نشأت، سید محمدصادق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | نشات، صادق | | data-type="authorOtherNames" | نشات، صادق | ||
میرداماد | |||
محمدصادق حسینی | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |سید محمد مهدی حسینی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۷: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در سال 1275ش در کربلا متولد شد. | در سال 1275ش در کربلا متولد شد. اسمش در اصل محمدصادق حسینی بود، تا این که بعد از اقامتش در مصر نام صادق نشأت را بر خود برگزید، و بعد از این که در تهران مستقر شد لقب میرداماد را نیز بر خود افزود، زیرا نسبش به [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|میرداماد]] مرتبط است. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۲۳
| نام | نشأت، محمدصادق |
|---|---|
| نام‌های دیگر | نشات، صادق
میرداماد محمدصادق حسینی |
| نام پدر | سید محمد مهدی حسینی |
| متولد | 1275 ش |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | 1346ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | كتاب النصيحة المعروف باسم قابوس نامه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06556AUTHORCODE |
محمدصادق نشأت (1275-1346یا 1347ش)، نویسنده، مترجم و مدرس، استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکدۀ معقول و منقول و مدرسۀ عالی سپهسالار
ولادت
در سال 1275ش در کربلا متولد شد. اسمش در اصل محمدصادق حسینی بود، تا این که بعد از اقامتش در مصر نام صادق نشأت را بر خود برگزید، و بعد از این که در تهران مستقر شد لقب میرداماد را نیز بر خود افزود، زیرا نسبش به میرداماد مرتبط است.
تحصیلات
وى ابتدا منطق، فلسفه، اصول، حديث، تفسير، زبان و ادبيات فارسى و عربى را آموخت و پس از آن، زبان‌هاى تركى عثمانى و انگليسى را فراگرفت. در بيست و چهارسالگى وارد وزارت فرهنگ شد و چندين سال از طرف اين وزارت سرپرستى مدارس ايران را در عراق به عهده داشت. وى پس از بازگشت به ايران، در آموزشگاه‌هاى تهران، دانشكده معقول و منقول و مدرسه عالى سپهسالار به تدريس زبان عربى، تاريخ و جغرافياى ايران و كشورهاى اسلامى پرداخت. در ۱۳۳۰ش، به دعوت دانشگاه قاهره به تدریس زبان و ادبیات فارسی در آن دانشگاه و «دانشکدۀ عین شمس» پرداخت. سپس تا ۱۳۴۴ش، رایزن فرهنگی ایران در مصر بود.
نشأت در مدت پانزده ساله سرپرستى و تدريس خود، چندين كتاب از فارسى به عربى ترجمه كرد. همچنین مقالات زیادی از او در نشریه‌هایی مانند حبل‌المتین، شفق سرخ و طوفان به‌چاپ رسیده است. او همچنين مدتى استاد دانشگاه تهران بود و در دانشكده الهيات و معارف اسلامى تدريس نمود.
وفات
وى در سال 1346 يا 1347 در تهران درگذشت.
آثار
- آموزگار عربى
- سلسله فلاسفه ايران در اسلام (شرح حال غزالى)
- تاريخ سياسى خليج فارس
- توحيد اهل توحيد (ترجمه)
- دستور كاميابى (ترجمه)
- شرح وقايع زندگانى محمدعلى پاشا مؤسس سلسله خديويه مصر (ترجمه)
- فن معاشرت (ترجمه)
- العلم الجديد (ترجمه به فارسى و عربى).