طائی، احمد بن عامر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۸

احمد بن عامر طائی

احمد بن عامر طائی (157-‌260ق)، از اصحاب امام رضا(ع)، امام‌ هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) و از راویان حدیث بوده است.

ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی، در سال ۱۵۷ق، به دنیا آمد^[۱].

وی از نسل عامر بن حسان بن شریح است که حسان در صفین و عامر در کربلا به شهادت رسیدند^[۲].

وی از اصحاب امام رضا(ع) بود که در سال ۱۹۴ق، آن حضرت را ملاقات کرده و از ایشان روایت کرده است^[۳].

فرزندش عبدالله گفته است که پدرم مؤذن امام‌ هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بود^[۴].

از گفتار صدوق برداشت می‌شود که وی از اصحاب امام‌ هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بوده و تا آن زمان، بیش از صد سال عمر داشته است^[۵].

از وی، پسرش عبدالله (متوفی ۳۲۴ق) و ابراهیم بن‌ هاشم روایت کرده‌اند^[۶].

مامقانی به نقل از شیخ صدوق می‌نویسد که عبدالله بن احمد طائی در سال ۲۶۰ق، از پدرش ابوجعد حدیث شنیده است^[۷].

وی در سال 260ق، به رحمت ایزدی پیوسته است^[۸].

اثر احمد طائی نوشته‌ای است که از امام رضا(ع) روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا(ع)»، «صحيفة الرضا(ع)»، «مسند الرضا(ع)» و «الرضويات» شهرت دارد^[۹].

@@ خط ۷۰: / خط ۷۰: @@
 http://wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AC%D8%B9%D8%AF_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A7%D9%85%D8%B1_%D8%B7%D8%A7%D8%A6%DB%8C
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
+[[ابی الجعد]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]
 [[رده:مقالات جدید]]