۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''حجتالاسلام سيد هادى خسروشاهى''' (1317-1398ش)، در سال 1317ش در تبريز، در خانوادهاى آراسته به دين، علم و فقاهت، به دنيا آمد. تاريخ سه قرن از حيات و كوشش علمى و فقهى اجداد وى، كه جملگى از علماى بزرگ و فقهاى نامدار ايران و عراق در دوران خود بودهاند، اين حقيقت را به خوبى روشن مىسازد. | '''حجتالاسلام سيد هادى خسروشاهى''' (1317-1398ش)، نویسنده، محقق، اندیشمند بزرگ حوزوی، سفير وقت جمهورى اسلامى ايران در واتيکان در سال ۱۳۶۰ش، رئيس نمايندگى جمهورى اسلامى ايران در مصر (قاهره)، مشاور وزير در دفتر مطالعات سياسى و بين المللى | ||
== ولادت == | |||
در سال 1317ش در تبريز، در خانوادهاى آراسته به دين، علم و فقاهت، به دنيا آمد. تاريخ سه قرن از حيات و كوشش علمى و فقهى اجداد وى، كه جملگى از علماى بزرگ و فقهاى نامدار ايران و عراق در دوران خود بودهاند، اين حقيقت را به خوبى روشن مىسازد. | |||
پدر وى، آيتالله سيد مرتضى خسروشاهى، از علما و فقهاى بزرگ و صاحب رساله آذربايجان و تحصيل كرده نجف بود. | پدر وى، آيتالله سيد مرتضى خسروشاهى، از علما و فقهاى بزرگ و صاحب رساله آذربايجان و تحصيل كرده نجف بود. | ||
== تحصیلات == | |||
تحصيلات مقدماتى را در تبريز به پايان رسانيد و پس از رحلت پدر بزرگوارش در سال 1342ش، در پانزده سالگى عازم قم شد و در حوزه علميه به تحصيل دروس سطح پرداخت. دروس فلسفه، تفسير، فقه و اصول را در حضور اساتيدى چون: آيات عظام [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] (به مدت چهار ماه)، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[شریعتمداری، کاظم|آيتالله شريعتمدارى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] و ديگر بزرگان تلمذ نمود و به دريافت اجازاتى در امور حسبيه (منوط به اذن فقها) و همچنين در مراحل علمى بالاتر (اجتهاد) و نقل حديث از علما و مراجع بزرگ نجف، قم و مشهد نائل آمد: از آن جمله: [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، [[مرعشی، شهابالدین|سيد شهابالدين نجفى مرعشى]]، [[شریعتمداری، کاظم|سيد محمد كاظم شريعتمدارى]]، سيد محمد هادى ميلانى، [[روحانی، محمدصادق|سيد محمد صادق روحانى]]، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]]، [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]]، سيد احمد زنجانى، ميرزا عبدالجواد جبل عاملى و ميرزا ابوالفضل زاهدى قمى. | تحصيلات مقدماتى را در تبريز به پايان رسانيد و پس از رحلت پدر بزرگوارش در سال 1342ش، در پانزده سالگى عازم قم شد و در حوزه علميه به تحصيل دروس سطح پرداخت. دروس فلسفه، تفسير، فقه و اصول را در حضور اساتيدى چون: آيات عظام [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] (به مدت چهار ماه)، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[شریعتمداری، کاظم|آيتالله شريعتمدارى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] و ديگر بزرگان تلمذ نمود و به دريافت اجازاتى در امور حسبيه (منوط به اذن فقها) و همچنين در مراحل علمى بالاتر (اجتهاد) و نقل حديث از علما و مراجع بزرگ نجف، قم و مشهد نائل آمد: از آن جمله: [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، [[مرعشی، شهابالدین|سيد شهابالدين نجفى مرعشى]]، [[شریعتمداری، کاظم|سيد محمد كاظم شريعتمدارى]]، سيد محمد هادى ميلانى، [[روحانی، محمدصادق|سيد محمد صادق روحانى]]، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]]، [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]]، سيد احمد زنجانى، ميرزا عبدالجواد جبل عاملى و ميرزا ابوالفضل زاهدى قمى. | ||