المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ف‎ا' به 'ف‌ا')
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎م' به 'ی‌م')
    خط ۳۸: خط ۳۸:
    بنا بر قول نویسنده در مقدمه، مباحث این مجموعه در سه کتاب [که ناشر آن را در دو جلد به چاپ رسانده است] بیان شده است، و مباحث کلی در آن گسترش یافته‌اند، سپس فهرستی از ابواب و فصول بیان شده و بعد از آن به غور در مباحث اصلی پرداخته شده است. چون «وجود»، اعم امور است، نویسنده، کتاب اول را به بحث از وجود و خواص و احکام آن اختصاص داده و پس از آن عدم را به‎عنوان مفهوم مقابل وجود بیان کرده و پس از آن ماهیت و وحدت و کثرت را که در شمول و عموم، به وجود نزدیک هستند توضیح داده است. این مسائل، امور عامه نام دارند و پس از آن اولین تقسیم وجود، یعنی تقسیم آن به واجب و ممکن و حقیقت هرکدام و احکام و خواصشان بیان می‌گردد. بعد از آن نویسنده به مباحث متعلق به حدوث و قدم می‌پردازد؛ علت این امر این است که موجود، بنا به برخی اعتبارات، به حادث و قدیم تقسیم می‌شود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/6 ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص6]</ref>.
    بنا بر قول نویسنده در مقدمه، مباحث این مجموعه در سه کتاب [که ناشر آن را در دو جلد به چاپ رسانده است] بیان شده است، و مباحث کلی در آن گسترش یافته‌اند، سپس فهرستی از ابواب و فصول بیان شده و بعد از آن به غور در مباحث اصلی پرداخته شده است. چون «وجود»، اعم امور است، نویسنده، کتاب اول را به بحث از وجود و خواص و احکام آن اختصاص داده و پس از آن عدم را به‎عنوان مفهوم مقابل وجود بیان کرده و پس از آن ماهیت و وحدت و کثرت را که در شمول و عموم، به وجود نزدیک هستند توضیح داده است. این مسائل، امور عامه نام دارند و پس از آن اولین تقسیم وجود، یعنی تقسیم آن به واجب و ممکن و حقیقت هرکدام و احکام و خواصشان بیان می‌گردد. بعد از آن نویسنده به مباحث متعلق به حدوث و قدم می‌پردازد؛ علت این امر این است که موجود، بنا به برخی اعتبارات، به حادث و قدیم تقسیم می‌شود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/6 ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص6]</ref>.


    کتاب دوم که در بیان اقسام ممکنات است، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است. ممکن در اولین تقسیم به جوهر و عرض تقسیم می‌شود. بیان عرض و جوهر و خواص مشترک و مختصشان در این جلد صورت گرفته است. مقدمه، بیانگر مباحث هرکدام از جوهر و عرض من حیث هو است. نویسنده در مباحث مختص هرکدام، عرض را بر جوهر مقدم کرده و مقولات تسع را هم در آنجا بیان کرده است. مجموعه این امور در پنج فن می‌گنجند؛ فن اول در توضیح «کم» و احکام و اقسام آن است که مباحث متناهی و نامتناهی و احکام خط و سطح و جسم و حقیقت مکان، حقیقت جهت و چگونگی تنظیم آن در مرکز و محیط و... به آن مربوط و در اینجا بیان می‌شوند. فن دوم، مشتمل بر احکام «کیف» است که خودش در یک مقدمه و چهار قسم بیان شده است؛ قسم اول درباره کیفیات محسوسه است که مباحثش با کیفیات ملموس مانند حرارت و برودت و رطوبت و خشکی و... شروع می‌شود و حدود و رسوم و خواص آن بیان می‌گردد و آرای باطل درباره آنها در این بخش بیان و رد می‌شود. سپس کیفیات مبصره مانند رنگ و نور و سپس کیفیات مسموعه و مشمومه و مذوقه و ملموسه بیان می‌شود. در قسم دوم وضعیت کیفیاتی که به قوه و لاقوه نامیده شده‌اند، بررسی می‌شود، در قسم سوم کیفیات نفسانی مانند علم و خلق بیان می‌گردد و به‎مناسبت، اقوال در علم و عالم و معلوم و اصول و فروع مباحث مرتبط به آن به‎صورت مفصل توضیح می‎یابند. مباحث علم در این کتاب به‎گونه‌ای است که مانند آن را در کتاب‌های پیشینیان نمی‌توان یافت. نویسنده در قسم چهارم، کیفیات مختص به کمیات مانند استداره و تثلیث و تربیع و زاویه و شکل و... را بیان می‌کند. در فن سوم، مقولات نسبی (هفت مقوله باقی‎مانده) بیان می‌شود. نویسنده با بیان حقیقت «اضافه» و احکام و خواصش ‎آغاز می‌کند و از این این بحث می‌نماید که آیا این مقوله در اعیان وجود دارد یا نه؟ سپس اقسام آن، از کلی و جزئی و مماس و مشافع و ملتصق و... را بیان می‌کند. این مباحث به‎صورت پراکنده در کتاب‌های حکمای پیشین موجود است که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] آنها را به‎صورت یکجا در اینجا جمع کرده است. علت این امر این است که وی آنها را از امور اضافی می‌شمارد. این فن با بیان مقولات وضع و این و متی و جده و ان یفعل و ان ینفعل و احکام و خواصشان به پایان می‌رسد. فن چهارم، خودش دارای مقدمه و چهار قسم و یک خاتمه است. در مقدمه حدود و تعاریف علت بیان شده و در چهار قسم، انواع علت‎های صوری، مادی، فاعلی و غایی توضیح داده شده‌اند و در خاتمه امور مشترک بین این علل چهارگانه. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در فن پنجم، احکام حرکت و زمان را بیان می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/6 ر.ک: همان، ص6-8]</ref>.
    کتاب دوم که در بیان اقسام ممکنات است، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است. ممکن در اولین تقسیم به جوهر و عرض تقسیم می‌شود. بیان عرض و جوهر و خواص مشترک و مختصشان در این جلد صورت گرفته است. مقدمه، بیانگر مباحث هرکدام از جوهر و عرض من حیث هو است. نویسنده در مباحث مختص هرکدام، عرض را بر جوهر مقدم کرده و مقولات تسع را هم در آنجا بیان کرده است. مجموعه این امور در پنج فن می‌گنجند؛ فن اول در توضیح «کم» و احکام و اقسام آن است که مباحث متناهی و نامتناهی و احکام خط و سطح و جسم و حقیقت مکان، حقیقت جهت و چگونگی تنظیم آن در مرکز و محیط و... به آن مربوط و در اینجا بیان می‌شوند. فن دوم، مشتمل بر احکام «کیف» است که خودش در یک مقدمه و چهار قسم بیان شده است؛ قسم اول درباره کیفیات محسوسه است که مباحثش با کیفیات ملموس مانند حرارت و برودت و رطوبت و خشکی و... شروع می‌شود و حدود و رسوم و خواص آن بیان می‌گردد و آرای باطل درباره آنها در این بخش بیان و رد می‌شود. سپس کیفیات مبصره مانند رنگ و نور و سپس کیفیات مسموعه و مشمومه و مذوقه و ملموسه بیان می‌شود. در قسم دوم وضعیت کیفیاتی که به قوه و لاقوه نامیده شده‌اند، بررسی می‌شود، در قسم سوم کیفیات نفسانی مانند علم و خلق بیان می‌گردد و به‎مناسبت، اقوال در علم و عالم و معلوم و اصول و فروع مباحث مرتبط به آن به‎صورت مفصل توضیح می‎یابند. مباحث علم در این کتاب به‎گونه‌ای است که مانند آن را در کتاب‌های پیشینیان نمی‌توان یافت. نویسنده در قسم چهارم، کیفیات مختص به کمیات مانند استداره و تثلیث و تربیع و زاویه و شکل و... را بیان می‌کند. در فن سوم، مقولات نسبی (هفت مقوله باقی‌مانده) بیان می‌شود. نویسنده با بیان حقیقت «اضافه» و احکام و خواصش ‎آغاز می‌کند و از این این بحث می‌نماید که آیا این مقوله در اعیان وجود دارد یا نه؟ سپس اقسام آن، از کلی و جزئی و مماس و مشافع و ملتصق و... را بیان می‌کند. این مباحث به‎صورت پراکنده در کتاب‌های حکمای پیشین موجود است که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] آنها را به‎صورت یکجا در اینجا جمع کرده است. علت این امر این است که وی آنها را از امور اضافی می‌شمارد. این فن با بیان مقولات وضع و این و متی و جده و ان یفعل و ان ینفعل و احکام و خواصشان به پایان می‌رسد. فن چهارم، خودش دارای مقدمه و چهار قسم و یک خاتمه است. در مقدمه حدود و تعاریف علت بیان شده و در چهار قسم، انواع علت‎های صوری، مادی، فاعلی و غایی توضیح داده شده‌اند و در خاتمه امور مشترک بین این علل چهارگانه. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در فن پنجم، احکام حرکت و زمان را بیان می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/6 ر.ک: همان، ص6-8]</ref>.


    بخش دوم از کتاب دوم، دربردارنده احکام جواهر است که در سه فن بیان شده است؛ فن اول درباره احوال اجسام بحث می‌کند و دارای چهار باب است که در باب اول احکام جسم من حیث هو جسم بیان شده، در باب دوم احکام جسم بسیط، در باب سوم افعال و انفعالات و در باب چهارم، کائناتی که نفس ندارند. فن دوم درباره علم ‎النفس است که نویسنده به شرح آن در هشت باب می‌پردازد و فن سوم درباره عقل است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/8 ر.ک: همان، ص8]</ref>.
    بخش دوم از کتاب دوم، دربردارنده احکام جواهر است که در سه فن بیان شده است؛ فن اول درباره احوال اجسام بحث می‌کند و دارای چهار باب است که در باب اول احکام جسم من حیث هو جسم بیان شده، در باب دوم احکام جسم بسیط، در باب سوم افعال و انفعالات و در باب چهارم، کائناتی که نفس ندارند. فن دوم درباره علم ‎النفس است که نویسنده به شرح آن در هشت باب می‌پردازد و فن سوم درباره عقل است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2864/1/8 ر.ک: همان، ص8]</ref>.

    نسخهٔ ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۶

    المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبیعیات
    المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات
    ناشربيدار
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1387 ش
    چاپ1
    موضوععلوم طبیعی - متون قدیمی تا قرن 14

    فلسفه اسلامی

    ما بعد الطبيعه
    زبانعربي
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BBR‎‏ ‎‏826‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبیعیات‏، نوشته فخر رازی، کتابی است به زبان عربی و دربردارنده مباحث فلسفه و حکمت اسلامی.


    ساختار

    کتاب، دارای دو جلد است. نویسنده، مباحث این اثر را به سه بخش کلی تقسیم کرده و هر بخش را تحت عنوان یک کتاب مطرح کرده است. کتاب اول درباره وجود و مباحث مربوط به آن است، کتاب دوم درباره اقسام ممکنات (اعراض و جواهر) و کتاب سوم درباره الهیات بالمعنی الاخص (واجب تعالی و مباحث مربوط به آن).

    گزارش محتوا

    فخر رازی در این کتاب به شکل مبسوط امور عامه را بیان کرده است. ترتیب مباحث این کتاب به‎گونه‌ای است که از عام‎ترین مسائل، یعنی وجود شروع کرده و هرچه پایین‎تر می‌رویم مسائل ریزتر می‌شوند؛ یعنی سیر آن از اعم به اخص است.[۱].

    نویسنده در این کتاب، مسائل اختلافی را بیان کرده و با بیان نظر حق از دید خودش، آنها را پاسخ گفته است. وی مباحث عرض و جوهر را به تقریری نیکو بیان کرده. از ویژگی‎های این کتاب این است که فخر رازی در آن اکثر مسائل فلکیات و متعلقات این بحث را به‎خوبی تقریر کرده و مسائل طبیعیات و شعبه‌های آن را به‎نیکویی شرح داده؛ به‎گونه‌ای که مانند بیشتر مباحث این کتاب را در غیر آن نمی‌توان یافت[۲]. بنا بر قول نویسنده در مقدمه، مباحث این مجموعه در سه کتاب [که ناشر آن را در دو جلد به چاپ رسانده است] بیان شده است، و مباحث کلی در آن گسترش یافته‌اند، سپس فهرستی از ابواب و فصول بیان شده و بعد از آن به غور در مباحث اصلی پرداخته شده است. چون «وجود»، اعم امور است، نویسنده، کتاب اول را به بحث از وجود و خواص و احکام آن اختصاص داده و پس از آن عدم را به‎عنوان مفهوم مقابل وجود بیان کرده و پس از آن ماهیت و وحدت و کثرت را که در شمول و عموم، به وجود نزدیک هستند توضیح داده است. این مسائل، امور عامه نام دارند و پس از آن اولین تقسیم وجود، یعنی تقسیم آن به واجب و ممکن و حقیقت هرکدام و احکام و خواصشان بیان می‌گردد. بعد از آن نویسنده به مباحث متعلق به حدوث و قدم می‌پردازد؛ علت این امر این است که موجود، بنا به برخی اعتبارات، به حادث و قدیم تقسیم می‌شود[۳].

    کتاب دوم که در بیان اقسام ممکنات است، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است. ممکن در اولین تقسیم به جوهر و عرض تقسیم می‌شود. بیان عرض و جوهر و خواص مشترک و مختصشان در این جلد صورت گرفته است. مقدمه، بیانگر مباحث هرکدام از جوهر و عرض من حیث هو است. نویسنده در مباحث مختص هرکدام، عرض را بر جوهر مقدم کرده و مقولات تسع را هم در آنجا بیان کرده است. مجموعه این امور در پنج فن می‌گنجند؛ فن اول در توضیح «کم» و احکام و اقسام آن است که مباحث متناهی و نامتناهی و احکام خط و سطح و جسم و حقیقت مکان، حقیقت جهت و چگونگی تنظیم آن در مرکز و محیط و... به آن مربوط و در اینجا بیان می‌شوند. فن دوم، مشتمل بر احکام «کیف» است که خودش در یک مقدمه و چهار قسم بیان شده است؛ قسم اول درباره کیفیات محسوسه است که مباحثش با کیفیات ملموس مانند حرارت و برودت و رطوبت و خشکی و... شروع می‌شود و حدود و رسوم و خواص آن بیان می‌گردد و آرای باطل درباره آنها در این بخش بیان و رد می‌شود. سپس کیفیات مبصره مانند رنگ و نور و سپس کیفیات مسموعه و مشمومه و مذوقه و ملموسه بیان می‌شود. در قسم دوم وضعیت کیفیاتی که به قوه و لاقوه نامیده شده‌اند، بررسی می‌شود، در قسم سوم کیفیات نفسانی مانند علم و خلق بیان می‌گردد و به‎مناسبت، اقوال در علم و عالم و معلوم و اصول و فروع مباحث مرتبط به آن به‎صورت مفصل توضیح می‎یابند. مباحث علم در این کتاب به‎گونه‌ای است که مانند آن را در کتاب‌های پیشینیان نمی‌توان یافت. نویسنده در قسم چهارم، کیفیات مختص به کمیات مانند استداره و تثلیث و تربیع و زاویه و شکل و... را بیان می‌کند. در فن سوم، مقولات نسبی (هفت مقوله باقی‌مانده) بیان می‌شود. نویسنده با بیان حقیقت «اضافه» و احکام و خواصش ‎آغاز می‌کند و از این این بحث می‌نماید که آیا این مقوله در اعیان وجود دارد یا نه؟ سپس اقسام آن، از کلی و جزئی و مماس و مشافع و ملتصق و... را بیان می‌کند. این مباحث به‎صورت پراکنده در کتاب‌های حکمای پیشین موجود است که فخر رازی آنها را به‎صورت یکجا در اینجا جمع کرده است. علت این امر این است که وی آنها را از امور اضافی می‌شمارد. این فن با بیان مقولات وضع و این و متی و جده و ان یفعل و ان ینفعل و احکام و خواصشان به پایان می‌رسد. فن چهارم، خودش دارای مقدمه و چهار قسم و یک خاتمه است. در مقدمه حدود و تعاریف علت بیان شده و در چهار قسم، انواع علت‎های صوری، مادی، فاعلی و غایی توضیح داده شده‌اند و در خاتمه امور مشترک بین این علل چهارگانه. فخر رازی در فن پنجم، احکام حرکت و زمان را بیان می‌نماید[۴].

    بخش دوم از کتاب دوم، دربردارنده احکام جواهر است که در سه فن بیان شده است؛ فن اول درباره احوال اجسام بحث می‌کند و دارای چهار باب است که در باب اول احکام جسم من حیث هو جسم بیان شده، در باب دوم احکام جسم بسیط، در باب سوم افعال و انفعالات و در باب چهارم، کائناتی که نفس ندارند. فن دوم درباره علم ‎النفس است که نویسنده به شرح آن در هشت باب می‌پردازد و فن سوم درباره عقل است.[۵].

    محمد بن عمر فخر رازی، در کتاب سوم، به الهیات بالمعنی الاخص (الهیات محض) می‌پردازد و مباحث آن را در چهار باب بیان می‌کند. او در باب اول به اثبات واجب تعالی و وحدت او و تنزهش از جهات کثرت و همسانی با جواهر و اعراض می‌پردازد و در باب دوم به شرح صفات واجب تعالی و علم او به کلیات و جزئیات و شرح اراده و قدرت او و تمامیت و خیر و حق محض بودن او می‌پردازد و همچنین بیان می‌دارد که عقول بشری از احاطه به واجب تعالی و تعداد اقسام اسمای الهی ناتوان است. باب سوم کتاب سوم، درباره افعال الهی است؛ در این باب از کیفیت صدور افعال از خداوند بحث می‌شود و آنچه درباره عقول عشره و کیفیت ترتب آنها و چگونگی بیان اسطقسات از آنها گفته شده، گردآوری شده و بیان می‌گردد که آنچه از ممکنات پا به عرصه وجود می‌نهند به دلیل قضا و قدرشان است. پس از این مباحث، فخر رازی درباره چگونگی دخول شر در قضای الهی توضیح می‌دهد. کتاب سوم، با بیان ضرورت وجود پیامبر و اشاره به ویژگی‎های او پایان می‌پذیرد[۶].

    فخر رازی در پایان مقدمه‌اش بر کتاب، وعده نوشتن مطالبی درباره علم اخلاق و سیاست (که در قدیم زیرمجموعه فلسفه به حساب می‎آمده) را هم می‌دهد، اما این اتفاق در این کتاب نمی‌افتد[۷].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده است. مصححان این اثر سید زین‎العابدین موسوی، مولوی سید ابوالحسن، مولوی قاضی شریف‌الدین، مولوی سید هاشم ندوی و مولوی حبیب عبدالله علوی هستند[۸].

    این نسخه تصحیح‎شده در زمان سلطان میر عثمان علی خان، تحت صدارت رئیس مجلس، نواب، عمادالملک بهادر بلگرامی، زیر نظر نواب مسعود جنگ بهادر و با اداره مدیر چاپخانه سید ظهورالحق، چاپ شده است.[۹].

    سید زین‎العابدین موسوی، خاتمه‌ای بر کتاب و مختصری از بیوگرافی مؤلف را در انتهای مباحث جلد دوم نوشته است.[۱۰].

    صفحات 549 تا 556 جلد دوم کتاب، حاوی تصاویر و جداول است.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها