پرش به محتوا

شهیدی صالحی، عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۴: خط ۴۴:


'''عبدالحسين شهيدى صالحى''' (1314 ـ 1393ش)، مشهور به شيخ عبود، قرآن پژوه و از نويسندگان اصلی دايرة‌المعارف تشيّع 
'''عبدالحسين شهيدى صالحى''' (1314 ـ 1393ش)، مشهور به شيخ عبود، قرآن پژوه و از نويسندگان اصلی دايرة‌المعارف تشيّع 
[[برغانی قزوینی حایری، محمدصالح|شيخ محمدصالح برغانى حائرى]] مفسر بزرگ جد ایشان است.


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۶۰: خط ۶۲:
==مسافرت‌ها==
==مسافرت‌ها==


سپس سفرهاى علمى و تحقيقاتى به هند و پاکستان و كشورهاى عربى و اروپايى و شركت در مؤتمرها وكنگره‌هاى بين المللى در كشورهاى مختلف و سخنرانيهايى دارد. ونيز مقالاتى به فارسى و عربى در هفته نامه‌ها و روزنامه‌هاى ايران و كشورهاى عراق و لبنان و مصر منتشر كرده است. جديد ترين مقالات فارسى وى در مجله حوزه از شماره 56-57 سال 1372‌ش به بعد و مجله بينات از شماره ششم سال 1374‌ش به بعد انتشار يافته است. وى در سال 1379ق جهت ازدواج با دختر عمه خود به ايران آمد ولى بر اثر ادامه تحصيلات او اقامت طولانى در تهران داشت كه بر اثر فعاليتهاى ضد رژيم بازداشت و بر اثر شكنجه قسمتى از شنوايى خود را از دست داد. سپس مدتى به زندگى مخفيانه ادامه داد و بعد در سال 1381ق از طريق زاهدان به پاکستان و از آنجا به هندوستان پناه برد و از هند بعدا به زادگاه خويش كربلا بازگشت و در حوزه كربلا مشغول ادامه تحصيل و تألیف و نشر مقاله گرديد. پس از طغيان بعثيهاى عراق در سال 1391ق و از هم پاشيدن حوزه كربلا ناگزير از هجرت به ايران گشت و به قزوين برگشت و به كارهاى علمى پرداخت. مشهورترين آثار چاپى وى در اين مقطع زمانى كتاب «موسوعة البرغانى فى فقه الشيعة» است كه هشت مجلد آن طبع گرديده است و نشر مقاله‌هايى در «مستدركات اعيان الشيعة» كه در مجلد نهم آن چاپ شده است و نيز در دايرةالمعارف الاسلامية الشيعة چاپ پنجم تألیف سيد حسن امين. همچنين او از مؤلفان دايرةالمعارف تشيع است كه به تازگى جلد ششم آن منتشر شده است.
سپس سفرهاى علمى و تحقيقاتى به هند و پاکستان و كشورهاى عربى و اروپايى و شركت در مؤتمرها وكنگره‌هاى بين المللى در كشورهاى مختلف و سخنرانيهايى دارد. ونيز مقالاتى به فارسى و عربى در هفته نامه‌ها و روزنامه‌هاى ايران و كشورهاى عراق و لبنان و مصر منتشر كرده است. جديد ترين مقالات فارسى وى در مجله حوزه از شماره 56-57 سال 1372‌ش به بعد و مجله بينات از شماره ششم سال 1374‌ش به بعد انتشار يافته است. وى در سال 1379ق جهت ازدواج با دختر عمه خود به ايران آمد ولى بر اثر ادامه تحصيلات او اقامت طولانى در تهران داشت كه بر اثر فعاليتهاى ضد رژيم بازداشت و بر اثر شكنجه قسمتى از شنوايى خود را از دست داد. سپس مدتى به زندگى مخفيانه ادامه داد و بعد در سال 1381ق از طريق زاهدان به پاکستان و از آنجا به هندوستان پناه برد و از هند بعدا به زادگاه خويش كربلا بازگشت و در حوزه كربلا مشغول ادامه تحصيل و تألیف و نشر مقاله گرديد. پس از طغيان بعثيهاى عراق در سال 1391ق و از هم پاشيدن حوزه كربلا ناگزير از هجرت به ايران گشت و به قزوين برگشت و به كارهاى علمى پرداخت.  
 
مشهورترين آثار چاپى وى در اين مقطع زمانى كتاب «[[موسوعة البرغاني في فقه الشيعة|موسوعة البرغانى فى فقه الشيعة]]» است كه هشت مجلد آن طبع گرديده است و نشر مقاله‌هايى در «مستدركات اعيان الشيعة» كه در مجلد نهم آن چاپ شده است و نيز در دايرةالمعارف الاسلامية الشيعة چاپ پنجم تألیف سيد حسن امين. همچنين او از مؤلفان دايرةالمعارف تشيع است كه به تازگى جلد ششم آن منتشر شده است.


==تأليفات و آثار==
== آثار==


#مهم ترين آثار و تأليفات او در زمينه قرآن پژوهى نخست تحقيق تفسير وسيط جد خود مفسر بزدگ اسلام شيخ محمد صالح برغانى حائرى است كه مجلد اول آن تحت عنوان تفسير البرغانى در نجف اشرف به سال 1379ق / 1960‌م در 455 صفحه لغايت آيه 165 صوره بقره طبع گرديده است.
#مهم ترين آثار و تأليفات او در زمينه قرآن پژوهى نخست تحقيق تفسير وسيط جد خود مفسر بزرگ اسلام [[برغانی قزوینی حایری، محمدصالح|شيخ محمدصالح برغانى حائرى]] است كه مجلد اول آن تحت عنوان تفسير البرغانى در نجف اشرف به سال 1379ق / 1960‌م در 455 صفحه لغايت آيه 165 صوره بقره طبع گرديده است.
#الشيعة و اسس التشريع به زبان عربى در يك جلد شامل بخشى از قرآن كريم كه پانصد و بيست آيه احكام را در بردارد از طهارت لغايت ديات بر حسب كتب فقهيه تنظيم شده است.
#الشيعة و اسس التشريع به زبان عربى در يك جلد شامل بخشى از قرآن كريم كه پانصد و بيست آيه احكام را در بردارد از طهارت لغايت ديات بر حسب كتب فقهيه تنظيم شده است.
#آية المباهلة (آيه 61 سوره آل عمران) در يك جلد بيش از يكصد صفحه آماده چاپ.
#آية المباهلة (آيه 61 سوره آل عمران) در يك جلد بيش از يكصد صفحه آماده چاپ.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش