی، محمدباقر]] | [[پرونده:NUR00887.jpg|بندانگشتی|شهیدی گلپایگانی، محمدباقر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شهیدی گلپایگانی، محمدباقر | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سيد هاشم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[برنامه سعادت: ترجمه کتاب وصیت عالم ربانی [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] قدسسره بفرزند خود بنام "کشف المحجه لثمره المهجه"]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00887AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد محمدباقر شهيدى گلپايگانى'''، فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد. مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آنگاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، علی|آيتالله مشكينى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيتالله ميرزا عبدالهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيتالله سيد محمدصادق تلمذ كرد. | '''سيد محمدباقر شهيدى گلپايگانى'''، | ||
== ولادت == | |||
فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد. | |||
== تحصیلات == | |||
مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آنگاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون [[مشکینی اردبیلی، علی|آيتالله مشكينى]] آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيتالله ميرزا عبدالهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيتالله سيد محمدصادق تلمذ كرد. | |||
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيتالله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] و آيتالله اصفهانى و آيتالله نايينى و آيتالله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفادهها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود. | در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيتالله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]] و آيتالله اصفهانى و آيتالله نايينى و آيتالله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفادهها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود. |
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۳۱
نام | شهیدی گلپایگانی، محمدباقر |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | سيد هاشم |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | [[برنامه سعادت: ترجمه کتاب وصیت عالم ربانی سید بن طاووس قدسسره بفرزند خود بنام "کشف المحجه لثمره المهجه"]] |
کد مؤلف | AUTHORCODE00887AUTHORCODE |
سيد محمدباقر شهيدى گلپايگانى،
ولادت
فرزند سيد هاشم، در سال 1318ق، در گلپايگان به دنيا آمد.
تحصیلات
مقدمات را نزد اساتيد آن شهر فراگرفت، آنگاه به نجف مهاجرت كرد و سطوح را نزد علماى بزرگ آن شهر، همچون آيتالله مشكينى آموخت، سپس به سامرا رفت و از محضر آيتالله ميرزا عبدالهادى شيرازى استفاده نمود. در 1342ق، پس از درگذشت پدرش، به مولدش بازگشت، سپس به اصفهان رفت و نزد بزرگانى چون آيتالله سيد محمدصادق تلمذ كرد.
در 1345، دوباره به نجف بازگشت و از محضر آيتالله آقا ضياءالدين عراقى و آيتالله اصفهانى و آيتالله نايينى و آيتالله آقا سيد ابوتراب خوانسارى استفادهها نمود. وى سفرى به هندوچين (برمه) نمود و در آنجا به تبليغ احكام اسلامى پرداخت، سپس به ايران بازگشت. مدتى در اراك به انجام وظايف دينى مشغول بود.
پس از سفرى به عتبات، به تهران آمد و به انجام وظايف دينى پرداخت. وى به همراه عدهاى از علما و خطبا، در 1376ق، در كنگره چهاردهمين قرن ولادت اميرالمؤمنين(ع) در كراچى پاکستان شركت كرد.
آثار
1. «درد و درمان»، ترجمه كتاب «الأمراض الاجتماعیة و علاجها»؛
2. «راهنماى سعادت»، ترجمه كتاب «كشف المحجة»؛
3. كتاب «نسيم الصباح»، ترجمه و شرح «دعاى صباح»؛
4. كتاب «ادعية و تهليلات من الآيات البينات».
منابع مقاله
كتاب اثرآفرينان، ج 3، ص 359.