میرزاده اهری، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" |سيد محمد اهرى | | data-type="authorfatherName" |سيد محمد میرزاده اهرى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" | 1363ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" | 1361ش / 1403ق / 1982م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد عباس ميرزاده اهرى'''، ( 1363- 1403 ق) روحانی و نویسنده، قاضی، حاکم شرع و ریاست دادگاههای انقلاب شهرستانهای «میانه»، «هشتبر»، «آستارا» و «خلخال»<ref>http://ahari.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html</ref> | '''سيد عباس ميرزاده اهرى'''، ( 1363- 1403 ق) برابر با (1323 - 1361 ش) روحانی و نویسنده، قاضی، حاکم شرع و ریاست دادگاههای انقلاب شهرستانهای «میانه»، «هشتبر»، «آستارا» و «خلخال»<ref>http://ahari.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html</ref> | ||
== تولد == | == تولد == | ||
سيد عباس ميرزاده فرزند | سيد عباس ميرزاده فرزند سيّد محمّد اهرى، اصالتاً اهل روستای «سیّد محمد لو» در حوالی اهر بود که در حال حاضر از توابع مشکین شهر در استان اردبیل است. وی در سال 1363ق در اهر- واقع در استان آذربايجان شرقى- به دنیا آمد و ثبت تاریخ 1358 به عنوان سال تولد او در کتاب «جواهر کلام» اشتباه است.<ref>جواهر کلام، عبدالحسین، ج2، ص875</ref> | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
او از | او از دو همسر خویش، دارای سه پسر به نام‌های: 1- سيد كاظم 2- سيد رضا 3- سيد مرتضى و پنج دختر بود. کوچکترین فرزند ذکورش سیّد مرتضی میرزاده اهری از اساتید و نویسندگان کنونی حوزه علمیه قم و شاگرد محمّد جواد فاضل لنکرانی است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ميرزاده در | ميرزاده در شب اربعین سال 1403 قمری برابر 15 آذر 1361ش در حالی که به جهت سخنرانی دینی از قم به سوی تهران می رفت، در اوایل اتوبان قم - تهران تصادف نموده و از دنیا رفت. پيكرش به قم حمل و در قبرستان بقيع دفن شد.<ref>همان، ص876</ref> سید موسی شبیری زنجانی بر پیکر وی نماز میت اقامه کرد. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
===در قم=== | ===در قم=== | ||
او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مكارم شيرازى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى تبريزى]] و [[دوانی، علی|على دوانى]] به اتمام رساند. سید عباس، دروس خارج را | او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مكارم شيرازى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى تبريزى]] و [[دوانی، علی|على دوانى]] به اتمام رساند. سید عباس، دروس خارج را عمدتاً از محضر [[شریعتمداری، کاظم|آيتالله سيد كاظم شريعتمدارى]] فرا گرفت<ref>همان</ref> و در دروس خارج فقه آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی نیز شرکت داشت. | ||
==عضویت در نشریات فرهنگی== | ==عضویت در نشریات فرهنگی== | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۵۸
| نام | میرزاده اهری، عباس |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ميرزاده، عباس
سيد عباس ميرزاده اهرى |
| نام پدر | سيد محمد میرزاده اهرى |
| متولد | 1363ق |
| محل تولد | «ميركند» اهر |
| رحلت | 1361ش / 1403ق / 1982م |
| اساتید | ناصر مكارم شيرازى، |
| برخی آثار | در پیرامون نهج‌البلاغه (ط. جامعه مدرسین) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06593AUTHORCODE |
سيد عباس ميرزاده اهرى، ( 1363- 1403 ق) برابر با (1323 - 1361 ش) روحانی و نویسنده، قاضی، حاکم شرع و ریاست دادگاههای انقلاب شهرستانهای «میانه»، «هشتبر»، «آستارا» و «خلخال»[۱]
تولد
سيد عباس ميرزاده فرزند سيّد محمّد اهرى، اصالتاً اهل روستای «سیّد محمد لو» در حوالی اهر بود که در حال حاضر از توابع مشکین شهر در استان اردبیل است. وی در سال 1363ق در اهر- واقع در استان آذربايجان شرقى- به دنیا آمد و ثبت تاریخ 1358 به عنوان سال تولد او در کتاب «جواهر کلام» اشتباه است.[۲]
فرزندان
او از دو همسر خویش، دارای سه پسر به نام‌های: 1- سيد كاظم 2- سيد رضا 3- سيد مرتضى و پنج دختر بود. کوچکترین فرزند ذکورش سیّد مرتضی میرزاده اهری از اساتید و نویسندگان کنونی حوزه علمیه قم و شاگرد محمّد جواد فاضل لنکرانی است.
وفات
ميرزاده در شب اربعین سال 1403 قمری برابر 15 آذر 1361ش در حالی که به جهت سخنرانی دینی از قم به سوی تهران می رفت، در اوایل اتوبان قم - تهران تصادف نموده و از دنیا رفت. پيكرش به قم حمل و در قبرستان بقيع دفن شد.[۳] سید موسی شبیری زنجانی بر پیکر وی نماز میت اقامه کرد.
اساتید
در اهر و تبریز
سيد عباس، بخشى از مقدمات را نزد شيخ يدالله دهقان در اهر آموخت. سپس در سال 1338 ش به تبريز رفت و در حوزه آن ديار نزد آقايان: سيد حبيب موسوى (ساكن بستانآباد)، ميرزا محمد آصفى، ميرزا رسول شاهدى و سيد رضا مرندى به تكميل مقدمات و ادبيات پرداخت.[۴]
در قم
او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات ناصر مكارم شيرازى، جعفر سبحانى تبريزى و على دوانى به اتمام رساند. سید عباس، دروس خارج را عمدتاً از محضر آيتالله سيد كاظم شريعتمدارى فرا گرفت[۵] و در دروس خارج فقه آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی نیز شرکت داشت.
عضویت در نشریات فرهنگی
وى روى به راهنمايى نسل جوان آورد و از راه قلم و زبان به بيان حقايق و آشنايى جوانان با مذهب همت گماشت. از جمله كارهاى فرهنگى ايشان می‌توان به: عضويت در هيئت تحريريه مجله «نسل نو»، عضويت در هيئت تحريريه مجله «پيام شادى» و از اعضاى مؤسس مجله «غذاى فكرى براى نسل جوان» بود، اشاره كرد. او مقالات فراوانی در مجلات مذكور نوشت.[۶]
آثار
- نهجالبلاغة چيست؟ (ترجمه كتاب ما هو نهجالبلاغة؟اثر علامه سيد هبةالدين شهرستانى)؛
- همكارى در تأليف کتاب تجليگاه ولايت.[۷]
پانویس
منابع مقاله
- جواهر کلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، انصاریان، چاپ اول، قم، 1424 ق.
- پایگاه اندیشوران حوزه