ابن حبیب، حسن بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" |عمر | | data-type="authorfatherName" |عمر بن حسن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |تذکرة النبيه في ايام المنصور و بنيه | ||
[[المنتقی من درة الأسلاک في دولة «ملک» الأتراک «في تاريخ حلب الشهباء»]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''حسن بن عمر بن حسن بن عمر بن حبيب''' در شهر حلب از شهرهاى امروزى سوريه در سال 710ق متولد شد. پدرش عمر بن حسن از مشاهير زمانه خود محسوب مى‌شد و از شاگردان [[ذهبى]] محسوب مى‌شود. وى در شهر حلب در محضر اساتيدى چون على بن ابراهیم و عبدالرحمن بن صالح عجمى شاگردى كرد و علم حديث را آموخت. | '''حسن بن عمر بن حسن بن عمر بن حبيب''' (710-779ق)، در شهر حلب از شهرهاى امروزى سوريه در سال 710ق متولد شد. پدرش عمر بن حسن از مشاهير زمانه خود محسوب مى‌شد و از شاگردان [[ذهبى]] محسوب مى‌شود. وى در شهر حلب در محضر اساتيدى چون على بن ابراهیم و عبدالرحمن بن صالح عجمى شاگردى كرد و علم حديث را آموخت. | ||
وى در جهت كسب علم به مناطق زيادى سفر كرد. وى چندين مرتبه به حجاز و زيارت خانه خدا و حرم نبوى شرفياب شد. بعدها سفرى به قاهره داشت و از اهل علم و حديث این مناطق كسب فيض كرد. | وى در جهت كسب علم به مناطق زيادى سفر كرد. وى چندين مرتبه به حجاز و زيارت خانه خدا و حرم نبوى شرفياب شد. بعدها سفرى به قاهره داشت و از اهل علم و حديث این مناطق كسب فيض كرد. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۴: | ||
در زمان ابن‌حبيب در مصر شمار زيادى از مورخين طراز اول در این شهر زندگى می‌كردند كه از آن جمله وزير معروف بيبرس دوادار، ابوالفدا، ابن‌شاكر و ابن‌كثير را مى‌توان نام برد. در این میان ابن‌حبيب از مورخينى همانند ابن‌فضل الله العمرى، ابن‌الوردى، ابن ابیک ال[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، تاج‌الدين السبکىو علم‌الدين البرزالى بيشترين استفاده را برد. | در زمان ابن‌حبيب در مصر شمار زيادى از مورخين طراز اول در این شهر زندگى می‌كردند كه از آن جمله وزير معروف بيبرس دوادار، ابوالفدا، ابن‌شاكر و ابن‌كثير را مى‌توان نام برد. در این میان ابن‌حبيب از مورخينى همانند ابن‌فضل الله العمرى، ابن‌الوردى، ابن ابیک ال[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، تاج‌الدين السبکىو علم‌الدين البرزالى بيشترين استفاده را برد. | ||
وى در شهرهاى مختلف كارهاى ديوانى انجام مى‌داد | وى در شهرهاى مختلف كارهاى ديوانى انجام مى‌داد. | ||
== وفات == | |||
سرانجام در 21 ربيع‌الاول 779ق در ارغون وفات يافت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۶
| نام | ابن حبیب، حسن بن عمر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن حبیب ال‍ح‍ل‍ب‍ی، اب‍وم‍ح‍م‍د
بدرالدین ال‍ح‍ل‍ب‍ی حلبی، ابن حبیب حلبی، ب‍در ال‍دی‍ن ح‍ل‍ی، ام‍ام حبیب ابن حبیب حلبی، بدرالدین حسن بن عمر بن حسن بن عمر بن حبیب حلبی |
| نام پدر | عمر بن حسن |
| متولد | 710ق |
| محل تولد | حلب |
| رحلت | 779 ق |
| اساتید | عبدالرحمن بن صالح عجمى
على بن ابراهیم |
| برخی آثار | تذکرة النبيه في ايام المنصور و بنيه
المنتقی من درة الأسلاک في دولة «ملک» الأتراک «في تاريخ حلب الشهباء» |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03999AUTHORCODE |
حسن بن عمر بن حسن بن عمر بن حبيب (710-779ق)، در شهر حلب از شهرهاى امروزى سوريه در سال 710ق متولد شد. پدرش عمر بن حسن از مشاهير زمانه خود محسوب مى‌شد و از شاگردان ذهبى محسوب مى‌شود. وى در شهر حلب در محضر اساتيدى چون على بن ابراهیم و عبدالرحمن بن صالح عجمى شاگردى كرد و علم حديث را آموخت.
وى در جهت كسب علم به مناطق زيادى سفر كرد. وى چندين مرتبه به حجاز و زيارت خانه خدا و حرم نبوى شرفياب شد. بعدها سفرى به قاهره داشت و از اهل علم و حديث این مناطق كسب فيض كرد.
در زمان ابن‌حبيب در مصر شمار زيادى از مورخين طراز اول در این شهر زندگى می‌كردند كه از آن جمله وزير معروف بيبرس دوادار، ابوالفدا، ابن‌شاكر و ابن‌كثير را مى‌توان نام برد. در این میان ابن‌حبيب از مورخينى همانند ابن‌فضل الله العمرى، ابن‌الوردى، ابن ابیک الصفدى، تاج‌الدين السبکىو علم‌الدين البرزالى بيشترين استفاده را برد.
وى در شهرهاى مختلف كارهاى ديوانى انجام مى‌داد.
وفات
سرانجام در 21 ربيع‌الاول 779ق در ارغون وفات يافت.
آثار
1 اخبار الدول و تذكار الاول؛
2 ارشاد السامع و القارى المنتقى من صحيح البخارى؛
3 تحية المسلم من شعر ابن المعلم؛
4 التوشيح في شرح الحاوى؛
5 درة الاسلاك في دولة الاتراك؛
6 دليل المجتاز بارض الحجاز؛
7 الشذور؛
8 تشنيف السامع في وصف الجامع؛
9 نسيم الصبا؛
10 كشف المروط عن محاسن الشروط؛
11 الكوكب الوقاد من کتاب الاعتقاد؛
12 المختار؛
13 معانى اهل البيان من وفيات الاعيان؛
14 النجم الثاقب في اشرف المناقب؛
15 نوح الفاقد؛
16 الفوائد المنتقاة من تاريخ صاحب حماة؛
17 نفحات الارج من کتاب تبصرة الفرج لابن‌الجوزى.