احمدی شاهرودی، احمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←آثار) |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# تقليد الاعلم؛ | |||
# سيرى در عقايد؛ | |||
# به سوى خدا بروید؛ | |||
# جنگ خبير؛ | |||
# انگيزه حق؛ | |||
# تفسير موضوعى قرآن مجيد. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۲
| نام | احمدی شاهرودی، احمدعلی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | شاهرودی، احمدعلی بن محمدحسن |
| نام پدر | شيخ محمدحسن |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | میامی شاهرود |
| رحلت | 1375 ش یا 1417 ق |
| اساتید | سيدحسين بروجردى |
| برخی آثار | تقليد الأعلم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02598AUTHORCODE |
شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى (1305-1375ش)، فقیه، مجتهد، استاد حوزه، نویسنده،
در سال 1305ش (1346ق) در میامی شاهرود به دنيا آمد. پدرش شيخ محمدحسن یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده می‌كردند.
تحصیلات
پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت.
وى سپس به حوزه علمیه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: سيدحسين بروجردى، سيدمحمدتقى خوانسارى، سيدمحمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيدصدرالدين صدر و حضرت امام خمینى(ره) جاى گرفت. ايشان پس از اخذ اجتهاد مقيم حوزه‌علمیه قم گرديد و به تدريس و تأليف پرداخت.
وى سپس برای بهره‌گيرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات سيدمحسن حكيم، سيدمحمود شاهرودى، خویى و سيدعبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد.
ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ایران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد.
اين عالم ربانى در طول جنگ تحمیلى، عليرغم كهولت سن، ماه‌ها در جبهه‌هاى جهاد دفاعى با رزمندگان اسلام همراه بود و حضورى روحيه‌بخش داشت.
وفات
ايشان سرانجام در 17 دى ماه 1375ش برابر با 25 شعبان 1417ق، در 70 سالگى، در مكه و در جوار بيت‌الله الحرام درگذشت.
آثار
- تقليد الاعلم؛
- سيرى در عقايد؛
- به سوى خدا بروید؛
- جنگ خبير؛
- انگيزه حق؛
- تفسير موضوعى قرآن مجيد.