ابن مفلح، محمد بن مفلح: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |
    | data-type="authorfatherName" |مفلح
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |
    | data-type="authorbirthDate" |710ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |بيت‌المقدس
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |736 ق
    | data-type="authorDeathDate" |736ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[ذهبى]]
     
    مزّى
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۳۱: خط ۳۳:
    </div>
    </div>


    '''شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح'''، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است.
    '''شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح''' (710 - 763ق)، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است.


    ==تولد==
    ==تولد==
    خط ۵۶: خط ۵۸:


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references/>
    <references />


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==

    نسخهٔ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۱۴

    ابن مفلح، محمد بن مفلح‏
    نام ابن مفلح، محمد بن مفلح‏
    نام‌های دیگر
    نام پدر مفلح
    متولد 710ق
    محل تولد بيت‌المقدس
    رحلت 736ق
    اساتید ذهبى

    مزّى

    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE08829AUTHORCODE

    شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن مفلح (710 - 763ق)، سر سلسله و مهم‌ترين شخصيت خاندان ابن مفلح است.

    تولد

    زركلى از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيت‌المقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت.

    اساتید

    مشاهيرى چون ذهبى و مزّى از مشايخ او بوده‌اند.

    مناصب

    شمس‌الدين كه نيابت قاضى القضاة جمال‌الدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمس‌الدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود.

    آثار

    1. الآداب الشرعية و المنح المرعية؛
    2. اصول الفقه؛
    3. رسالة في العمل بالخطوط؛
    4. النكت و الفوائد السنية على مشكلات المحرّر لمجدالدين ابن تيمیة.


    وفات

    شمس‌الدين پس از سالها تأليف و تدريس در مدارس دمشق چون صاحبيه و جوزيه سرانجام در سال 763ق در دمشق درگذشت و در مقبرة ابن قدامة در كوه قاسيون به خاک سپرده شد[۱].


    پانویس

    1. مؤذن جامی، محمد هادی، ج4، ص654-655

    منابع مقاله

    مؤذن جامی، محمد هادی، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377


    وابسته‌ها