ابن ابیدینار، محمد بن ابیالقاسم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فىالرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم. | از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فىالرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم. | ||
مهمترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابىدينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امیر على باى بن مرادباى (از خاندانهاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است.<ref>سجادی، صادق، ج2، ص651</ref>. | مهمترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابىدينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امیر على باى بن مرادباى (از خاندانهاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1337 سجادی، صادق، ج2، ص651]</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
سجادی، صادق، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374 | [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1337 سجادی، صادق، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374] | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده: | [[رده:اسفند(98)]] |
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۳۸
نام | ابنابیدینار، محمد بن ابیالقاسم |
---|---|
نامهای دیگر | قیروانی، محمد بن ابیالقاسم
ابندینار، محمد بن ابوالقاسم ابنابیدینار، ابوعبدالله محمد بن ابیالقاسم |
نام پدر | ابوالقاسم |
متولد | |
محل تولد | تونس |
رحلت | 1110 ق یا 1698 م |
اساتید | ابنالشيخ محمد فتاته
شيخ على بن عبدالواحد انصارى |
برخی آثار | المونس فی اخبار افریقیه و تونس |
کد مؤلف | AUTHORCODE06346AUTHORCODE |
ابن ابىدينار، ابوعبدالله محمّد بن ابىالقاسم رُعَينى قيروانى (1110ق1698/م)، منسوب به ابوالمهاجر دينار، فاتح معروف، اديب، شاعر، قاضى و مورخ تونسى.
تولد و وفات
از تاريخ ولادت و مرگ و زندگى او آگاهى در دست نيست؛ اما گفتهاند كه از خاندانى برخاست كه داراى مناصب دولتى و مقامات علمى بودند.
اساتید
ابن ابىدينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خویش چون ابنالشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت.
آثار
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فىالرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم.
مهمترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابىدينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امیر على باى بن مرادباى (از خاندانهاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است.[۱].
پانویس
منابع مقاله