الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[حکیم، محسن|آیتالله سید محسن حکیم]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR00102.jpg|بندانگشتی|حکیم، محسن|175px]] | ||
''' | '''آیتالله سید محسن حكيم''' (1268-1349ش)'''،''' فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعیان در قرن چهاردهم'''،''' از شاگردان [[آخوند خراسانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] بود و پس از وفات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] به عنوان يكى از مراجع تقليد ادارهى امور دينى و مذهبى شیعیان عراق را در دست گرفت. در مبارزات مردم عراق عليه اشغالگران انگليسى نقش مهمى بر عهده داشته است. از جمله آثار ایشان [[دلیل الناسک]]، [[مستمسک العروة الوثقی]]، [[منهاج الصالحین (المحشی)]]، [[نهج الفقاهة]]، [[حقائق الأصول]] | ||
آیتالله سيد محسن حكيم پس از عمرى تلاش بىوقفه در راه اعتلاى اسلام و مسلمين، عاقبت بر اثر رفتار ظالمانۀ بعثىهاى عراق، از كثرت غصه و اندوه به بستر بيمارى افتاد. نزدیک انش جهت معالجه ايشان را به لندن بردند. پس از عودت به نجف، رژيم بعث پيوسته از ملاقات مريدانش با ايشان ممانعت مىنمود تا اينكه آن عالم وارسته در روز سهشنبه 27 ربيع الأول سال 1390 هجرى قمرى در نجف اشرف و در سن 84 سالگى به لقاء الله پيوست و پيكر پاک آن عالم نستوه در ميان حزن و اندوه يارانش در مقبرۀ مخصوص كنار مسجد هندى به خاک سپرده شد. | |||
<div class="mw-ui-button">[[حکیم، محسن|'''ادامه''']]</div> | |||
<div class="mw-ui-button">[[ |
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۴۸
آیتالله سید محسن حكيم (1268-1349ش)، فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعیان در قرن چهاردهم، از شاگردان آخوند خراسانى، آقا ضياء عراقى و ميرزاى نائينى بود و پس از وفات سيد ابوالحسن اصفهانى به عنوان يكى از مراجع تقليد ادارهى امور دينى و مذهبى شیعیان عراق را در دست گرفت. در مبارزات مردم عراق عليه اشغالگران انگليسى نقش مهمى بر عهده داشته است. از جمله آثار ایشان دلیل الناسک، مستمسک العروة الوثقی، منهاج الصالحین (المحشی)، نهج الفقاهة، حقائق الأصول
آیتالله سيد محسن حكيم پس از عمرى تلاش بىوقفه در راه اعتلاى اسلام و مسلمين، عاقبت بر اثر رفتار ظالمانۀ بعثىهاى عراق، از كثرت غصه و اندوه به بستر بيمارى افتاد. نزدیک انش جهت معالجه ايشان را به لندن بردند. پس از عودت به نجف، رژيم بعث پيوسته از ملاقات مريدانش با ايشان ممانعت مىنمود تا اينكه آن عالم وارسته در روز سهشنبه 27 ربيع الأول سال 1390 هجرى قمرى در نجف اشرف و در سن 84 سالگى به لقاء الله پيوست و پيكر پاک آن عالم نستوه در ميان حزن و اندوه يارانش در مقبرۀ مخصوص كنار مسجد هندى به خاک سپرده شد.