مشاط، حسن بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |شیخ محمد مشاط | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |مکه | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[حمدان ونیسی الجزائری]] | ||
[[محمد زيدان]] | |||
[[محمد كتانی]] | |||
محمد خضر بن مایابی جكنی | |||
عمر حمدان محرسی | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[أنارة الدجی في مغازي خير الوری صلی‌الله‌‌عليه‌‌و‌سلم]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''حسن بن محمد مشاط''' (1317- 1399ق)، | '''حسن بن محمد مشاط''' (1317- 1399ق)، فقیه، محقق مالکی، از بزرگان علمای سلفی مکه | ||
[[ابوسلیمان، عبدالوهاب ابراهیم|عبدالوهاب بن ابراهیم ابوسلیمان]] از شاگردان او بود. | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۸: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وى ابتدا در مدرسه صولتيه تحصيلات خود را آغاز نمود و در مسجد الحرام از محضر بزرگان علم بهره‌مند گشت. | وى ابتدا در مدرسه صولتيه تحصيلات خود را آغاز نمود و در مسجد الحرام از محضر بزرگان علم بهره‌مند گشت. | ||
از اساتید او می‌توان به [[حمدان ونیسی الجزائری]] سپس مدنی و [[محمد زيدان]] و [[محمد كتانی]] و محمد خضر بن مایابی جكنی وعمر حمدان محرسی را می‌توان نام برد. | |||
وى به بسيارى از بلاد عربى همچون مصر، شام، فلسطين، لبنان و سودان سفر كرد و از محضر عالمان هر ديار اجازاتى دريافت كرد و به برخى از آنها نيز اجازاتى داد. همچنين در مساجد هر شهر به تشكيل حلقات درسى همت گماشت و شاگردان فراوانى تربيت نمود. او همچنين مدت پانزده سال به قضاوت در «المحكمة الشرعية الكبرى» در مكه مكرمه مشغول شد. | وى به بسيارى از بلاد عربى همچون مصر، شام، فلسطين، لبنان و سودان سفر كرد و از محضر عالمان هر ديار اجازاتى دريافت كرد و به برخى از آنها نيز اجازاتى داد. همچنين در مساجد هر شهر به تشكيل حلقات درسى همت گماشت و شاگردان فراوانى تربيت نمود. او همچنين مدت پانزده سال به قضاوت در «المحكمة الشرعية الكبرى» در مكه مكرمه مشغول شد. | ||
آثار | == وفات == | ||
نویسنده سرانجام در سال 1399 ه.ق به ديار باقى شتافت. | |||
== آثار == | |||
رفع الأستار عن مخدرات طلعة الأنوار، شرح المنظومة البيقونية، إسعاف اهل الايمان بوظائف شهر رمضان، الجواهر الثمينة في بيان أدلة عالم المدينة، حاشيه بر لب الاصول، البهجة السنيّة في شرح الخريدة في علم التوحيد، إنارة الدّجى و.... | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
[[أنارة الدجی في مغازي خير الوری صلی‌الله‌‌عليه‌‌و‌سلم]] | [[أنارة الدجی في مغازي خير الوری صلی‌الله‌‌عليه‌‌و‌سلم]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۱۹
| نام | مشاط، حسن بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | شیخ محمد مشاط |
| متولد | 1317ق |
| محل تولد | مکه |
| رحلت | 1399ق |
| اساتید | حمدان ونیسی الجزائری
محمد خضر بن مایابی جكنی عمر حمدان محرسی |
| برخی آثار | أنارة الدجی في مغازي خير الوری صلی‌الله‌‌عليه‌‌و‌سلم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01554AUTHORCODE |
حسن بن محمد مشاط (1317- 1399ق)، فقیه، محقق مالکی، از بزرگان علمای سلفی مکه
عبدالوهاب بن ابراهیم ابوسلیمان از شاگردان او بود.
ولادت
به سال 1317 ه.ق در مكّۀ مكرمه در خاندان آل مشاط ديده به جهان گشود.
تحصیلات
وى ابتدا در مدرسه صولتيه تحصيلات خود را آغاز نمود و در مسجد الحرام از محضر بزرگان علم بهره‌مند گشت.
از اساتید او می‌توان به حمدان ونیسی الجزائری سپس مدنی و محمد زيدان و محمد كتانی و محمد خضر بن مایابی جكنی وعمر حمدان محرسی را می‌توان نام برد.
وى به بسيارى از بلاد عربى همچون مصر، شام، فلسطين، لبنان و سودان سفر كرد و از محضر عالمان هر ديار اجازاتى دريافت كرد و به برخى از آنها نيز اجازاتى داد. همچنين در مساجد هر شهر به تشكيل حلقات درسى همت گماشت و شاگردان فراوانى تربيت نمود. او همچنين مدت پانزده سال به قضاوت در «المحكمة الشرعية الكبرى» در مكه مكرمه مشغول شد.
وفات
نویسنده سرانجام در سال 1399 ه.ق به ديار باقى شتافت.
آثار
رفع الأستار عن مخدرات طلعة الأنوار، شرح المنظومة البيقونية، إسعاف اهل الايمان بوظائف شهر رمضان، الجواهر الثمينة في بيان أدلة عالم المدينة، حاشيه بر لب الاصول، البهجة السنيّة في شرح الخريدة في علم التوحيد، إنارة الدّجى و....