مهائمی، علی بن احمد

مهائمی، علی بن احمد

نام	مهائمی، علی بن احمد
نام‌های دیگر
نام پدر	احمد
متولد	776ق
محل تولد	هند
رحلت	835ق
اساتید
برخی آثار	تفسير ألم، شرح فصوص الحكم، الزوارف في شرح عوارف المعارف
کد مؤلف	AUTHORCODE04181AUTHORCODE

على بن احمد بن ابراهيم بن اسماعيل علاءالدين مهائمى دكنى هندى حنفى، از فقيهان، متكلمان، مفسران و صوفيان هند است كه در سال 776ق، به دنيا آمد.

وى، بزرگ‌ترين مفسر دوره اول (پيش از گوركانيان) در هند است. او نيز از جمله علماى عارف بوده كه در علوم اسلامى و نيز در عرفان عملى، يد طولى و تبحر زيادى داشته است. وى داراى ده‌ها بلكه صدها تصنيف است. اما تفسير وى كه برخى آن را بزرگ‌ترين اثر تفسيرى دوره اول ناميده‌اند، تفسير «تبصير الرحمان و تيسير المنان» نام دارد. اين اثر به نام «تفسير رحمانى» يا «تفسير مهائمى» نيز معروف است. موضوع اصلى اين تفسير، «نظم قرآن» بوده و مهائمى در آن، به مطالعه ارتباط آيات و سوره‌ها با يكديگر پرداخته است. وى آيات را به‌گونه‌اى تفسير مى‌كند كه روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبک، روشن گردد؛ در ضمن، او مفاهيم آيات را نيز بيان مى‌كند

آثار

مهائمى علاوه بر تفسير مزبور، نگاشته‌هاى ديگرى نيز دارد كه برخى از آنها عبارتند از:

1. تفسير ألم؛
2. شرح فصوص الحكم؛
3. الزوارف في شرح عوارف المعارف؛
4. شرح نصوص صدرالدين قونوى

وفات

وی در سال 835ق، بدرود حيات گفت

منابع مقاله

1. مهدوى راد، محمدعلى، «سير نگارش‌هاى علوم قرآنى (7)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: بينات، شماره 10، تابستان 1375.

2. بغدادى، اسماعيل پاشا، «هدية العارفين أسماء المؤلفين في آثار المصنفين»، استانبول، المعارف الجلية، 1951.

3. نقوى، سيد على‌محمد، «تفسير و مفسران در هند»، رايزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ايران - دهلى نو، چاپ اول، 1393، آدرس اينترنتى كتاب:

http://newdelhi.icro.ir/uploads/tafseer-mufassirin.pdf.

وابسته‌ها

تفسیر القرآن المسمی تبصیر الرحمن و تیسیر المنّان

خصوص النعم فی شرح فصوص الحکم

تفسير المهائمي، المسمی تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما يشير إلی إعجاز القرآن