نصیبی، محمد بن طلحه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'کمال الدین' به 'کمال‌الدین') |
جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''كمال‌الدين، ابوسالم محمد بن طلحه بن حسن قرشى شافعى''' است كه مؤلف كتاب مطالب السؤول در شرح حال ائمه اهل‌البيت است، مفتى دمشق و | '''كمال‌الدين، ابوسالم محمد بن طلحه بن حسن قرشى شافعى''' است كه مؤلف كتاب مطالب السؤول در شرح حال ائمه اهل‌البيت است، مفتى دمشق و خطیب آنجا بود. | ||
او در يكى از روستاهاى نَصيبين - از شهرهاى شمال عراق - متولد شد و براى سماع حديث به نيشابور سفر كرد و بعدها در حلب و دمشق به بيان حديث پرداخت. در فقه و اصول سر آمد بود و به علوم غريبه، دانش جفر و علم حروف تسلط داشت. شرح حال نويسان، به زندگى زاهدانه وى اشاره كرده و نوشته‌اند با اين كه در دمشق به وزارت رسيد، اما پس از دو روز آن منصب را ترك كرد و زاهدانه به زندگى خويش ادامه داد. او مذهب شافعى داشت. | او در يكى از روستاهاى نَصيبين - از شهرهاى شمال عراق - متولد شد و براى سماع حديث به نيشابور سفر كرد و بعدها در حلب و دمشق به بيان حديث پرداخت. در فقه و اصول سر آمد بود و به علوم غريبه، دانش جفر و علم حروف تسلط داشت. شرح حال نويسان، به زندگى زاهدانه وى اشاره كرده و نوشته‌اند با اين كه در دمشق به وزارت رسيد، اما پس از دو روز آن منصب را ترك كرد و زاهدانه به زندگى خويش ادامه داد. او مذهب شافعى داشت. | ||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۹
| نام | نصیبی، محمد بن طلحه |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن طلحه، ابوسالم محمد
ابوسالم ال‍ن‍ص‍ی‍ب‍ی ابوسالم محمد بن طلحه ع‍دوی، محمد بن طلحه نصیبی، ابوسالم محمد بن طلحه ابن صباغ، محمد بن طلحة شافعی، کمال‌الدین محمد بن طلحه |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 652 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02193AUTHORCODE |
كمال‌الدين، ابوسالم محمد بن طلحه بن حسن قرشى شافعى است كه مؤلف كتاب مطالب السؤول در شرح حال ائمه اهل‌البيت است، مفتى دمشق و خطیب آنجا بود.
او در يكى از روستاهاى نَصيبين - از شهرهاى شمال عراق - متولد شد و براى سماع حديث به نيشابور سفر كرد و بعدها در حلب و دمشق به بيان حديث پرداخت. در فقه و اصول سر آمد بود و به علوم غريبه، دانش جفر و علم حروف تسلط داشت. شرح حال نويسان، به زندگى زاهدانه وى اشاره كرده و نوشته‌اند با اين كه در دمشق به وزارت رسيد، اما پس از دو روز آن منصب را ترك كرد و زاهدانه به زندگى خويش ادامه داد. او مذهب شافعى داشت.
اساتيد
دو تن از مشايخ وى عبارتند از: مؤيد طوسى (م. 617) كه محدث نيشابور و مُسنِد خراسان بود. و ديگر ابن اثير، ابوالسعادات مبارک بن محمد شيبانى (م. 606) نویسنده جامع الاصول و النهايه.
آثار
براى وى بيش از ده كتاب برشمرده‌اند كه در موضوعاتى مانند عرفان و اخلاق، علم جفر و شرح حال است. اشتغال وى به علم جفر و حروف مورد انكار نويسندگان سنى قرار گرفته است. نام برخى از کتاب‌هاى وى به شرح زير است: زبدة المقال فى فضائل الاصحاب و الآل، جفر على بن ابى‌طالب، مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول.
وفات
مرگ او در شهر حلب به سال 652 روى داد.