کوکبی تبریزی، سید ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR05359.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE5359AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
== | ==ولادت== | ||
«آية الله حاج سيد ابو القاسم كوكبى»، فرزند عالم جليل، سيد على اصغر كوكبى تبريزى، از فضلا و مدرسين حوزه علميه قم است. وى، در سال 1304ش، در تبريز متولد شد. | «آية الله حاج سيد ابو القاسم كوكبى»، فرزند عالم جليل، سيد على اصغر كوكبى تبريزى، از فضلا و مدرسين حوزه علميه قم است. وى، در سال 1304ش، در تبريز متولد شد. | ||
دروس جديد را در تبريز خواند و در مدرسه طالبيه تبريز، مقدمات و ادبيات را گذراند و در سال 1320ش(سال گريختن رضاخان از ايران و تبعيد او به موريس)، به قم آمد و سطوح عالى مكاسب و كفايه را از مرحوم محقق داماد يزدى آموخت و به درس خارج مرحوم آية الله حجت كوه‌كمرى كه سمت كفالت ايشان را داشت، شركت نمود و تا سال 1370ق، از فيض درس و محضر آن بزرگوار استفاده كرد و از ابحاث مرحوم آية الله بروجردى هم بهره‌مند شد تا سالى كه والد ماجدش به رحمت ايزدى پيوست و او جنازه‌اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن‌جا اقامت كرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقاى حجت، مهاجرت به عراق نمود و براى تكميل مبانى علمى رحل اقامت افكند و از درس فقه و اصول مرحوم آية الله العظمى حكيم و بالاخص آية الله العظمى خويى، استفاده نمود | |||
==کسب علم و دانش== | |||
دروس جديد را در تبريز خواند و در مدرسه طالبيه تبريز، مقدمات و ادبيات را گذراند و در سال 1320ش(سال گريختن رضاخان از ايران و تبعيد او به موريس)، به قم آمد و سطوح عالى مكاسب و كفايه را از مرحوم محقق داماد يزدى آموخت و به درس خارج مرحوم آية الله حجت كوه‌كمرى كه سمت كفالت ايشان را داشت، شركت نمود و تا سال 1370ق، از فيض درس و محضر آن بزرگوار استفاده كرد و از ابحاث مرحوم آية الله بروجردى هم بهره‌مند شد تا سالى كه والد ماجدش به رحمت ايزدى پيوست و او جنازه‌اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن‌جا اقامت كرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقاى حجت، مهاجرت به عراق نمود و براى تكميل مبانى علمى رحل اقامت افكند و از درس فقه و اصول مرحوم آية الله العظمى حكيم و بالاخص آية الله العظمى خويى، استفاده نمود. | |||
ايشان، حدود سى سال در نجف اقامت كرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال 1400ق به قم آمد و سال‌ها به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. | ايشان، حدود سى سال در نجف اقامت كرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال 1400ق به قم آمد و سال‌ها به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. | ||
==آثار== | |||
وی مباحث اصولى مرحوم خويى را به نام«مبانى الاستنباط»، در چهار جلد تأليف كرد كه دو جلد آن، مطبوع و دو جلد ديگر مخطوط مى‌باشد. | |||
==رحلت== | |||
ايشان، در سال 1384ش، برابر با 1426ق، دار فانى را وداع گفت. | ايشان، در سال 1384ش، برابر با 1426ق، دار فانى را وداع گفت. | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۲۴
| نام | کوکبی تبریزی، ابوالقاسم |
|---|---|
| نام های دیگر | تبریزی، سید ابوالقاسم
باغمیشه، سید ابوالقاسم |
| نام پدر | |
| متولد | 1304 هـ.ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | مبانی الاستنباط / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | AUTHORCODE5359AUTHORCODE |
ولادت
«آية الله حاج سيد ابو القاسم كوكبى»، فرزند عالم جليل، سيد على اصغر كوكبى تبريزى، از فضلا و مدرسين حوزه علميه قم است. وى، در سال 1304ش، در تبريز متولد شد.
کسب علم و دانش
دروس جديد را در تبريز خواند و در مدرسه طالبيه تبريز، مقدمات و ادبيات را گذراند و در سال 1320ش(سال گريختن رضاخان از ايران و تبعيد او به موريس)، به قم آمد و سطوح عالى مكاسب و كفايه را از مرحوم محقق داماد يزدى آموخت و به درس خارج مرحوم آية الله حجت كوه‌كمرى كه سمت كفالت ايشان را داشت، شركت نمود و تا سال 1370ق، از فيض درس و محضر آن بزرگوار استفاده كرد و از ابحاث مرحوم آية الله بروجردى هم بهره‌مند شد تا سالى كه والد ماجدش به رحمت ايزدى پيوست و او جنازه‌اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن‌جا اقامت كرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقاى حجت، مهاجرت به عراق نمود و براى تكميل مبانى علمى رحل اقامت افكند و از درس فقه و اصول مرحوم آية الله العظمى حكيم و بالاخص آية الله العظمى خويى، استفاده نمود.
ايشان، حدود سى سال در نجف اقامت كرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال 1400ق به قم آمد و سال‌ها به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت.
آثار
وی مباحث اصولى مرحوم خويى را به نام«مبانى الاستنباط»، در چهار جلد تأليف كرد كه دو جلد آن، مطبوع و دو جلد ديگر مخطوط مى‌باشد.
رحلت
ايشان، در سال 1384ش، برابر با 1426ق، دار فانى را وداع گفت.
وابسته‌ها
مبانی الاستنباط / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق