قادری، رسول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# محیی‌الدین بن شاه فضل رسول قادری؛ | # محیی‌الدین بن شاه فضل رسول قادری؛ | ||
# شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی؛ | # شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی؛ | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۸: | ||
# مولانا حزم‌علی بلهوری؛ | # مولانا حزم‌علی بلهوری؛ | ||
# مولانا حکیم محمد ابراهیم سهارن‌پوری<ref>ر.ک: همان</ref>. | # مولانا حکیم محمد ابراهیم سهارن‌پوری<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
{{پایان}} | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در 1280ق، از دنیا رفت و پس از آنکه پسرش، شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی، بر او نماز میت خواند، در کنار آرامگاه پدرش دفن شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی در 1280ق، از دنیا رفت و پس از آنکه پسرش، شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی، بر او نماز میت خواند، در کنار آرامگاه پدرش دفن شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۴: | ||
==از نگاه دیگران== | ==از نگاه دیگران== | ||
# مولوی عبدالسلام سنبهلی، در تاریخ وفاتش شعری را سروده با این مطلع: | # مولوی عبدالسلام سنبهلی، در تاریخ وفاتش شعری را سروده با این مطلع: | ||
پیشوای اهل عرفان سرور اهل قبول | {{شعر}} | ||
{{ب|'' معدن فضل الهی حضرت فضل رسول''|2='' پیشوای اهل عرفان سرور اهل قبول''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
# مولانا معین‌الدین، شعری درباره او سروده با این مطلع: | # مولانا معین‌الدین، شعری درباره او سروده با این مطلع: | ||
بافضیلت باکرم باافتخار | {{شعر}} | ||
{{ب|'' حضرت فضل رسول نامدار''|2='' بافضیلت باکرم باافتخار''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
# احمدرضا خان قادری بریلوی، از وی با عناوینی همچون: «خاتم المحققين»، «عمدة المدققين»، «سيف الإسلام»، «أسد السنة»، «سد الفتنة»، «مولانا الأجل»، «السيف المسلول»، «معين الحق»، یاد کرده است؛ | # احمدرضا خان قادری بریلوی، از وی با عناوینی همچون: «خاتم المحققين»، «عمدة المدققين»، «سيف الإسلام»، «أسد السنة»، «سد الفتنة»، «مولانا الأجل»، «السيف المسلول»، «معين الحق»، یاد کرده است؛ | ||
و... <ref>ر.ک: همان</ref>. | و... <ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار (از مهم‌ترین کتاب‌های وی که در رد عقاید وهابیت نوشته شده است)؛ | # سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار (از مهم‌ترین کتاب‌های وی که در رد عقاید وهابیت نوشته شده است)؛ | ||
# بوارق محمدية؛ | # بوارق محمدية؛ | ||
| خط ۸۸: | خط ۹۴: | ||
# حاشیه میر زاهد ملا جلال؛ | # حاشیه میر زاهد ملا جلال؛ | ||
# طب الغريب<ref>همان</ref>. | # طب الغريب<ref>همان</ref>. | ||
{{پایان}} | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
سعادتی، قادر، «سلسله گزارش‌هایی از آثار اهل سنت در نقد افکار وهابیت (10)، گزارش کتاب «سيف الجبار المسلول على أعداء الأبرار»، اثر شاه فضل رسول قادری»، برگرفته از پایگاه تخصصی وهابیت‌پژوهی و جریان‌های سلفی، انتشار در 29/5/1393، دریافت شنبه 29 شهریور | [https://alwahabiyah.com/fa/Article/View/18696 سعادتی، قادر، «سلسله گزارش‌هایی از آثار اهل سنت در نقد افکار وهابیت (10)، گزارش کتاب «سيف الجبار المسلول على أعداء الأبرار»، اثر شاه فضل رسول قادری»، برگرفته از پایگاه تخصصی وهابیت‌پژوهی و جریان‌های سلفی، انتشار در 29/5/1393، دریافت شنبه 29 شهریور 1399] | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۸: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:آبان (99)]] | ||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۳۷
| نام | شاه فضل رسول قادری |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | عبدالحمید |
| متولد | 1213ق |
| محل تولد | هندوستان |
| رحلت | 1280ق |
| اساتید | عبدالله سراج |
| برخی آثار | سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02304AUTHORCODE |
شاه فضل رسول قادری (1213-1280ق)، ملقب به سیف‌الله المسلول، از علمای حنفی‌مذهب قرن سیزدهم هجری هندوستان، از شاگردان شیخ عبدالله سراج، از اساتید شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی و صاحب کتاب «سيف الجبار المسلول على أعداء الأبرار».
نام، لقب و نسب
شاه فضل رسول بن عبدالحمید قادری بدایونی هندی حنفی که با لقب سیف‌الله المسلول نیز شناخته می‌شود، از نسل عثمان بن عفان است[۱].
ولادت
وی در سال 1213ق، در هندوستان به دنیا آمد[۲].
مذهب و عقاید
وی از نظر فقهی، حنفی‌مذهب بوده و از بزرگان سلسله قادریه و سلسله چشتیه نقشبندیه و سلسله سهروردیه اجازه داشته است[۳].
تحصیلات و اساتید
وی دروس ابتدایی مانند صرف و نحو را از پدرش آموخت و در ادامه برای حج و آموختن علم، به مکه سفر کرد و در آنجا از اساتیدی همچون شیخ عبدالله سراج و عابد مدنی در علم تفسیر و حدیث، استفاده کرد و بعدها به وطن خود برگشت[۴].
شاگردان
- محیی‌الدین بن شاه فضل رسول قادری؛
- شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی؛
- فیض احمد بدیوانی؛
- مولانا اسدالله خال‌الله‌آبادی؛
- مولانا عنایت رسول چریاکویی؛
- مولانا شاه احمدسعید دهلوی؛
- مولانا عبدالقادر حیدرآبادی؛
- مولانا حزم‌علی بلهوری؛
- مولانا حکیم محمد ابراهیم سهارن‌پوری[۵].
وفات
وی در 1280ق، از دنیا رفت و پس از آنکه پسرش، شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی، بر او نماز میت خواند، در کنار آرامگاه پدرش دفن شد[۶].
از نگاه دیگران
- مولوی عبدالسلام سنبهلی، در تاریخ وفاتش شعری را سروده با این مطلع:
| معدن فضل الهی حضرت فضل رسول | پیشوای اهل عرفان سرور اهل قبول |
- مولانا معین‌الدین، شعری درباره او سروده با این مطلع:
| حضرت فضل رسول نامدار | بافضیلت باکرم باافتخار |
- احمدرضا خان قادری بریلوی، از وی با عناوینی همچون: «خاتم المحققين»، «عمدة المدققين»، «سيف الإسلام»، «أسد السنة»، «سد الفتنة»، «مولانا الأجل»، «السيف المسلول»، «معين الحق»، یاد کرده است؛
و... [۷].
آثار
- سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار (از مهم‌ترین کتاب‌های وی که در رد عقاید وهابیت نوشته شده است)؛
- بوارق محمدية؛
- تصحيح المسائل؛
- المعتقد المنتقد؛
- إحقاق الحق؛
- فوز المؤمنين؛
- فصل الخطاب؛
- رساله طریقت؛
- تثبيت القدمين؛
- شرح فصوص الحكم؛
- تلخيص الحق؛
- شرح أحاديث ملتقطة أبواب صحيح مسلم؛
- حرز معظم؛
- حاشیه میر زاهد بر رساله قطبیه؛
- حاشیه میر زاهد ملا جلال؛
- طب الغريب[۸].
پانویس
منابع مقاله