تاريخ الفقهاء و الرواة (المنتخب): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    }}
    }}


    '''تاريخ الفقهاء و الرواة'''، مجموعه‌اى است گردآورى شده از پروژه جامع فقه اهل‌البيت عليهم‌السلام با روى‌كردى به تاريخ فقهاى شيعه.
    '''تاریخ الفقهاء و الرواة'''، مجموعه‌اى است گردآورى شده از پروژه جامع فقه اهل‌البیت علیهم‌السلام با روى‌کردى به تاریخ فقهاى شیعه.
    اين‌مجموعه توسط جناب مستطاب آقاى على رضا رحيمى ثابت جمع‌آورى شده است.


    اين كتاب در بر دارنده اجازات و شرح حالى از بزرگان و بيان اسامى رجال شيعه، اعم از موثقين و ضعفا است كه در بخش‌هاى گوناگون و جدا از هم بررسى گرديده‌اند.
    این‌مجموعه توسط جناب مستطاب آقاى على‌رضا رحیمى ثابت جمع‌آورى شده است.


    در اين مجموعه سعى بر اين است كه متون اصلى را بدون هيچ‌گونه دخل و تصرف، از كتاب‌هاى بزرگان و مؤلفان و رجاليون انتخاب كرده و در اختيار خوانندگان و استفاده‌كنندگان از نرم افزار «جامع فقه اهل‌البيت عليهم‌السلام» قرار بدهد.
    این کتاب در بر دارنده اجازات و شرح حالى از بزرگان و بیان اسامى رجال شیعه، اعم از موثقین و ضعفا است که در بخش‌هاى گوناگون و جدا از هم بررسى گردیده‌اند.
     
    در این مجموعه سعى بر این است که متون اصلى را بدون هیچ‌گونه دخل و تصرف، از کتاب‌هاى بزرگان و مؤلفان و رجالیون انتخاب کرده و در اختیار خوانندگان و استفاده‌کنندگان از نرم افزار «جامع فقه اهل‌البیت علیهم‌السلام» قرار بدهد.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    كتاب، داراى نه جزء است كه با اجازات مرحوم شهيد ثانى(ره) شروع شده و گوشه‌هایى از كتب رجالى و اجازات در اجزاى ديگرى از كتاب، منعكس گرديده است.
    کتاب، داراى نه جزء است که با اجازات مرحوم شهید ثانى(ره) شروع شده و گوشه‌هایى از کتب رجالى و اجازات در اجزاى دیگرى از کتاب، منعکس گردیده است.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    قسمت اول، اجازه‌هاى شهيد ثانى(ره) به شاگردان و بزرگان فقه مى‌باشد كه در زمان ايشان زندگى مى‌كرده‌اند.
    قسمت اول، اجازه‌هاى شهید ثانى(ره) به شاگردان و بزرگان فقه مى‌باشد که در زمان ایشان زندگى مى‌کرده‌اند.


    اولين و مفصل‌ترين اجازه وى به شيخ عبدالصمد پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]] است.
    اولین و مفصل‌ترین اجازه وى به شیخ عبدالصمد پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] است.


    نفر بعدى شيخ حسین بن زمعة المدنى است.
    نفر بعدى شیخ حسین بن زمعة المدنى است.


    سيد عطاء الله بن حسن الحسينى الموسوى، شيخ محمود بن محمد اللاهيجانى الگيلانى، شيخ ابراهیم بن على بن عبدالعالى، عبدالكريم، سيد على بن الصائغ الحسينى الموسوى، سيد جمال‌الدين حسن بن أبى الحسن الحسينى، شيخ احمد بن شمس‌الدين على، سيد على بن الصائغ الحسينى الموسوى و شيخ تاج‌الدين بن هلال الجزائرى ديگر كسانى هستند كه از ايشان اجازه دريافت نموده‌اند.
    سید عطاء الله بن حسن الحسینى الموسوى، شیخ محمود بن محمد اللاهیجانى الگیلانى، شیخ ابراهیم بن على بن عبدالعالى، عبدالکریم، سید على بن الصائغ الحسینى الموسوى، سید جمال‌الدین حسن بن أبى الحسن الحسینى، شیخ احمد بن شمس‌الدین على، سید على بن الصائغ الحسینى الموسوى و شیخ تاج‌الدین بن هلال الجزائرى دیگر کسانى هستند که از ایشان اجازه دریافت نموده‌اند.


    سيد على بن الصائغ الحسينى الموسوى، سه بار با عبارات گوناگون از شهيد اجازه دريافت كرده است.
    سید على بن الصائغ الحسینى الموسوى، سه بار با عبارات گوناگون از شهید اجازه دریافت کرده است.


    جزء دوم در واقع بخش ترجمة الأعلام كتاب الرسائل الثلاث آیت‌الله سيد مرتضى حسینى لنگرودى است كه توسط فرزند برومند ايشان جناب [[مرتضوی لنگرودی، محمدحسن|آیت‌الله سيد محمدحسن مرتضوى لنگرودى]] نگاشته شده است و به زندگى برخى از اعلام شيعه كه نامشان در كتاب ذكر شده به صورت مختصر اشاره نموده است.
    جزء دوم در واقع بخش ترجمة الأعلام کتاب الرسائل الثلاث آیت‌الله سید مرتضى حسینى لنگرودى است که توسط فرزند برومند ایشان جناب [[مرتضوی لنگرودی، محمدحسن|آیت‌الله سید محمدحسن مرتضوى لنگرودى]] نگاشته شده است و به زندگى برخى از اعلام شیعه که نامشان در کتاب ذکر شده به صورت مختصر اشاره نموده است.


    برخى از اين اعلام عبارتند از: قطب‌الدين راوندى، [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاوس]]، محقق اول، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، محقق اردبيلى، [[عاملی موسوی، محمد بن علی|صاحب مدارك]]، [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]]، محدث استرآبادى، [[علامه مجلسى]]، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، محقق صاحب حاشيه، [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، محقق انصارى و...
    برخى از این اعلام عبارتند از: قطب‌الدین راوندى، [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاوس]]، محقق اول، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، محقق اردبیلى، [[عاملی موسوی، محمد بن علی|صاحب مدارک]]، [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]]، محدث استرآبادى، [[علامه مجلسى]]، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانى]]، محقق صاحب حاشیه، [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، محقق انصارى و...


    جزء سوم كتاب، زندگى‌نامه مرحوم [[شهيد ثانى]] است كه در كتاب رسائل الشهيد الثانى، جلد دوم، به قلم خودش آمده است.
    جزء سوم کتاب، زندگى‌نامه مرحوم [[شهيد ثانى|شهید ثانى]] است که در کتاب رسائل الشهید الثانى، جلد دوم، به قلم خودش آمده است.


    ايشان اشاره به ولادت، تحصيلات، سفرها و تدريس‌هاى خود دارد.
    ایشان اشاره به ولادت، تحصیلات، سفرها و تدریس‌هاى خود دارد.


    جزء چهارم كتاب نيز برگرفته از كتاب رسائل الشهيد الثانى، جلد دوم، است كه در واقع بيان اسامى رواتى كه شهيد رواياتشان را مى‌پذيرفته و رواتى كه رواياتشان را نمى‌پذيرفته يا توقف مى‌كرده، مى‌باشد كه اولى در قسمت اول بوده و حدود سى‌صد و پنجاه و دو نفر از روات مورد قبول شهيد را در بر مى‌گيرد.
    جزء چهارم کتاب نیز برگرفته از کتاب رسائل الشهید الثانى، جلد دوم، است که در واقع بیان اسامى رواتى که شهید روایاتشان را مى‌پذیرفته و رواتى که روایاتشان را نمى‌پذیرفته یا توقف مى‌کرده، مى‌باشد که اولى در قسمت اول بوده و حدود سى‌صد و پنجاه و دو نفر از روات مورد قبول شهید را در بر مى‌گیرد.


    قسمت دوم نيز كه به بخش دوم پرداخته و روات ضعيف از نگاه شهيد را نام برده، مشتمل بر سى‌صد و هشتاد و چهار نفر است.
    قسمت دوم نیز که به بخش دوم پرداخته و روات ضعیف از نگاه شهید را نام برده، مشتمل بر سى‌صد و هشتاد و چهار نفر است.


    [[شهيد ثانى]] در اين اثر خود يك خاتمه‌اى هم دارد كه فوايدى از علم رجال را در مورد ابوربيع، ابوالفضل، و امام مهدى(ع) بيان نموده است.
    [[شهيد ثانى|شهید ثانى]] در این اثر خود یک خاتمه‌اى هم دارد که فوایدى از علم رجال را در مورد ابوربیع، ابوالفضل، و امام مهدى(ع) بیان نموده است.


    جزء پنجم كتاب نيز از همان كتاب مذكور گرفته شده كه دو قسمت مى‌باشد؛ قسمت اول اسامى رواتى را كه از سوى اصحاب مدح شده‌اند و كسى آنان را تضعيف نكرده است و قسمت دوم اسامى افراد مجروح و مجهول را ذكر نموده است.
    جزء پنجم کتاب نیز از همان کتاب مذکور گرفته شده که دو قسمت مى‌باشد؛ قسمت اول اسامى رواتى را که از سوى اصحاب مدح شده‌اند و کسى آنان را تضعیف نکرده است و قسمت دوم اسامى افراد مجروح و مجهول را ذکر نموده است.


    جزء ششم، عائده هشتاد و هشتم از كتاب عوائد الايام [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] است كه براى تصحيح اسامى، القاب و كنيه‌هاى بعضى رجال كه احيانا اشتباهاتى در موردشان صورت گرفته، مى‌باشد.
    جزء ششم، عائده هشتاد و هشتم از کتاب عوائد الایام [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] است که براى تصحیح اسامى، القاب و کنیه‌هاى بعضى رجال که احیانا اشتباهاتى در موردشان صورت گرفته، مى‌باشد.


    جزء هفتم باز هم از رسائل الشهيد الثانى جلد دوم است كه در بر گيرنده سه فايده مى‌باشد:
    جزء هفتم باز هم از رسائل الشهید الثانى جلد دوم است که در بر گیرنده سه فایده مى‌باشد:


    فايده نخست در طرق روايت صحيفه سجاديه است.
    فایده نخست در طرق روایت صحیفه سجادیه است.


    فايده دوم در طرق روايت تهذيب الاحكام مى‌باشد.
    فایده دوم در طرق روایت تهذیب الاحکام مى‌باشد.


    و فايده سوم در طرق روايت اربعين منتخب‌الدين است.
    و فایده سوم در طرق روایت اربعین منتخب‌الدین است.


    جزء هشتم مقدمه مقابس الأنوار و نفائس الأسرار في أحكام النبي المختار و عترته الأطهار شيخ اسدالله كاظمى تسترى مى‌باشد كه مطالبى را از احوال بعضى اصحاب مانند [[شيخ مفيد]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، سيد مرتضى و... آورده است.
    جزء هشتم مقدمه مقابس الأنوار و نفائس الأسرار فی أحکام النبی المختار و عترته الأطهار شیخ اسدالله کاظمى تسترى مى‌باشد که مطالبى را از احوال بعضى اصحاب مانند [[شيخ مفيد|شیخ مفید]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]]، سید مرتضى و... آورده است.


    جزء نهم، بخشى از [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] مطبوع است كه در اول جلد صد و دو آمده است و توسط محقق قسمت اجازات [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] جناب مستطاب آقاى شيخ محمد رازى رحمه‌الله اضافه گرديده است و شامل دو بخش است:
    جزء نهم، بخشى از [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] مطبوع است که در اول جلد صد و دو آمده است و توسط محقق قسمت اجازات [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] جناب مستطاب آقاى شیخ محمد رازى رحمه‌الله اضافه گردیده است و شامل دو بخش است:


    بخش اول كتاب «الفيض القدسي» مرحوم [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] است كه بيان زندگى‌نامه پر از افتخار مرحوم [[علامه مجلسى]] رحمه‌الله مى‌باشد.
    بخش اول کتاب «الفیض القدسی» مرحوم [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] است که بیان زندگى‌نامه پر از افتخار مرحوم [[علامه مجلسى]] رحمه‌الله مى‌باشد.


    بخشى دوم را پس از شرح معنى اجازه به فهرستى از كتب و رساله‌ها كه در مورد اجازات نگاشته شده اختصاص داده است اين مجموعه‌ى يكصد و سى‌دو عنوانى را از كتاب ارزشمند [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]تأليف علامه حاج [[آقا بزرگ تهرانى]] نقل نموده است.
    بخشى دوم را پس از شرح معنى اجازه به فهرستى از کتب و رساله‌ها که در مورد اجازات نگاشته شده اختصاص داده است این مجموعه‌ى یکصد و سى‌دو عنوانى را از کتاب ارزشمند [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذریعة]]تأل<nowiki/>یف علامه حاج [[آقا بزرگ تهرانى]] نقل نموده است.


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۰

    تاریخ الفقهاء و الرواة (المنتخب)
    تاريخ الفقهاء و الرواة (المنتخب)
    پدیدآورانچند تن از علماء (نویسنده)
    ناشرمؤلف
    مکان نشرقم - ایران
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تاریخ الفقهاء و الرواة، مجموعه‌اى است گردآورى شده از پروژه جامع فقه اهل‌البیت علیهم‌السلام با روى‌کردى به تاریخ فقهاى شیعه.

    این‌مجموعه توسط جناب مستطاب آقاى على‌رضا رحیمى ثابت جمع‌آورى شده است.

    این کتاب در بر دارنده اجازات و شرح حالى از بزرگان و بیان اسامى رجال شیعه، اعم از موثقین و ضعفا است که در بخش‌هاى گوناگون و جدا از هم بررسى گردیده‌اند.

    در این مجموعه سعى بر این است که متون اصلى را بدون هیچ‌گونه دخل و تصرف، از کتاب‌هاى بزرگان و مؤلفان و رجالیون انتخاب کرده و در اختیار خوانندگان و استفاده‌کنندگان از نرم افزار «جامع فقه اهل‌البیت علیهم‌السلام» قرار بدهد.

    ساختار

    کتاب، داراى نه جزء است که با اجازات مرحوم شهید ثانى(ره) شروع شده و گوشه‌هایى از کتب رجالى و اجازات در اجزاى دیگرى از کتاب، منعکس گردیده است.

    گزارش محتوا

    قسمت اول، اجازه‌هاى شهید ثانى(ره) به شاگردان و بزرگان فقه مى‌باشد که در زمان ایشان زندگى مى‌کرده‌اند.

    اولین و مفصل‌ترین اجازه وى به شیخ عبدالصمد پدر شیخ بهایى است.

    نفر بعدى شیخ حسین بن زمعة المدنى است.

    سید عطاء الله بن حسن الحسینى الموسوى، شیخ محمود بن محمد اللاهیجانى الگیلانى، شیخ ابراهیم بن على بن عبدالعالى، عبدالکریم، سید على بن الصائغ الحسینى الموسوى، سید جمال‌الدین حسن بن أبى الحسن الحسینى، شیخ احمد بن شمس‌الدین على، سید على بن الصائغ الحسینى الموسوى و شیخ تاج‌الدین بن هلال الجزائرى دیگر کسانى هستند که از ایشان اجازه دریافت نموده‌اند.

    سید على بن الصائغ الحسینى الموسوى، سه بار با عبارات گوناگون از شهید اجازه دریافت کرده است.

    جزء دوم در واقع بخش ترجمة الأعلام کتاب الرسائل الثلاث آیت‌الله سید مرتضى حسینى لنگرودى است که توسط فرزند برومند ایشان جناب آیت‌الله سید محمدحسن مرتضوى لنگرودى نگاشته شده است و به زندگى برخى از اعلام شیعه که نامشان در کتاب ذکر شده به صورت مختصر اشاره نموده است.

    برخى از این اعلام عبارتند از: قطب‌الدین راوندى، ابن طاوس، محقق اول، علامه حلى، محقق اردبیلى، صاحب مدارک، صاحب معالم، محدث استرآبادى، علامه مجلسى، وحید بهبهانى، محقق صاحب حاشیه، صاحب جواهر، محقق انصارى و...

    جزء سوم کتاب، زندگى‌نامه مرحوم شهید ثانى است که در کتاب رسائل الشهید الثانى، جلد دوم، به قلم خودش آمده است.

    ایشان اشاره به ولادت، تحصیلات، سفرها و تدریس‌هاى خود دارد.

    جزء چهارم کتاب نیز برگرفته از کتاب رسائل الشهید الثانى، جلد دوم، است که در واقع بیان اسامى رواتى که شهید روایاتشان را مى‌پذیرفته و رواتى که روایاتشان را نمى‌پذیرفته یا توقف مى‌کرده، مى‌باشد که اولى در قسمت اول بوده و حدود سى‌صد و پنجاه و دو نفر از روات مورد قبول شهید را در بر مى‌گیرد.

    قسمت دوم نیز که به بخش دوم پرداخته و روات ضعیف از نگاه شهید را نام برده، مشتمل بر سى‌صد و هشتاد و چهار نفر است.

    شهید ثانى در این اثر خود یک خاتمه‌اى هم دارد که فوایدى از علم رجال را در مورد ابوربیع، ابوالفضل، و امام مهدى(ع) بیان نموده است.

    جزء پنجم کتاب نیز از همان کتاب مذکور گرفته شده که دو قسمت مى‌باشد؛ قسمت اول اسامى رواتى را که از سوى اصحاب مدح شده‌اند و کسى آنان را تضعیف نکرده است و قسمت دوم اسامى افراد مجروح و مجهول را ذکر نموده است.

    جزء ششم، عائده هشتاد و هشتم از کتاب عوائد الایام ملا احمد نراقى است که براى تصحیح اسامى، القاب و کنیه‌هاى بعضى رجال که احیانا اشتباهاتى در موردشان صورت گرفته، مى‌باشد.

    جزء هفتم باز هم از رسائل الشهید الثانى جلد دوم است که در بر گیرنده سه فایده مى‌باشد:

    فایده نخست در طرق روایت صحیفه سجادیه است.

    فایده دوم در طرق روایت تهذیب الاحکام مى‌باشد.

    و فایده سوم در طرق روایت اربعین منتخب‌الدین است.

    جزء هشتم مقدمه مقابس الأنوار و نفائس الأسرار فی أحکام النبی المختار و عترته الأطهار شیخ اسدالله کاظمى تسترى مى‌باشد که مطالبى را از احوال بعضى اصحاب مانند شیخ مفید، شیخ طوسى، سید مرتضى و... آورده است.

    جزء نهم، بخشى از بحار الانوار مطبوع است که در اول جلد صد و دو آمده است و توسط محقق قسمت اجازات بحار الانوار جناب مستطاب آقاى شیخ محمد رازى رحمه‌الله اضافه گردیده است و شامل دو بخش است:

    بخش اول کتاب «الفیض القدسی» مرحوم محدث نورى است که بیان زندگى‌نامه پر از افتخار مرحوم علامه مجلسى رحمه‌الله مى‌باشد.

    بخشى دوم را پس از شرح معنى اجازه به فهرستى از کتب و رساله‌ها که در مورد اجازات نگاشته شده اختصاص داده است این مجموعه‌ى یکصد و سى‌دو عنوانى را از کتاب ارزشمند الذریعةتألیف علامه حاج آقا بزرگ تهرانى نقل نموده است.