نجفی اصفهانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02446.jpg|بندانگشتی|نجفی اصفهانی، محمدباقر]] | [[پرونده:NUR02446.jpg|بندانگشتی|نجفی اصفهانی، محمدباقر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نجفی اصفهانی، محمدباقر | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حجةالاسلام، محمدباقر بن محمدتقی | ||
شیخ الکبیر، محمدباقر بن محمدتقی | شیخ الکبیر، محمدباقر بن محمدتقی | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |[[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|محمدتقى نجفى اصفهانى]] | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |۱۲۳۴ | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1301ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[صاحب جواهر، محمدحسن|محمدحسن نجفى]] | ||
[[کاشف‌الغطاء، حسن|کاشف‌الغطاء]] | |||
[[شيخ انصارى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02446AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
با [[نجفی، محمدباقر]] اشتباه نشود. | با [[نجفی، محمدباقر]] اشتباه نشود. | ||
'''آیت‌الله شيخ | '''آیت‌الله شيخ محمدباقر نجفى اصفهانى''' (۱۲۳۴-۱۳۰۱ق)،، فرزند [[ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم|محمدتقى نجفى اصفهانى]]، فقیه و اصولی ''امامی'' نام‌دار قرن سيزدهم هجرى، در اصفهان مى‌باشد كه به مبارزه با فرقه ضاله بابيه پرداخت. وی تحصیلات خود را در اصفهان و نجف نزد [[کاشف‌الغطاء، حسن|حسن کاشف‌الغطاء]]، [[صاحب جواهر، محمدحسن|محمد حسن نجفی صاحب جواهر]] و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضی انصاری]] تکمیل کرد و پس از آن به اصفهان بازگشت. وی برای امر به معروف و نهی از منکر اهمیت خاصی قائل بود و صاحب منصب قضاوت و فتوا بود. مردم برای رفع گرفتاری‌هایشان به وی مراجعه می‌کردند. وی در بین مردم محبوبیت فراوانی داشت. محمدتقی نجفی اصفهانی و آقا نورالله اصفهانی از فرزندان او هستند. | ||
== ولادت == | |||
وى به سال 1234ق، در خانه شيخ محمدتقى، پدرى فاضل، متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
او كه تا سن 13 سالگى از محضر درس پدر بهره‌ها برد، به نجف اشرف رفت و تحت تربيت استادانى مانند [[صاحب جواهر، محمدحسن|محمدحسن نجفى]]، [[کاشف‌الغطاء، حسن| حسن کاشف‌الغطاء،]] و [[شيخ انصارى]] قرار گرفت و با كوله‌بارى از علم و دانش، به اصفهان رفت و توشه سال‌هاى تحصيل در نجف را در كلاس درسش در اصفهان در اختيار طالبان علم قرار داد. | |||
وى، پس از بازگشت به اصفهان، در مسجد شاه(مسجد امام)، به تدريس علوم دينى پرداخت و شاگردانى چون سيد اسماعيل صدر، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] طباطبايى و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]] را تربيت كرد. | وى، پس از بازگشت به اصفهان، در مسجد شاه(مسجد امام)، به تدريس علوم دينى پرداخت و شاگردانى چون سيد اسماعيل صدر، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] طباطبايى و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]] را تربيت كرد. | ||
== دیگر فعالیتها == | |||
وى فقط به تدريس اكتفا نكرد و رسيدگى به امور مردم و كمك به حل و فصل مشكل آنها را نيز سرلوحه كار خود قرار داد. | وى فقط به تدريس اكتفا نكرد و رسيدگى به امور مردم و كمك به حل و فصل مشكل آنها را نيز سرلوحه كار خود قرار داد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۷: | ||
يكى از ويژگى‌هاى ايشان اين بود كه با انحرافات دينى، به‌ويژه بابيت كه در اصفهان در آن مقطع زمانى، تبليغات زيادى داشت، مبارزات شديدى كرد و بعضى از آنها را از صحنه خارج كرده است. | يكى از ويژگى‌هاى ايشان اين بود كه با انحرافات دينى، به‌ويژه بابيت كه در اصفهان در آن مقطع زمانى، تبليغات زيادى داشت، مبارزات شديدى كرد و بعضى از آنها را از صحنه خارج كرده است. | ||
== وفات == | |||
وى، در 23 صفر 1301ق، در نجف اشرف درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. | |||
== آثار == | |||
كتاب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]]» كه شرح بر معالم مى‌باشد، تأليف وى است. | كتاب «[[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]]» كه شرح بر معالم مى‌باشد، تأليف وى است. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۱۷
| نام | نجفی اصفهانی، محمدباقر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | حجةالاسلام، محمدباقر بن محمدتقی
شیخ الکبیر، محمدباقر بن محمدتقی ایوان کیفی، محمدباقر بن محمدتقی |
| نام پدر | محمدتقى نجفى اصفهانى |
| متولد | ۱۲۳۴ |
| محل تولد | |
| رحلت | 1301ق |
| اساتید | محمدحسن نجفى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02446AUTHORCODE |
با نجفی، محمدباقر اشتباه نشود.
آیت‌الله شيخ محمدباقر نجفى اصفهانى (۱۲۳۴-۱۳۰۱ق)،، فرزند محمدتقى نجفى اصفهانى، فقیه و اصولی امامی نام‌دار قرن سيزدهم هجرى، در اصفهان مى‌باشد كه به مبارزه با فرقه ضاله بابيه پرداخت. وی تحصیلات خود را در اصفهان و نجف نزد حسن کاشف‌الغطاء، محمد حسن نجفی صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری تکمیل کرد و پس از آن به اصفهان بازگشت. وی برای امر به معروف و نهی از منکر اهمیت خاصی قائل بود و صاحب منصب قضاوت و فتوا بود. مردم برای رفع گرفتاری‌هایشان به وی مراجعه می‌کردند. وی در بین مردم محبوبیت فراوانی داشت. محمدتقی نجفی اصفهانی و آقا نورالله اصفهانی از فرزندان او هستند.
ولادت
وى به سال 1234ق، در خانه شيخ محمدتقى، پدرى فاضل، متولد شد.
تحصیلات
او كه تا سن 13 سالگى از محضر درس پدر بهره‌ها برد، به نجف اشرف رفت و تحت تربيت استادانى مانند محمدحسن نجفى، حسن کاشف‌الغطاء، و شيخ انصارى قرار گرفت و با كوله‌بارى از علم و دانش، به اصفهان رفت و توشه سال‌هاى تحصيل در نجف را در كلاس درسش در اصفهان در اختيار طالبان علم قرار داد.
وى، پس از بازگشت به اصفهان، در مسجد شاه(مسجد امام)، به تدريس علوم دينى پرداخت و شاگردانى چون سيد اسماعيل صدر، سيد محمد كاظم يزدى طباطبايى و شريعت اصفهانى را تربيت كرد.
دیگر فعالیتها
وى فقط به تدريس اكتفا نكرد و رسيدگى به امور مردم و كمك به حل و فصل مشكل آنها را نيز سرلوحه كار خود قرار داد.
ايشان، در مقام قضاوت نيز بود و در دوران مشروطيت، در كنار ساير علماى روشن‌فكر، به مبارزه با مبلغان دروغين دينى مى‌پرداخت.
يكى از ويژگى‌هاى ايشان اين بود كه با انحرافات دينى، به‌ويژه بابيت كه در اصفهان در آن مقطع زمانى، تبليغات زيادى داشت، مبارزات شديدى كرد و بعضى از آنها را از صحنه خارج كرده است.
وفات
وى، در 23 صفر 1301ق، در نجف اشرف درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد.
آثار
كتاب «هداية المسترشدين» كه شرح بر معالم مى‌باشد، تأليف وى است.