دیوان خوشدل تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    این عنوان فاقد مقاله است، خوب است که شما دست‌به‌قلم شده و برای آن مقاله‌ای بنویسید.
    دیوان خوش‎دل تهرانی


    لطفا قبل از نوشتن، [[شیوه‌نامه ویکی‌نور]] را به دقت مطالعه کنید.
    '''دیوان خوش‎دل تهرانی'''، دیوان روحانی و شاعر معاصر علی‎اکبر صلح‎خواه، معروف به خوش‎دل تهرانی (متوفی 1365ش) است. مقدمه کتاب به قلم شاعر است.  


    ==ساختار==
    کتاب، مشتمل بر مقدمه شاعر و به‎ترتیب غزلیات، قصاید، قطعات، مثنویات، رباعیات و دوبیتی‎ها، مدایح و مراثی اوست.


    ==گزارش محتوا==
    احمد کرمی در رابطه با شیوه گردآوری و انتشار دیوان خوش‎دل می‎نویسد: «با نام خوش‎دل و نمونه‎های آثارش از سال‎ها پیش آشنا شدم. از وقتی که جزوه‎های کوچکی حاوی اشعار او منتشر می‎شد، من در شمار خریداران این جزوه‎ها و هواخواهان شعر وی بودم. بعدها که دیوان خوش‎دل در دو بخش انتسار یافت، به راهنمایی یک ‎تن از یاران خود پرسان‎پرسان به در خانه او رفتم تا دیوان وی را به ‎دست آورم؛ مرد جوانمرد مرا به درون خانه برد و کریمانه آن را به من بخشید و آشنایی من و خوش‎دل از همین‎ جا آغاز می‎گردد و امروز که دست‎اندرکار نشر کلیات اشعار وی شده‎ام، شادمانم که آثار یک‎ تن از پرکارترین شاعران روزگار خویش را یکجا تقدیم هواخواهان شعر و ادب می‎کنم»<ref>ر.ک: یادداشت ناشر، ص9</ref>‏.


    مطلع کتاب با غزلی تقدیم به دوست، مزین شده است:
    '''در گلستانی که دارد نو گلان بی‎شماری
    هان مکن عیبش اگر بینی در آن روییده خاری'''
    '''آری‎آری خار را چون گل دلی باشد که در آن
    آرزوهای فراوان است و شوق بی‎شماری'''
    سپس در آخرین بیت از سر تواضع می‎گوید:
    '''شعر «خوش‎دل» گرچه نبود درخور بزم بزرگان
    هرچه باشد، از برای دوست باشد یادگاری'''<ref>ر.ک: مطلع کتاب، صفحه سیزده</ref>‏.
    خوش‎دل تهرانی از شعرای آیینی معاصر است که بیشترین مضامین اشعارش در مدح و ثنای ائمه اطهار(ع) است و برای هریک از چهارده معصوم(ع)، هفتادویک قصیده، به تعداد سال‎های عمرش سروده است. او در یکی از این قصاید، پس از راز و نیازی عاشقانه با محبوب پرده‎نشین عالم، حضرت بقیة‎الله‎فی‎الارضین، حجت بن الحسن العسکری(عج)، به ویژگی‎هایی از دوران ظهور اشاره می‎کند؛ حضرت را حامی عدل و نابودکننده کفر و ستم و وارث تیغ دو دم حضرت علی(ع) می‎داند:
    '''تا واژگون شود علم جهل و جور و کین
    صاحب‎ زمان صاحب تیغ علم کجاست؟'''
    تا داد و دین بیارد و کفر و ستم برد
    حامی عدل و ماحی کفر و ستم کجاست؟'''
    '''کوتاه تا زبان بد منکران شود
    همت‎بلند وارث تیغ دو دم کجاست؟''' <ref>ر.ک: طغیانی، اسحاق؛ میرسعیدی، سید مرتضی، ص‎18</ref>‏.
    امام مهدی(عج)، طبق روایات متواتر در عصر غیبت حضور دارند و بسیاری از مردم همه‎روزه از حضور ایشان در زندگی‎‎اشان بهره‎مند می‎گردند. در بسیاری از روایات وارده از اهل‎بیت(ع)، امام مهدی(عج) به خورشید پشت ابر تشبیه شده است که بسیاری از شاعران معاصر زبان عربی و فارسی نیز از این تشبیه اقتباس نموده‎اند و در وصف ایشان با عنوان «خورشید پشت ابر» با زبان مستقیم و غیر مستقیم یاد کرده‎اند. خوش‎دل تهرانی همین مضمون را این‎گونه بیان می‎کند:
    '''غیبتش مانند خورشید است اندر پشت ابر
    ابر، کی منع فروغ از مهر خاور می‎کند'''
    '''آفتاب‎آسا رسد فیض ابر نیکو و زشت
    آری آن شه لطف چون مؤمن به کافر می‎کند'''<ref>ر.ک: بابایی، حدیث و دیگران، ص138-137</ref>‏.
    خوش‎دل همچنین از عصر غیبت کبری با عنوان عصر مشکلات و تیرگی‎ها سخن می‎گوید و به وصف دل‎های بی‎قرار منتظران می‎پردازد که از مدت انتظار و سختی آن غمگین و افسرده گشته و خواستار پایان غیبت کبری شده‎اند:
    '''روز ظهور مهدی موعود کی رسد
    پایان شام تیره‎ی رنج و الم کجاست'''
    '''دل‎ها ز طول غیبت آن شه ملول گشت
    بزداید آن‎که از دل ما زنگ غم کجاست'''<ref>ر.ک: همان، ص125</ref>‏.
    به اعتقاد خوش‎دل، آذر بیگدلی صاحب تذکره آتشکده که با شعرای سبک هندی مانند: صائب تبریزی مخالفت ورزیده، بر پیکر ادبیات لطمه وارد کرده است:
    '''آذر از صائب ز نازک‎طبعی او سوخته
    خامی آذر نگر بیچاره از مو سوخته'''
    '''خامه خامش بلی تائیس آن بیگانه خوست
    کاین‎همه کاخ ادب با یاری او سوخته'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص228</ref>‏.
    غدیریه از جمله اشعار زیبای خوش‎دل در وصف اعلام ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) در غدیر خم است:
    '''در غدیر خم نبی خشت از سر خم برگرفت
    خشت از خم ولای ساقی کوثر گرفت'''
    '''از خم خمر خلافت در غدیر خم بلی
    ساقی کوثر ز دست مصطفی ساغر گرفت'''
    '''گفت هرکس را منم مولا علی مولای اوست
    حیدرش سرور بود آن‎کو مرا سرور گرفت'''
    '''جانشین و قاضی دین و وصی من علی است
    این بگفت و بازوی آن شاه گردون‎فر گرفت'''
    '''بین امواج مخالف کشتی دین خدای
    از تلاطم ایمنی با لنگر حیدر گرفت'''<ref>ر.ک: همان، ص585-584</ref>‏.
    خوش‎دل در بخش مراثی، فلسفه بزرگ نهضت حسینی را این‎گونه ترسیم می‎کند:
    '''بزرگ فلسفه نهضت حسین این است
    که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است'''
    '''حسین مظهر آزادگی و آزادی است
    خوشا کسی که چنینش مرام و آئین است'''
    '''نه ظلم کن به کسی نی به زیر ظلم برو
    که این مرام حسین است و منطق دین است'''<ref>ر.ک: همان، ص745</ref>‏.
    احمد کرمی در ذیل این قطعه می‎نویسد: «قطعه بالا از شاعرش مشهورتر و در تمام ممالک شیعه‎نشین منتشر و همچنین اولین قطعه رثای حماسی است که در بیست‎وپنج سال قبل سروده شده و سرمشق شعرای پارسی‎زبان گردیده است»<ref>ر.ک: همان، ص‎745</ref>‏.
    خوش‎دل تک‎بیتی‎های زیبایی هم با مضامین اخلاقی و پندآموزی سروده است:
    '''عمر صد ساله به‎جز روزی نیست
    زندگی آش دهان‎سوزی نیست'''
    یا
    '''گرچه اندوه جهان جانکاه است
    غم مخور عمر سفر کوتاه است'''<ref>ر.ک: همان، ص‎548</ref>‏.
    ==وضعیت کتاب==
    فهرست کتاب در انتهای آن ذکر شده است. پاورقی‎های کتاب به قلم احمد کرمی است.
    ==پانویس ==
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه و متن کتاب.
    # بابایی، حدیث و دیگران، «بررسی تطبیقی غیبت کبری در شعر معاصر عربی و فارسی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، فصلنامه عصر آدینه، تابستان 1396، شماره 22، ص‎115 تا 151، به آدرس اینترنتی:
    #:https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1389851
    # طغیانی، اسحاق؛ میرسعیدی، سید مرتضی، «تجلی ظهور در ادب منظوم معاصر»، پایگاه مجلات تخصصی نور، فصلنامه فرهنگ اصفهان، بهار 1387، شماره 39، ص‎5 تا 22، به آدرس اینترنتی:
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/342062




       
       
    == وابسته‌ها ==
       
       
    ==وابسته‌ها==
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:فاقد مقاله]]
     
    [[رده:آپلود شهریور]]

    نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۳۴

    دیوان خوشدل تهرانی
    دیوان خوشدل تهرانی
    پدیدآورانخوشدل تهرانی، علی‌اکبر (نویسنده) کرمي، احمد (نویسنده)
    ناشرايران - تهران : ما
    مکان نشرايران - تهران : ما
    سال نشر1370ش
    موضوعشعر فارسي - قرن 14
    زبانفارسي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ ‏PIR‎‏ ‎‏8040‎‏ ‎‏/‎‏و‎‏53‎‏ ‎‏د‎‏9

    دیوان خوش‎دل تهرانی

    دیوان خوش‎دل تهرانی، دیوان روحانی و شاعر معاصر علی‎اکبر صلح‎خواه، معروف به خوش‎دل تهرانی (متوفی 1365ش) است. مقدمه کتاب به قلم شاعر است.

    ساختار

    کتاب، مشتمل بر مقدمه شاعر و به‎ترتیب غزلیات، قصاید، قطعات، مثنویات، رباعیات و دوبیتی‎ها، مدایح و مراثی اوست.

    گزارش محتوا

    احمد کرمی در رابطه با شیوه گردآوری و انتشار دیوان خوش‎دل می‎نویسد: «با نام خوش‎دل و نمونه‎های آثارش از سال‎ها پیش آشنا شدم. از وقتی که جزوه‎های کوچکی حاوی اشعار او منتشر می‎شد، من در شمار خریداران این جزوه‎ها و هواخواهان شعر وی بودم. بعدها که دیوان خوش‎دل در دو بخش انتسار یافت، به راهنمایی یک ‎تن از یاران خود پرسان‎پرسان به در خانه او رفتم تا دیوان وی را به ‎دست آورم؛ مرد جوانمرد مرا به درون خانه برد و کریمانه آن را به من بخشید و آشنایی من و خوش‎دل از همین‎ جا آغاز می‎گردد و امروز که دست‎اندرکار نشر کلیات اشعار وی شده‎ام، شادمانم که آثار یک‎ تن از پرکارترین شاعران روزگار خویش را یکجا تقدیم هواخواهان شعر و ادب می‎کنم»[۱]‏.

    مطلع کتاب با غزلی تقدیم به دوست، مزین شده است: در گلستانی که دارد نو گلان بی‎شماری هان مکن عیبش اگر بینی در آن روییده خاری آری‎آری خار را چون گل دلی باشد که در آن آرزوهای فراوان است و شوق بی‎شماری سپس در آخرین بیت از سر تواضع می‎گوید: شعر «خوش‎دل» گرچه نبود درخور بزم بزرگان هرچه باشد، از برای دوست باشد یادگاری[۲]‏.

    خوش‎دل تهرانی از شعرای آیینی معاصر است که بیشترین مضامین اشعارش در مدح و ثنای ائمه اطهار(ع) است و برای هریک از چهارده معصوم(ع)، هفتادویک قصیده، به تعداد سال‎های عمرش سروده است. او در یکی از این قصاید، پس از راز و نیازی عاشقانه با محبوب پرده‎نشین عالم، حضرت بقیة‎الله‎فی‎الارضین، حجت بن الحسن العسکری(عج)، به ویژگی‎هایی از دوران ظهور اشاره می‎کند؛ حضرت را حامی عدل و نابودکننده کفر و ستم و وارث تیغ دو دم حضرت علی(ع) می‎داند: تا واژگون شود علم جهل و جور و کین صاحب‎ زمان صاحب تیغ علم کجاست؟ تا داد و دین بیارد و کفر و ستم برد حامی عدل و ماحی کفر و ستم کجاست؟ کوتاه تا زبان بد منکران شود همت‎بلند وارث تیغ دو دم کجاست؟ [۳]‏.

    امام مهدی(عج)، طبق روایات متواتر در عصر غیبت حضور دارند و بسیاری از مردم همه‎روزه از حضور ایشان در زندگی‎‎اشان بهره‎مند می‎گردند. در بسیاری از روایات وارده از اهل‎بیت(ع)، امام مهدی(عج) به خورشید پشت ابر تشبیه شده است که بسیاری از شاعران معاصر زبان عربی و فارسی نیز از این تشبیه اقتباس نموده‎اند و در وصف ایشان با عنوان «خورشید پشت ابر» با زبان مستقیم و غیر مستقیم یاد کرده‎اند. خوش‎دل تهرانی همین مضمون را این‎گونه بیان می‎کند: غیبتش مانند خورشید است اندر پشت ابر ابر، کی منع فروغ از مهر خاور می‎کند آفتاب‎آسا رسد فیض ابر نیکو و زشت آری آن شه لطف چون مؤمن به کافر می‎کند[۴]‏.

    خوش‎دل همچنین از عصر غیبت کبری با عنوان عصر مشکلات و تیرگی‎ها سخن می‎گوید و به وصف دل‎های بی‎قرار منتظران می‎پردازد که از مدت انتظار و سختی آن غمگین و افسرده گشته و خواستار پایان غیبت کبری شده‎اند: روز ظهور مهدی موعود کی رسد پایان شام تیره‎ی رنج و الم کجاست دل‎ها ز طول غیبت آن شه ملول گشت بزداید آن‎که از دل ما زنگ غم کجاست[۵]‏.

    به اعتقاد خوش‎دل، آذر بیگدلی صاحب تذکره آتشکده که با شعرای سبک هندی مانند: صائب تبریزی مخالفت ورزیده، بر پیکر ادبیات لطمه وارد کرده است: آذر از صائب ز نازک‎طبعی او سوخته خامی آذر نگر بیچاره از مو سوخته خامه خامش بلی تائیس آن بیگانه خوست کاین‎همه کاخ ادب با یاری او سوخته[۶]‏.

    غدیریه از جمله اشعار زیبای خوش‎دل در وصف اعلام ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) در غدیر خم است: در غدیر خم نبی خشت از سر خم برگرفت خشت از خم ولای ساقی کوثر گرفت از خم خمر خلافت در غدیر خم بلی ساقی کوثر ز دست مصطفی ساغر گرفت گفت هرکس را منم مولا علی مولای اوست حیدرش سرور بود آن‎کو مرا سرور گرفت جانشین و قاضی دین و وصی من علی است این بگفت و بازوی آن شاه گردون‎فر گرفت بین امواج مخالف کشتی دین خدای از تلاطم ایمنی با لنگر حیدر گرفت[۷]‏.

    خوش‎دل در بخش مراثی، فلسفه بزرگ نهضت حسینی را این‎گونه ترسیم می‎کند: بزرگ فلسفه نهضت حسین این است که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است حسین مظهر آزادگی و آزادی است خوشا کسی که چنینش مرام و آئین است نه ظلم کن به کسی نی به زیر ظلم برو که این مرام حسین است و منطق دین است[۸]‏.

    احمد کرمی در ذیل این قطعه می‎نویسد: «قطعه بالا از شاعرش مشهورتر و در تمام ممالک شیعه‎نشین منتشر و همچنین اولین قطعه رثای حماسی است که در بیست‎وپنج سال قبل سروده شده و سرمشق شعرای پارسی‎زبان گردیده است»[۹]‏.

    خوش‎دل تک‎بیتی‎های زیبایی هم با مضامین اخلاقی و پندآموزی سروده است: عمر صد ساله به‎جز روزی نیست زندگی آش دهان‎سوزی نیست یا گرچه اندوه جهان جانکاه است غم مخور عمر سفر کوتاه است[۱۰]‏.

    وضعیت کتاب

    فهرست کتاب در انتهای آن ذکر شده است. پاورقی‎های کتاب به قلم احمد کرمی است.

    پانویس

    1. ر.ک: یادداشت ناشر، ص9
    2. ر.ک: مطلع کتاب، صفحه سیزده
    3. ر.ک: طغیانی، اسحاق؛ میرسعیدی، سید مرتضی، ص‎18
    4. ر.ک: بابایی، حدیث و دیگران، ص138-137
    5. ر.ک: همان، ص125
    6. ر.ک: متن کتاب، ص228
    7. ر.ک: همان، ص585-584
    8. ر.ک: همان، ص745
    9. ر.ک: همان، ص‎745
    10. ر.ک: همان، ص‎548

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. بابایی، حدیث و دیگران، «بررسی تطبیقی غیبت کبری در شعر معاصر عربی و فارسی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، فصلنامه عصر آدینه، تابستان 1396، شماره 22، ص‎115 تا 151، به آدرس اینترنتی:
      https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1389851
    3. طغیانی، اسحاق؛ میرسعیدی، سید مرتضی، «تجلی ظهور در ادب منظوم معاصر»، پایگاه مجلات تخصصی نور، فصلنامه فرهنگ اصفهان، بهار 1387، شماره 39، ص‎5 تا 22، به آدرس اینترنتی:

    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/342062


    وابسته‌ها