افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | |||
[[رده: آبان (98)]] | |||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۴
| نام | افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ |
|---|---|
| نام‌های دیگر | افندی اص‍ف‍ه‍ان‍ی، عبدالله بن ع‍ی‍س‍ی ب‍ی‍گ
افندی ت‍ب‍ری‍زی، عبدالله بن ع‍ی‍س‍ی ب‍ی‍گ عبدالله بن ع‍ی‍س‍ی ب‍ی‍گ م‍ی‍رزاع‍ب‍دال‍ل‍ه افندی افندی اصبهانی، میرزا عبدالله صاحب ریاض |
| نام پدر | ميرزا عيسى |
| متولد | 1067ق یا 1066ق |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | 1130 ق |
| اساتید | آقا حسین خوانسارى |
| برخی آثار | رياض العلماء و حياض الفضلاء |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00413AUTHORCODE |
ميرزا عبدالله اصفهانى افندى (1067-1130ق)، در سال 1067ق (برخى تولد او را 1066ق ذكر كرده‌اند) در اصفهان متولد شد، پدر او ميرزا عيسى بن محمد صالح بیک بن حاج شاه ولى بیک بن حاج پير محمد بك بن حضر شاه اصفهانى، از متمولین شهر اصفهان و از شاگردان خليفه سلطان، محمدتقى مجلسى و ميرزا رفيعا نائينى بود.
افندى تقريبا شهرت عمومى اوست كه همگان او را بدين شهرت معرفى كرده‌اند و لفظى تركى جغتايى و مغولى است كه به معناى سيد، مولا، صاحب، مالك، اهل قلم، قاضى و حاكم شرع مى‌باشد.
وى از چهره‌هاى علمى شاخص سه دهه پایانى دولت صفويه به‌شمار مى‌رود. وى به جهت دانش‌پژوهى و سفرهاى فراوان در جست جوى کتاب، همراهى با علامه مجلسى در تدوين بحار الانوار و هم‌چنين تألیف کتاب با ارزش «رياض العلماء و حياض الفضلاء» شهرت يافته است.
وى هفت ساله بود كه پدرش را از دست داد و مادرش نيز وقتى هفت ماهه بوده از دنيا رفت. از آن پس توسط برادر بزرگترش آميرزا محمد جعفر و دائيش تربيت شده است.
اساتيد
او مقدمات دروس حوزوى را نزد برادرش ميرزا جعفر آموخت، اساتيد ديگر او را مى‌توان استاد فاضل (ملا محمدباقرفاضل سبزوارى)، ميرزا على نواب، استاد علامه (ملا ميرزاى شيروانى)، استاد محقق (آقا حسین خوانسارى)، علامه آقا جمال‌الدين خوانسارى، علامه ملا محمد بن تاج‌الدين حسن مشهور به فاضل هندى، علامه مجلسى و امير خليل‌الله تونى اصفهانى دانست.
مشايخ اجازات و روايات وى بسيارند كه برخى جزو استادان او مى‌باشند كه ذكر شد و برخى ديگر مانند ملا محمد صالح مازندارنى، شيخ حر عاملى، علامه ملا كمال‌الدين فسائى، علامه ميرلوحى سبزوارى اصفهانى، ملا شمسا كشميرى اصفهانى، ميرزاى جزائرى و ميرزا على نواب را مى‌توان ذكر كرد.
آثار
رياض العلاماء و حياض الفضلاء
تعليقه امل الآمل.